บทละครโทรทัศน์ รักนิรมิต ตอนที่ 8 หน้า 3
เพนนีเอามือจูบปากแล้วไปแตะที่แก้มไนล์นที “กู๊ดไนท์ค่ะ”
เพนนีขยับขึ้นรถ ไนล์นทีมองตามแล้วหมุนตัวเข้าบ้าน เงางูอาเปป มองไปทางรถที่แล่นไป
ห้องซ้อมในโรงละคร พี่ต้อยืนอยู่มีไนล์นที เพนนี แพรวและนักแสดงคนอื่นๆ
“วันนี้เป็นวันแรกของการซ้อมนะครับ....พี่อยากให้ทุกคนตั้งใจ....มุ่งมั่นที่จะทำให้ละครเวทีเรื่องไอด้า ออกมาให้ดีที่สุด......และการแสดงจะสมจริง ทำให้คนดูเชื่อก็เพราะนักแสดงทุกคนมีความตั้งใจ มีอินเนอร์ในการแสดง ผ่านการฝึกซ้อมอย่างเข้มข้น เอาล่ะ.....เรามาเริ่มวอร์มก่อนการฝึกซ้อมกันครับ”
พี่ต้อเริ่มวอร์มร่างกายให้กับนักแสดง
ในโรงละครด้านนอกห้องซ้อม อัสวานเดินมากับพงศ์พันธ์ ซึ่งช่วยถือกล้องถ่ายรูปมาด้วย
“ผมว่าคุณเมฆใช้งานเจ๊มากเกินไปแล้วนะ.....นี่มันงานช่างภาพที่ไหนก็ได้ ไม่ต้องถึงมือเจ๊หรอก”
“แล้วทำไมนายไม่บอกตั้งแต่วันที่เค้าใช้งานชั้นหะ...”.
“ก็วันนั้น....ผมกำลังตกใจไง....เจ๊.....เพิ่งจะเห็นรูปคุณเมฆไม่มีหัวหยกๆ คุณเมฆก็โผล่มาพอดี”
อัสวานจริงจัง “พงศ์.....สัญญากันแล้วไง......ว่าจะไม่พูดเรื่องรูปอีก”
“โอ.เค.เจ๊.....งั้นกลับมาพูดเรื่องคุณเมฆใช้งานเจ๊....แต่ไม่จ่ายเงินเดือนเพิ่ม”
อัสวานตัดบท “พูดเรื่องงานที่ต้องทำตอนนี้ดีกว่ามั้ย.....ไปถามเค้าซิว่าห้องซ้อมอยู่ไหน”
“โฮ้.....เข้มมาเลย......ได้ๆ....เจ๊.....” พงศ์พันธ์เดินไปอีกทาง อัสวานมอง ส่ายหัวเอือมเล็กๆ
ห้องซ้อม เพนนีเดินเข้าไปเกาะแขนไนล์นที
“ท่านราดาเมซ.....ข้าเกรงว่าถ้าเรายังอยู่ด้วยกัน อาจมีทหารหรือนางกำนัลมาเห็น..แล้วนำเรื่องของเราไปแจ้งให้เจ้าหญิงทราบ”
“เอมนิริสรู้ก็ดีเหมือนกัน.....เรื่องจะได้เปิดเผยซะที”
“แต่ข้าเชื่อว่า.....ต้องเป็นเรื่องใหญ่แน่นอน.....”
ไนล์นทีดึงเพนนีเข้ามาใกล้ตัว พูดด้วยเสียงอ่อนโยน
“จะใหญ่แค่ไหน....วันนึง...นางก็ต้องรู้อยู่ดี...อย่ากลัวเลยไอด้า....ข้าเชื่อว่าในที่สุด เอมนิริสต้องเข้าใจ....และยอมรับในความจริง....ความรักจะชนะทุกสิ่งแน่นอน...”
ระหว่างการซ้อม อัสวานถ่ายรูปมุมนั้น มุมนี้ โดยมีพี่ต้อยืนดูอยู่