บทละครโทรทัศน์ ตอนจบ สะใภ้จ้าว ตอนที่ 36 หน้า 3

คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงเชิด ไปนั่งที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง เปิดลิ้นชักหาแหวนของคุณชายรอง “นี่คงหมั้นหมายกันแล้วล่ะซี เห็นไหมคะว่าเด็จป้าอยุติธรรมแค่ไหน อคติกับหญิงสารพัด แต่กับนังหลานสาวแม่บ้านนั่นน่ะทรงยอมง่ายๆ”

“ใครบอกว่าเสด็จป้าทรงยอมง่ายๆ ทรงลงทุนลงแรงไปตั้งเยอะ”

“หมายความว่าอะไรคะ”

“ก็เสด็จป้าทรงอุตส่าห์เล่นละครร่วมกับคุณรอง ทรงทำเป็นเนรเทศคุณรองออกจากวัง เพื่อพิสูจน์ว่าใครรักคุณรองที่ตัว ใครรักที่เปลือกไงจ๊ะ” 

คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงลุกพรวดมา ประจันหน้าศศิรัชนีเพราะไม่คิดว่าศศิรัชนีจะรู้ “พี่หญิง! พี่หญิงรู้ได้ยังไง อ้อ... หรือว่าคุณเล็กกับนายศุภรเอามาเที่ยวพูด”

“ข่าวจากวังวุฒิเวสม์น่ะมาสายตรงที่วังรัชนีกุลเสมอนะจ๊ะ เพียงแต่รู้จากคุณศุภรเพิ่มมาว่า คุณศุภรก็ต้องร่วมมือเล่นละครกับคุณรองด้วย”

“บทบาทไหนไม่ทราบคะ”

“ก็เจ้าของรถบุโรทั่งที่เธอนั่งอยู่นั่นไง” 

คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงอยากร้องกรี๊ดออกมา รื่น โรยเข้ามา “คุณหญิงกลางขา อาหารค่ำพร้อมปรุงแล้วค่ะ”

“ชิมเค้กแล้วหรือยังรื่น  โรย”

“อร่อย หวานมันเหมือนเดิมแล้วค่ะ”

“คุณศุภรกับคุณชายเล็กขอเค้กกลับไปทาน คนละหลายชิ้นเลยนะคะ” 

ศศิรัชนียิ้มบาน “ขอตัวไปปรุงมื้อค่ำก่อนนะจ๊ะหญิง” ศศิรัชนีจะตามรื่น โรยออกไป 

คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงประกาศเสียงลั่น  “อ้อ ร่วมมือกันเป็นทีม ได้ค่ะ งานนี้หญิงก็จะให้เสด็จป้าได้ทรงรู้ว่า นังศรีสะใภ้ของเสด็จป้า...เคยทำระยำตำบอนอะไรเอาไว้บ้าง” คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงมองแหวนในมือดวงตาอาฆาตแค้น ศศิรัชนี  รื่น  โรยหน้าเสีย

วันรุ่งขึ้นที่ร้านอาหารโต๊ะด้านสุด คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงนั่งรออยู่ จรวยเดินสงบเสงี่ยมมาชุดสีอ่อน แต่หน้าตาอิ่มบุญเดินมา คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงมองตาปริบๆ จรวยยกมือไหว้แช่มช้อย คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงรับไหว้ ชี้ให้จรวยนั่ง 

“คุณหญิงมีอะไรให้รวยรับใช้คะ”

“ฉันเอาแหวนมาฝากเธอ คืนคุณรอง” คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงหยิบกล่องแหวนมาส่งให้จรวย

“ได้ค่ะ”

“แล้วฉันยังมีของฝากไปถวายเด็จป้าด้วย” คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงตาวาวเลื่อนซองกระดาษสีน้ำตาลขนาดกลางมา จรวยรับมาอย่างงงๆ คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงทำหน้านางร้ายแต่สวย

ห้องนอนคุณชายโต จรวยเดินเข้ามาในห้อง วางกระเป๋าถือ ซองน้ำตาลและกล่องแหวนลงที่โต๊ะเครื่องแป้ง เจียมและนางข้าหลวงสองนางเพิ่งทำความสะอาดห้องเสร็จ จรวยยิ้มให้อย่างแสนดี เจียมมองไปที่กล่องแหวน