บทละครโทรทัศน์ ลีลาวดีเพลิง ตอนที่ 15 หน้า 11
“หนูลีรู้มั้ย...ว่าตั้งแต่ลุงป้องจากไป...พี่ก็พยายามตามหาหนูลี...แต่พี่ก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มตามหาจากตรงไหน...พี่ไม่รู้ว่าจากวันที่ลุงป้องถูกจับหนูลีจะเป็นยังไง...ไปอยู่ที่ไหน...แต่สิ่งเดียวที่พี่รู้ก็คือ...” ลิลินมองด้วยความสงสัย “พี่รู้ว่าหนูลีต้องกลับมา”
วิทยามองหน้าลิลินราวกับจะถามว่าเธอยังคงเป็นคนเดิมใช่มั้ย ลิลินมีแววตาเปลี่ยนไปเป็นสายตาที่แข็งกร้าวขึ้นด้วยความคับแค้นในใจ “ยังไงหนูลีก็ต้องกลับมา” วิทยาดีใจคิดว่าทุกอย่างกำลังดำเนินไปอย่างที่คิด แต่เขาก็ต้องอึ้งเมื่อฟังประโยคต่อไปของลิลิน “เพราะหนูลีต้องมาทวงความยุติธรรมให้กับพ่อป้อง”
ทิวัตถ์เดินเข้ามาถึงพอดีได้ยินประโยคสุดท้าย “ทวงความยุติธรรม..? เธอเป็นใครกันแน่ ??” ทิวัตถ์แปลกใจในตัวตนที่แท้จริงของลิลิน
วิทยาล้วงเอากุญแจดอกหนึ่งขึ้นมาส่งให้กับลิลิน “หนูลีรับไว้นะ”
“กุญแจอะไรคะ”
“มันเป็นกุญแจบ้าน...พี่ตั้งใจเอามาให้หนูลี...เพราะยังไงบ้านหลังนั้นก็ยังเป็นบ้านของหนูลีเสมอ...พี่อยากให้หนูลีกลับไปอยู่ที่บ้านด้วยกันเหมือนเมื่อก่อน”
ทิวัตถ์ฟังก็ยิ่งสงสัยว่ามันคืออะไร
“หนูลีคงทำอย่างนั้นไม่ได้หรอกค่ะพี่วิท”
“หนูลียังไม่ต้องรีบตัดสินใจให้คำตอบพี่ตอนนี้หรอก...”
“แต่...”
“พี่ให้เวลาหนูลีคิด...ในระหว่างที่พี่ไปชุมพร”
“ชุมพร..?”
วิทยาพยักหน้า “พอดีพี่ได้งานจัดสวนรีสอร์ทที่นั่น...”
“ไปนานหรือเปล่าคะ”
“ไม่นานหรอกจ้ะ...เพราะพี่ต้องรีบมาฟังคำตอบจากปากของหนูลีไง”
ลิลินยิ้ม วิทยามองลิลินด้วยสายตาอบอุ่น
ส่วนทิวัตถ์เต็มไปด้วยคำถามที่ว่าสิ่งที่เขาได้ฟังทั้งหมดมันเรื่องอะไรกัน ความสัมพันธ์ของลิลินกับวิทยา และสิ่งที่ลิลินบอกว่าจะทวงความยุติธรรม มันคืออะไรกันแน่
เช้าวันรุ่งขึ้น...ศุภารมย์ ทรงพลกำลังทานอาหารเช้ากันอยู่
อนันยชเดินก็เข้ามานั่ง “นี่วินยังไม่ลงมาอีกเหรอครับ”
“สงสัยเมื่อคืนคงกลับดึกน่ะ”
ป้าจวนยกถ้วยกาแฟมาเสิร์ฟให้อนันยช ระหว่างนั้นทิวัตถ์ก็เดินเข้ามา
“ไง...เมื่อคืนแอบไปฟังเพลงที่ผับมาเหรอวะ”
ศุภารมย์สังเกตอาการทิวัตถ์ เขานิ่งไม่ตอบอะไร