บทละครโทรทัศน์ ตอนจบ หน้ากากนางเอก ตอนที่ 24 หน้า 3
วรรษชลจับตัวอรัญภัทรออกมา มองหน้าแล้วเช็ดน้ำตาให้ “เอี๊ยม...คุณฟังผมนะครับ ใครจะคิดยังไง ก็ช่างเค้า ขอแค่คุณรู้ว่าพวกเราทุกคนเชื่อในตัวคุณก็พอ..เอี๊ยมของผมเป็นคนเข้มแข็ง คุณเชื่อผมสิว่าเดี๋ยวเรื่องทุกอย่างมันจะต้องผ่านไปได้”
อรัญภัทรมองหน้าวรรษชล แล้วโผเข้ากอดวรรษชลทั้งน้ำตา
เช้าวันต่อมา เจ้เต่ากำลังนอนพาดตัวยาวอยู่ที่โซฟาอย่างหมดแรง รู้สึกว่าครั้งนี้ นี้ไม่เหลืออะไรแล้วจริงๆ เวฬุยา และเขมปัณฑาอยู่คนละมุมอย่างครุ่นคิด ทั้งสามคนอยู่ในมุมความคิดของตัวเอง เสียงโทรศัพท์ของอรัญภัทรในกระเป๋าท่วางอยู่แถวนั้นดังขึ้น ทั้งสามยังนิ่ง เสียงโทรศัพท์ยังดังไม่หยุด จนเจ้เต่าหงุดหงิด “นี่...จะปล่อยให้มันดังอีกนานไหมยะ...โทรศัพท์น่ะ...”
“โทรศัพท์เราที่ไหนละเจ้....ของยายเอี๊ยมต่างหาก คงจะไม่ได้ถือเข้าห้องไปด้วยตั้งแต่เมื่อวาน”
โทรศัพท์ยังดังไม่หยุด เจ้เต่ารำคาญ ดีดตัวลุกขึ้น เปิดหาโทรศัพท์ในกระเป๋าอรัญภัทร “โอ๊ยยยยย....เจ้าของเค้าไม่รับก็ยังตะบี้ตะบันรอสายอยู่ได้” หยิบโทรศัพท์ในกระเป๋าเอี๊ยมไปบ่นไป “นี่ถ้าไม่มีเรื่องอะไรสำคัญนะ ชั้นจะแทรกตัวไปตามสายไล่กัดถึงที่เลยคอยดู คนยิ่งหงุดหงิดอยู่ด้วย” เจ้เต่ามองโทรศัพท์ เห็นเป็นเบอร์อานนท์ “ว้ายยยยยยยย ขุ่นพร่อออออ..” ลนลานรีบกดรับ ปรับเสียงเปลี่ยนอารมณ์ทันที “สวัสดีคะคุณพ่อขา...พอดีว่า....อ่า....หะ!!!!!!!คุณพ่อว่าอะไรนะคะ?????” เจ้เต่าตกใจ ตาโต เวฬุยา และเขมปัณฑามองดูเจ้เต่า ตื่นเต้นไปด้วย
เจ้เต่านั่งนิ่งอึ้ง เวฬุยา และเขมปัณฑากำลังเค้นถามเจ้เต่าว่าเกิดอะไรขึ้น อรัญภัทรเดินมาเห็นพอดี ก็ถามว่า“มีอะไรกันเหรอ...”
เจ้เต่าหายอึ้ง หันมองอรัญภัทร แล้วรีบวิ่งเข้าไปหาอย่างลนลาน “เอี๊ยม...เจ้ว่าเราหนีกันเถอะ ปะเร้ว ...” จะลากไป
“หนีอะไร หนีไปไหนเจ้”
“ก็หนีตำราจนะสิ ตอนนี้ตำรวจกำลังจะมาเอาตัวเธอไปสอบสวนที่โรงพักนะเอี๊ยม เจ้ไม่ยอมให้เธอถูกจับหรอก...ปะ...เราหนีกันเถอะ...” เจ้เต่าพยายามดึงแขนอรัญภัทร
“ไม่...ทำไมเราจะต้องหนี...เอี๊ยมไม่ได้ทำอะไรซักหน่อย เอี๊ยมจะไปโรงพัก”
“ไม่ได้...ยังไงก็ไปไม่ได้...ไม่รู้ว่าป่านนี้จะมีนักข่าวกี่กองทัพมารออยู่ แล้วไหนจะพวกแอนตี้อีก โอ๊ยยยยยยย งานนี้เธอเละแน่ยายเอี๊ยม”
“เละก็เละสิ...ก็ในเมื่อเราไม่ได้ทำผิด มีอะไรที่เราต้องกลัวด้วยล่ะ”
“ยายเอี๊ยม...ทำไมเธอถึงได้ดื้อขนาดนี้หะ...แล้วถ้าเกิดเธอติดคุกขึ้นมาจะทำยังไง เธอเป็นบ้าไปแล้วรึไงหะยายเอี๊ยม”
“ติดก็ติดสิ...จะได้รู้กันไปว่าไม่มีความยุติธรรมเหลืออยู่ในโลกนี้อีก”