บทละครโทรทัศน์ สะใภ้จ้าว ตอนที่ 28
ห้องนอนคุณหญิงเทพีเพ็ญแสง คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงมองดูเงาตัวเองในกระจกโต๊ะเครื่องแป้ง ลูบไล้ครีมและเครื่องหอม มีเสียงเคาะประตู คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงตวาด “อะไรอีกล่ะ”
ที่หน้าประตู หม่อมวาณีและศศิรัชนีหอบกล่องยาวในมือ มีสีหน้าเอือมระอา “พี่เองจ้ะ หญิง”
“เชิญค่ะ”
ศศิรัชนีเข้ามาพร้อมกล่อง หม่อมวาณีตามมา “มีคนเอาดอกไม้มาให้แน่ะ หญิง”
“ใครอีกล่ะ วุ่นวายจริง ๆ” คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงลุกขึ้น หมุนตัวขวับให้ชายเสื้อคลุมตวัด แล้วเดินชายเสื้อระพื้นมา ศศิรัชนีส่งกล่องให้ คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงดึงริบบิ้นออก เปิดกล่อง หยิบช่อดอกไม้อันเป็นดอกคัทลียาราวหนึ่งโหล แล้วทิ้งกล่องลงพื้น เธอชะงักเมื่อมีแสงพร่าพรายส่องเข้าหน้า คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงเบือนหน้า แล้วกลับมองใหม่ ที่ส่วนโคนรัดก้านดอก มีสร้อยข้อมือไข่มุกแต่มีโบว์เพชรแพรวพราวคั่นเป็นระยะรัดแทนโบว์อยู่ “พี่หญิง” คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงหยิบนามบัตรขึ้นดู ดวงหน้าเปล่งปลั่ง ศศิรัชนีดีใจด้วยนิดหน่อย
หม่อมวาณีอยากรู้ “ดอกไม้อะไรสวยจริง ว้าย....สร้อยข้อมือเพชร ใคร ของใครลูก”
คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงส่งนามบัตรให้ศศิรัชนี “อ่านซีคะ พี่หญิง”
“ด้วยรัก....กิตติราชนรินทร์”
หม่อมวาณีร้องอุทาน ดีใจยิ่งกว่าลูก “คุณชายรองยอมง้อหญิง ตายจริง ไข่มุกประดับเพชร ราคาอาจถึงแสนนะ”
คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงส่งช่อดอกไม้ให้ไม่ใยดี พิศดูสร้อยไข่มุก
ศศิรัชนีไม่อยากเชื่อ “ไม่น่าเชื่อเลย”
คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงใส่สร้อยกับข้อมือ เลิกคิ้วข้างหนึ่ง “ไม่น่าเชื่อยังไงคะพี่กลาง ตรงที่เขาอยากคืนดีกับหญิงน่ะหรือ”
“ที่พี่บอกไม่น่าเชื่อคือวิธีง้อต่างหากจ้ะ คุณรองไม่น่าทำอะไรที่...เอ้อ...สวีทหวานจนเอียนขนาดนี้”
“นั่นแปลว่า เขาเป็นคนผิด แล้วหญิงเป็นคนถูกต่างหาก เขาถึงต้องยอมง้อหญิง”
ศศิรัชนีอึ้ง หม่อมวาณีถลามาเกาะแขนคุณหญิงเทพีเพ็ญแสง “ลูกหญิงจ๋า ถ้าหญิงเจอชายรอง อย่าพูดเรื่องใครผิดใครถูก ใครง้อใครก่อนนะลูกหญิง จำแค่ว่าชายรองรักหญิงมากจนยอมหญิงหมดทุกอย่างดีกว่า”
คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงเชิดหน้า ผยอง ยังไม่รับคำ แต่ก็มีแววเห็นควรด้วย หรือคำสุภาพว่าเห็นสมควร “งั้นหญิงก็นัดเดทเขาได้แล้วใช่ไหมคะ”
หม่อมวาณียิ้มแก้มปริ ศศิรัชนียังงุนงงสงสัย