บทละครโทรทัศน์ ลีลาวดีเพลิง ตอนที่ 11 หน้า 14
“มีปัญหานิดหน่อยครับ...เพราะนายแบบที่จะมาดันประสบอุบัติเหตุระหว่างทาง...นี่ก็คงจะมาไม่ได้แล้ว...ผมต้องหาคนมาเป็นนายแบบแทนน่ะครับ”
“ถ้าเปลี่ยนไปถ่ายพรุ่งนี้ล่ะคะ”
“ผมก็อยากให้เป็นอย่างนั้นนะครับ...แต่ช่างภาพกับทีมงานดันว่างแค่วันนี้วันเดียวด้วย”
“งั้นคุณสิทธิ์ก็มาถ่ายเองเลยสิคะ”
วิชนีรีบขัด “อี๋...ตานี่เนี่ยนะ...มีหวังเจ๊งกว่าเดิมสิลิน”
“นี่เธอ!! อยู่เงียบๆก็ไม่มีใครว่าเธอเป็นใบ้หรอกนะ “
“ทำไม...ฉันพูดอะไรผิดตรงไหน...เป็นผู้บริหารมันต้องดูดีมีราศีอย่างคุณวินเขาสิ”
“นี่เธอ!!” ศักดิ์สิทธิ์คิดตาม นึกได้ “ผู้บริหารดูดี...ผมคิดออกแล้วครับคุณลิน”
ลิลินกับวิชนีต่างพากันแปลกใจว่าศักดิ์สิทธิ์คิดอะไรออก ศักดิ์สิทธิ์ยิ้มแววตามั่นใจขึ้นมา
ทิวัตถ์เดินเข้ามาเจอกับศักดิ์สิทธิ์ที่นั่งอยู่
“อยู่ที่นี่เอง...แล้วเรื่องนายแบบจะเอายังไง”
“จริงๆ ก็มองไว้คนนึงนะ...แต่ไม่รู้เขาจะยอมช่วยฉันมั้ย”
“ให้ฉันไปพูดให้ก็ได้...เรื่องแค่นี้เอง...ใครล่ะ”
ศักดิ์สิทธิ์หันมามองหน้าทิวัตถ์ก่อนที่จะบอกออกมา “ก็แกไง”
“ไอ้สิทธิ์...อย่ามาล้อเล่นนะเว้ย”
“ไหนนายว่าเรื่องแค่นี้ไง...น่านะช่วยฉันหน่อย”
“โรงแรมนาย...นายก็เป็นนายแบบเองสิวะ”
“จริงๆฉันว่าฉันเองก็หล่อนะ...แต่คงสู้นายไม่ได้...เถอะนะวิน...ช่วยฉันหน่อย”
“ไอ้สิทธิ์ถ้าเรื่องอื่นฉันยินดีช่วย...แต่เรื่องนี้ขอบายว่ะ”
“วิน...นายนี่แหละเหมาะสมที่สุด...เพราะคนในจังหวัดส่วนใหญ่ให้ความนับถือนายกันมากกว่าฉันซะอีก...”
“เฮ้ย ! ไม่เอา” ทิวัตถ์จะเดินออกไป
“ตกลงนายจะใจจืดใจดำไม่ช่วยเพื่อนหน่อยหรือไง...ตามใจ...ฉันจะได้ไปบอกทุกคนให้ยกกองเพราะไม่มีนายแบบ...” ศักดิ์สิทธิ์แอบเหล่ทิวัตถ์ที่เดินไปยังไม่สนใจก็ยิ่งพูดให้ดูรันทด “พอไม่มีนายแบบแล้วฉันก็ไม่มีงาน...โรงแรมก็เจ๊ง...แล้วพอฉันหมดตัวฉันก็ไม่รู้จะทำยังไง...ฉันก็จะฆ่าตัวตาย...แล้วนายก็จะเสียใจที่เสียเพื่อนที่หน้าตาดี...นิสัยดีที่สุดอย่างฉันไป “ศักดิ์สิทธิ์ตีหน้าเศร้า
ทิวัตถ์นิ่งคิดก่อนจะใจอ่อนลงหันไปเรียก “เดี๋ยว...”
ศักดิ์สิทธิ์หันหลังให้ทิวัตถ์ แอบยิ้มที่สามารถทำให้ทิวัตถ์ตกลงได้