บทละครโทรทัศน์ ลีลาวดีเพลิง ตอนที่ 3 หน้า 5
“แน่นอนซิครับ...ที่จริงผมชอบเสียงร้องของคุณลินอยู่แล้ว...แต่ที่ให้เจ้าวินมาดูด้วยก็เพื่อเพิ่มความมั่นใจขึ้นไปอีก...แล้วยิ่งพอรู้ว่าคุณลินกับเจ้าวินรู้จักกันอย่างนี้...ก็...ยินดีร่วมงานครับ”
ศักดิ์สิทธิ์ยื่นมือไปจะจับมือกับลิลิน ลิลินยื่นมือมาให้ศักดิ์สิทธิ์ แต่กลายเป็นว่ายื่นกุญแจรถของทิวัตถ์ให้กับศักดิ์สิทธิ์นั่นเอง
“อ้าว...กุญแจรถใครครับ”
“ของคุณวินน่ะค่ะ...สงสัยเขาคงจะทำตกเอาไว้”
ลิลินยิ้มก่อนจะเดินออกไป ศักดิ์สิทธิ์มองตามงงๆ ทันใดนั้นเสียงมือถือของศักดิ์สิทธิ์ดังขึ้น ศักดิ์สิทธิ์มองเบอร์แล้วไม่คุ้นแต่ก็กดรับสาย “สวัสดีครับ” ชายหนุ่มตกใจ “ไอ้วิน!“
ทิวัตถ์นั่งร้อนอยู่ที่ท่ารถ ศักดิ์สิทธิ์กึ่งเดินกึ่งวิ่งมองไปรอบๆเข้ามา เขาเหลือบไปเห็นทิวัตถ์ “ไอ้วิน!“ ทิวัตถ์หันไปตามเสียงเรียก “มาทำอะไรที่นี่วะ “
“เรื่องมันยาว...เดี๋ยวฉันค่อยเล่าให้ฟัง...เอามาสิบบาทก่อนซิ”
ศักดิ์สิทธิ์ส่งเงินให้ทิวัตถ์ ทิวัตถ์เอาเหรียญสิบให้กับขอทานที่นั่งอยู่ “ขอบคุณมากนะครับ”
“เฮ้ย ! นี่มันเรื่องอะไรวะ...ทำไมแกมาโผล่ที่นี่ได้”
“ไอ้สิทธิ์แกอย่าเพิ่งถามอะไรมากได้มั้ย...ตอนนี้แกพาฉันไปสถานีตำรวจก่อน”
“ไปทำอะไร”
“แจ้งความรถหาย”
“หายบ้าอะไร...รถแกก็จอดอยู่ที่โรงแรมนั่นแหละ” ทิวัตถ์แปลกใจ ศักดิ์สิทธิ์ยื่นเอากุญแจรถให้ “นี่แกทำตกเอาไว้...ดีนะที่คุณลินเขาเก็บได้”
“แกเจอยัยนั่นแล้วเหรอ”
“อ้าวๆ...เรียกคุณลินให้มันดีๆหน่อย...ตอนนี้เธอเป็นนักร้องของโรงแรมฉันแล้วนะเว้ย”
“อะไรนะ ! ไอ้สิทธิ์แกรับเธอไว้เหรอ”
“ถูกต้อง...สัญญาหนึ่งปีไม่ขาดไม่เกิน...รับรองว่าคราวนี้โรงแรมฉันจะต้องกลับมารุ่งเรืองอีกครั้งแน่ๆ”
“ล่มจมละซิไม่ว่า”
“อ้าว...ไอ้วิน...ไหงพูดอย่างนี้วะ”
ทิวัตถ์ฝังแค้น “ร้ายกาจมาก!“ ชายหนุ่มคิดถึงลิลินด้วยความเจ็บใจ
ทิวัตถ์หน้านิ่วคิ้วขมวดเดินจ้ำเข้ามาตามทางเดินของโรงแรม
ศักดิ์สิทธิ์เดินมาตามมาห้าม “ไอ้วิน...อะไรของแกวะ”
“แกต้องไล่เธอออก”
“แกก็บอกซิว่ามันเรื่องอะไร...อยู่ๆให้ฉันไปไล่เธอออกได้ยังไง...สัญญาก็เพิ่งเซ็น”