บทละครโทรทัศน์ สะใภ้จ้าว ตอนที่ 28 หน้า 2

ห้องทำงานวิรงรอง คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงชูสร้อยมุกล้อมเพชรให้ทุกคนในห้องดู วิรงรอง จิตติน เลื่อมประภัส  ฉัตรอาชา มองอย่างตื่นตะลึง

“ในที่สุดคุณชายก็ยอมง้อฉัน ขอโทษฉัน  ศิโรราบฉันด้วยสร้อยมุกล้อมเพชรเส้นนี้”

เลื่อมประภัสเยินยอ “งาม งามพิลาศล้ำเหลือเกินค่ะ”

“คงเป็นหมื่นนะครับ”

คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงมองอย่างดูแคลน “ตายจริง  หยาบคายเป็นแสนต่างหากล่ะจ๊ะ”

เลื่อมประภัส ฉัตรอาชาคิดพร้อมกัน “สามหมื่นเท่านั้นแหละ” 

“แล้วคุณรองก็ยังเขียนการ์ดมาด้วย”

วิรงรองซัก “ว่ายังไงเหรอหญิง”

“ก็...เขียนว่า  “ยกโทษให้ผมด้วย ที่ผ่านมาผมเป็นคนผิด หญิงเป็นคนถูกในทุกเรื่อง ด้วยรัก....กิตติราชนรินทร์”

“อุ้ย!” วิรงรอง คิด “โธ่ เขียนแค่ด้วยรัก แล้วก็ลงชื่อเท่านั้นเอง นังเพ้อ”     

ทั้งสี่มองหน้ากัน กลั้นยิ้ม คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงชูสร้อยให้ล้อกับแสงไฟ “คุณรองคงรู้ว่าเพชรเป็นเพื่อนแท้ของผู้หญิง”

วิรงรองปากหวาน “เราทุกคนก็เป็นเพื่อนแท้ของหญิงจ้ะ” 

อัศนีย์เดินเข้ามาในห้องพอดี “เฮลโลว์ สวัสดีครับหญิง”

“สวัสดีค่ะอาร์นี่ ขอตัวก่อนนะคะ”  

“แหม....พอผมมาถึง คุณหญิงก็รีบกลับเชียวนะครับ ไม่อยู่คุยกันสักหน่อย”

“เสียใจ วันนี้หญิงมีนัดค่ะ ดินเนอร์สองต่อสองกับคุณชายกิตติราชนรินทร์” 

อัศนีย์แกล้งทำหน้าสลด “อย่าบอกนะว่าหญิงกลับไปคืนดีกับนายคุณชาย”

“ใช่ค่ะ”  คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงชูแขนโชว์สร้อยให้ดูอย่างตั้งใจ อัศนีย์ทำหน้างุนงง คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงออกจากห้องไป 

อัศนีย์หันไปถามเพื่อน “สำเร็จนะ”

จิตตินยืนยัน “ร้อยเปอร์เซ็นต์”

ฉัตรอาชาเสนอ “ตามไปง้องอนสักหน่อยซีครับ จะได้แนบเนียนยิ่งขึ้น” 

อัศนีย์รีบตาม คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงออกไป 

โถงหน้าห้อง  อัศนีย์ตามมายึดแขนของคุณหญิงเทพีเพ็ญแสงไว้ สีหน้าง้องอน “เดี๋ยวซีหญิง....แน่ใจเหรอว่าเจ้านั่นอยากกลับมาถ่านไฟเก่ากับหญิงจริง ๆ” 

“นี่ไงคะข้อพิสูจน์” คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงชูสร้อยมุกให้ดู “คุณชายไถ่ถอนโทษด้วยสร้อยเส้นนี้ สวยกว่า หรูกว่า  และแพงกว่านาฬิกาข้อมือที่คุณให้ฉันตั้งเยอะ”