บทละครโทรทัศน์ ลีลาวดีเพลิง ตอนที่ 11 หน้า 21
“นายคงยังไม่รู้ว่าคนอย่างคุณลินเขาทานไม่เลือกหรอก...ไม่ว่าจะหนุ่มโสดพ่อหม้ายชาวสวนไม่เว้นแม้แต่ตำรวจ...จริงมั้ยครับ”
“เดี๋ยวนี้ก็เลือกแล้วล่ะค่ะ...เพราะบางอย่างดูดีแค่ภายนอก...แต่ภายในสกปรก”
ทิวัตถ์หันขวับไปคว้ามือลิลินอย่างจะเอาเรื่อง ลิลินมองอย่างท้าทาย
พอดีสิตาเดินเข้ามาเรียกทิวัตถ์ “วินคะ”
ทิวัตถ์รีบปล่อยมือลิลิน
ศักดิ์สิทธิ์เห็นท่าไม่ดีก็รีบเข้ามาแทรกขึ้นพร้อมกับเลื่อนเก้าอี้ให้ลิลินนั่ง “เชิญนั่งก่อนดีกว่าครับคุณลิน”
“ขอบคุณค่ะ”
ทิวัตถ์เลื่อนเก้าอี้ให้สิตานั่งข้างๆ สิตายังจ้องมองลิลินอย่างไม่วางตา ก่อนจะหันไปหาทิวัตถ์เศร้าๆ“ตาคงไม่ได้อยู่ทานอาหารกับวินนะคะ...พอดีตามีธุระต้องกลับด่วน”
ศักดิ์สิทธิ์ดีใจจนลืมตัว “เยสสสสส ! “
สิตาหันมองศักดิ์สิทธิ์ตาขวาง ศักดิ์สิทธิ์ต้องรีบปั้นหน้าปกติ
“วินไปส่งตาที่รถหน่อยนะคะ”
“ได้” ทิวัตถ์หันไปบอกศักดิ์สิทธิ์ “ทานกันไปก่อนเลยไม่ต้องรอฉัน” ชายหนุ่มพาสิตาออกไป
พนักงานนำอาหารออกมาเสิร์ฟ มีซุป สเต็ก และสลัด
“ทานอาหารเถอะครับ...ไม่ต้องรอเจ้าวินมันหรอก...เดี๋ยวจะเย็นซะหมด” ศักดิ์สิทธิ์ตักสลัดให้ลิลิน ก่อนที่ทุกคนจะเริ่มลงมือทานอาหารกัน “คุณลินลองชิมสเต็กดูนะครับ...นุ่มฉ่ำอยู่ในปาก...เข้ากันกับซอสมาก” เขาหันไปชมกับผู้จัดการ “น้อง...อาหารรสชาติดีอย่างนี้ผมชักอยากจะรู้จักกับเชฟแล้วล่ะสิ”
“แหมจะใครซะอีกล่ะครับ...ก็เชฟส่วนตัวที่คุณศักดิ์สิทธิ์พามาด้วยไงล่ะครับ”
ศักดิ์สิทธิ์นิ่งคิดครู่หนึ่งก่อนจะนึกออกว่าคือวิชนี “หา! อย่าบอกนะว่าหมดนี่เป็นฝีมือเธอ”
“ถูกต้องครับ”
ศักดิ์สิทธิ์รู้อย่างนั้นก็จิ้มสเต็กใส่ปากจนเต็มก่อนจะเดินออกไป “รสชาติไม่ได้เรื่อง”
ลิลิมองศักดิ์สิทธิ์อย่างยิ้มๆ ที่ศักดิ์สิทธิ์เดินบ่นแต่ปากเคี้ยวตุ้ยๆออกไป
ทางด้านกฤษดากับลูกน้องที่ซุ่มดูอยุ่ ก่อนจะเห็นทิวัตถ์เดินออกมาส่งสิตาที่รถ
“ตาไม่อยากไปเลย...”
ทิวัตถ์รู้ว่าไม่อยากไปเพราะอะไร “ตาไม่ต้องห่วงนะ...ผมไม่ได้รักใครง่ายๆ”
“ก็ได้ค่ะ...เดี๋ยวตาถึงแล้วโทรบอกนะคะ”
ทิวัตถ์พยักหน้ารับ สิตาหอมแก้มทิวัตถ์ เขาชะงักไป
สิตาขับรถออกไป กฤษดากับลูกน้องแอบซุ่มมองทิวัตถ์ ลูกน้องอดถามไม่ได้
“ทำไมพี่ไม่ลงมือเลยล่ะ...แค่คนเดียวพวกฉันจัดการได้สบาย”