บทละครโทรทัศน์ ลีลาวดีเพลิง ตอนที่ 15 หน้า 12
ป้าจวนถาม “จะรับกาแฟด้วยมั้ยคะคุณวิน”
“วินนอนดึกแบบนี้...น้ำผลไม้สดดีกว่านะลูก”
“ครับแม่ต่าย”
ป้าจวนออกไป ระหว่างที่ทุกคนกำลังทานอาหารกันพร้อมหน้า อนันยชมองท่าทีก่อนเปิดประเด็นขึ้น “ตอนนี้ก็เคลียร์ปัญหาเรื่องที่ไอ้กฤษดาลอบทำร้ายวินไปเรียบร้อยแล้ว...ผมอยากจะให้เร่งการแต่งงานเข้ามาจากกำหนดเดิมจะได้มั้ยครับ”
ป้าจวนยกแก้วน้ำส้มมาให้วิน ศุภารมย์เห็นทรงพลถอนหายใจก็รู้ว่าสามีคิดอย่างไร จึงเอ่ยขึ้น “ตามกำหนดเดิมก็ดีแล้ว...ฝ่ายหญิงจะได้ไม่ดูเสียหายมากไปกว่านี้”
ระหว่างนั้นเสียงของวาสนาก็ดังขึ้น ทุกคนหันไปเห็นวาสนาเดินเข้ามาโดยมีเม็ดนุ่นเดินตามมาห้าม “หยุดอยู่ตรงนั้นแหละไม่ต้องมา” วาสนาหันมาพูดกับทุกคน “แหม...อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาเชียว...หวังว่าฉันคงไม่ได้มาขัดจังหวะเวลาอาหารเช้าของทุกคนนะ”
เม็ดนุ่นอึกอัก “คุณท่านคะ...คือหนู...”
ศุภารมย์เห็นวาสนาเข้ามาก็วางช้อนเช็ดที่มุมปากแล้วลุกขึ้นไหว้วาสนาก่อนจะพยักหน้าสั่งให้ป้าจวนกับเม็ดนุ่นเข้าไปในครัวอย่างรู้กัน ทุกคนยกมือไหว้วาสนา วาสนารับไหว้ส่งๆ
“สวัสดีครับป้าน้อย...นั่งก่อนสิครับ” ทรงพลชวน
ทิวัตถ์ถาม “ยายจะทานอะไรก่อนมั้ยครับ”
“ขอบใจมากนะพ่อพลพ่อวิน...ที่มีกะจิตกะใจเรียกคนแก่ทานข้าว...แหม...นี่พ่อวันเขาก็ จะสละโสดแล้ว...แล้วพ่อวินละ...เมื่อไหร่จะแต่ง...หรือว่ายังไม่มีคนที่ชอบ” ทิวัตถ์ชะงักไปเพราะคิดถึงลิลินขึ้นมา วาสนารีบรุกทันที “เอางี้ซิ...บอกสเปคยายมา...โอ๊ย...แม่สื่อมือทองอย่างยาย..รับรองว่าไม่ เกินสามวัน”
“ขอบคุณที่หวังดีครับ...แต่เรื่องนั้นผมยังไม่ได้คิด”
“ไม่คิดไม่ได้นะ...เดี๋ยวลูกจะโตไม่ทันใช้เอา...มาๆ...บอกยายมา”
“ขอโทษนะครับ...ผมขอขึ้นไปพักดีกว่า.. สวัสดีครับ” ทิวัตถ์ยกมือไหว้วาสนาแล้วลุกออกไป
“อ้าว...เดี๋ยวก่อนซิพ่อวิน”
ศุภารมย์รีบขัดขึ้น เพื่อรั้งตัววาสนาไว้ “ป้าน้อยคงไม่ใช่แค่จะแวะมาทานอาหารเช้า...ใช่มั้ยคะ”
วาสนาข่มอารมณ์ ระหว่างนั้นอนันยชหันมองแต่ไม่เห็นวรรณิต “แล้วนี่ณิตไม่ได้มาด้วยเหรอครับ”
“ไม่ได้มา...ตอนนี้ฉันไม่อยากให้ยัยณิตถูกแดดถูกฝน...เดี๋ยวถึงวันงานแล้วคนจะ ติฉินได้ว่าเจ้าสาวไม่สวย”
“แล้วตกลงป้ามาทำอะไรคะ” ศุภารมย์ถามย้ำ
ทั้งหมดย้ายมานั่งที่ห้องรับแขกบ้าน
วาสนาท่าทางอ้อมๆ แอ้มๆ “แหม...ยายจะพูดยังไงดีล่ะ” วาสนาเอ่ยขึ้นแต่ก็เงียบไป ท่าทางเหมือนกำลังหาทางพูดเรื่องบางอย่าง