บทละครโทรทัศน์ ลีลาวดีเพลิง ตอนที่ 11 หน้า 11
สิตากดวางสายแล้วโทรไปหาทิวัตถ์อีก แต่ทิวัตถ์ก็ไม่รับ “ทำไมวินไม่รับสายเนี่ย”
ทิวัตถ์กำลังนั่งประชุมอยู่ เสียงมือถือทิวัตถ์ดังขึ้นอีก ทุกคนหันมองทิวัตถ์ทุกครั้งเวลาที่มือถือดัง ทิวัตถ์ไม่สนใจกดปิดเสียงแล้วคุยต่อ “ขอโทษครับ”
สิตากดวางสายอย่างงุ่นง่าน “วิน...ตกลงวินจะไม่รับสายตาจริงๆใช่มั้ย...ได้”
สิตาเปิดโปรแกรมไลน์ พิมพ์ข้อความหาทิวัตถ์ เสียงไลน์ในมือถือของทิวัตถ์ดังขึ้น ทุกคนหันมองทิวัตถ์
“ขอโทษครับ”
ทิวัตถ์เปิดไลน์ขึ้นมาเห็นข้อความของสิตา “อยากให้ตาไปหาที่บ้านมั้ยคะวิน!!” ทิวัตถ์ถอนหายใจทำหน้าหนักใจขึ้นมา
ศักดิ์สิทธิ์มองอาการเพื่อนอดถามด้วยความเป็นห่วงไม่ได้ “มีไรเปล่าวะ”
“ต่อเลยครับ...เมื่อกี้เราคุยค้างกันที่รายละเอียดแต่ละธีมงาน...ทุกคนมีคำถามอะไรมั้ยครับ”
ทีมงานและศักดิ์สิทธิ์ที่เห็นด้วยและถึงกับงงที่ทิวัตถ์ดูเป็นผู้เชี่ยวชาญอดชมไม่ได้
“คุณวินเก็บรายละเอียดได้ดีมากเลยนะคะ...เหมือนกับคนเคยผ่านการแต่งงานมาก่อนเลยค่ะ”
“ใช่ครับ...ไอ้วินเนี่ยเคยเกือบจะได้แต่งงานแล้วครับ...แต่ติดตรงที่เจ้าสาว” ศักดิ์สิทธิ์นึกได้ “เฮ้ยฉันขอโทษว่ะ”
“ไม่เป็นไร...”
ระหว่างนั้นมือถือทิวัตถ์ก็ดังขึ้น เห็นหน้าจอแสดงชื่อสิตาโทรเข้ามา ทุกคนมองทิวัตถ์อีก
“คุณวินรับสายก่อนเถอะค่ะ...เผื่อจะเป็นธุระเร่งด่วน”
ศักดิ์สิทธิ์เห็นด้วยกับทีมงาน “เออ...นายออกไปคุยกับยัยสิตาให้จบก่อนไป”
ทิวัตถ์เดินออกไปเพื่อรับโทรศัพท์ ศักดิ์สิทธิ์หันมาพูดแหย่กับทีมงาน “พอดีหมาที่บ้านติดไอ้วินมันมากน่ะครับ...คงอยากจะตามมาด้วย”
ทิวัตถ์เดินออกมาหน้าห้องมองมือถืออย่างรำคาญใจ ก่อนที่จะถอนหายใจก่อนที่จะรับสายสิตา “ตา...”
“ฮัลโหลวิน...นี่วินอยู่ไหนคะ...ตาโทรหาคุณร้อยรอบทำไมคุณไม่รับสาย”
“ตา...ผมทำงานอยู่”
“นี่มันวันอาทิตย์นะคะวิน...ทำงานอะไรกันคะ”
ศักดิ์สิทธิ์เดินถือแฟ้มออกมาจากห้อง “โทษทีไอ้วิน...ขอแทรกนิดเดียว...ช่วยดูให้หน่อยสิว่าจะเอาวิวไหน”
ทิวัตถ์เปิดดูแฟ้มกับศักดิ์สิทธิ์ สิตาแปลกใจที่ทิวัตถ์เงียบไป ทิวัตถ์ชี้ไปที่สวนสวยในชาโต
“ฮัลโหลวิน...วิน...”
“ผมทำงานอยู่นะตา”
“แล้วทำที่ไหนล่ะคะ”
สิตากำลังเงี่ยหูตั้งใจฟัง
“นายคิดเหมือนฉันเดี๊ยะเลย...แค่สวนสวยๆในรีสอร์ทแบบนี้...แล้วทอดสายตาไปเห็นภูเขานี่แหละสวยที่สุด”