บทละครโทรทัศน์ สะใภ้จ้าว ตอนที่ 35 หน้า 5

คุณสร้อยวิ่งนำ คุณสอางค์วิ่งตาม อ้อมไปทางหลังบ้านที่รถจอด นายยอดยืนรออยู่  รถหันหัวพร้อมออกประตูอยู่แล้ว

“มีอะไรกันครับคุณท่าน”

“นายยอด ช่วยด้วย”

“รีบออกรถเลย”

คุณสอางค์ คุณสร้อยจะขึ้นรถ คุณตาคุณยายตามมาพร้อมทั้งกลุ่ม  คุณตายิงปืนขึ้นฟ้า  

นายยอดสะดุ้งโหยงรีบยกมือไหว้ “คุณตา คุณยาย อย่ายิงครับ ใจเย็น”

“ไม่เย็นแล้ว ไป ออกไปจากบ้านข้า อีผู้ดีตีนแดง” นายยอดขึ้นรถแล้วขับออกไปทันที  

ตาผลรีบวิ่งไปปิดประตูรั้ว ทุกคนมองหน้ากัน คุณยายยังถือสาก ทุกคนหัวเราะพรืดออกมาพร้อมกัน 

ที่ไนท์คลับ “เดอะ คาสเซิล” โสภาพรรณประคองอัศนีย์มาที่โซฟายาว อัศนีย์ใช้ไม้เท้าช่วยเดิน “ระวังนะคะ”

ขาดคำโสภาพรรณก็หงายหลัง 

อัศนีย์ร้องอุทาน ล้มทาบทับโสภาพรรณบนโซฟา “โอ้ย ขอโทษครับ ผมไม่น่าเลย”

“สุดแท้แต่คุณอัศนีย์เถอะค่ะ” โสภาพรรณหน้าแดง 

อัศนีย์มองอย่างเผลอไผลหลงใหล โสภาพรรณตะลึง “คุณโสภาพรรณ คุณสวยเหลือเกิน”

“ขอบคุณค่ะ สุดแท้แต่คุณอัศนีย์เถอะค่ะ”

อัศนีย์ก้มลงจุมพิต โสภาพรรณระทวย ประตูเปิดผัวะออก วิรงรองเข้ามา “อาร์นี่ ว้าย”

โสภาพรรณเบิกตากว้าง ผลักอัศนีย์ลอยขึ้นทั้งตัวไปนั่งลงบนโซฟาเดี่ยวตรงข้าม แล้วลุกขึ้นเอียงอาย หน้า

แดง แล้วก้มหน้าปิดชายกระโปรงเกือบขาด

“ไม่มีอะไร คุณโสภาพรรณตัวเล็กนิดเดียว ประคองฉันไม่ไหว ก็เลยหกล้มแค่นั้นใช่ไหมฮะ คุณโสภาพรรณ”

“สุดแท้แต่คุณอัศนีย์เถอะค่ะ ขอตัวก่อนนะคะ” โสภาพรรณรีบออกจากห้องไป  

“นี่หมอให้ออกจากโรงพยาบาลแล้วหรือคะ”

“โธ่.....ไม่เป็นอะไรมากซักหน่อย แล้วก็เป็นห่วงไนท์คลับด้วย เออ  นี่คุณสาไปไหน”

“ตั้งแต่คืนเกิดเรื่อง ก็ไม่เห็นมาอีกเลย” 

อัศนีย์ครุ่นคิด 

ในห้องสมุด แว่นยืนเกาะเคาน์เตอร์ดวงตาเชื่อม สาลินยืนหลังเคาน์เตอร์ปั๊มบัตรยืมอยู่ พลางเหลือบมองหน้า

แว่น แล้วฝืนยิ้มนิดๆ

“ผมดีใจจริงๆ ฮะที่คุณกลับมา พอคุณไม่อยู่ผมก็ไม่มีกระจิตกระใจจะดูหนังสือ ไม่ทาน ไม่ดื่ม ไม่นอน ไม่ถ่าย”

“ค่ะ ฉันกลับมาแล้ว คุณเองก็รีบไปดูหนังสือและไปถ่ายทุกข์ได้แล้วนะคะ เพราะกลิ่นคุณเริ่มระเหยฉมออกมาทางผิวหนังแล้วค่ะ” 

แว่นมีอาการเหมือนไม่ได้ยิน ยังคงมองสาลินตาเชื่อม บราลี  ลลิตาเดินเข้ามานั่งร่วม