บทละครโทรทัศน์ มาลีเริงระบำ ตอนที่ 26 (ตอนจบ) หน้า 2
คนขับคือชายร่างยักษ์ที่รับคำสั่งจากเบลมานั่นเอง “ลืมของไว้ข้างหลัง”
หนูมาลีไม่ค่อยสนใจ ฟังมือถือขยับปากซ้อมร้องเพลงต่อ ชายร่างยักษ์ที่ขับแท็กซี่ไม่ได้เดินไปข้างหลังกระโปรง แต่เดินมาเปิดประตูหนูมาลีแล้วเอายามาโปะ หนูมาลีไม่ทันตั้งตัว ดิ้นรนอยู่สักครู่ แล้วก็สลบไป ชายร่างยักษ์มองซ้ายมองขวาแล้ว รีบขับรถออกไป
ที่บ้านของบุณฑริก เบลนั่งเล่นมือถืออยู่ ยาหยี และนีน่านั่งรอ เวลา
“สิบโมงแล้ว ไปกันได้หรือยังคะ” ยาหยีเอ่ยเตือนเบล
เบลยกมือบอกสองสาวว่ารอครู่หนึ่ง กำลังส่งข้อความคุยกับเมืองแมน
“ส่งข้อความคุยกับใครไม่รู้ นั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่” สองสาวกระซิบกันอย่างอยากรู้แกมสงสัย
อีกด้านหนึ่ง ในห้องทำงานเมืองแมน เมืองแมนนั่งแชตมือถือ ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่สภาพเดียวกับเบล
“คุยกันมาตั้งนาน วันนี้วันคอนเสิร์ต ยังไม่ไปเตรียมตัวอีกหรือ”
“หนูมาลี อยากเจอคุณก่อน” เบลพิมพ์ข้อความตอบ
“วันนี้มาแปลก ยอมเจอฉันแล้วหรือ”
“เราหาที่เงียบๆคุยกันได้ไหมคะ ที่คอนโดคุณก็ได้” เบลเริ่มเข้าแผน
เมืองแมนดีใจมาก คิดว่าสำเร็จแล้ว “อยากชนะการแข่งขันวันนี้ล่ะซี้ เด็กพวกนี้ ร้ายจริงๆ”
เมืองแมนพิมพ์ข้อความตอบ “ได้สิจ๊ะ”
“ตอนนี้เลยได้ไหมคะ”
“โอเค เดี๋ยวจะส่งแผนที่ไปให้”
เบลยิ้มในหน้า ดีใจที่ผู้เป็นพ่อเดินเข้าสู่แผนการของตนอย่างง่ายๆ
เมืองแมนดีใจสุดๆ ลุกขึ้นยืน “เยสๆๆๆ”
เบลหันไปบอกสองสาว “เรียบร้อย นังหนูมาลี แกไม่มีวันได้ขึ้นแข่งวันนี้แน่”
“ทำไมล่ะคะ” ยาหยีและนีน่าพร้อมใจถามขึ้น
“ไม่รู้ มันไปขึ้นสวรรค์แทนล่ะมั้ง”
สองสาวงง ไม่เข้าใจว่าเบลพูดอะไร เบลมีสีหน้าที่มีมีความสุขที่สุด
หน้าห้องทำงานเมืองแมน จ๋าเพิ่งมาถึงเดินเข้ามานั่งที่โต๊ะตัวเองในห้อง สวนกับเมืองแมนที่เดินออกมา กำลังจะออกไปข้างนอก “มาซะสาย ถ้าไม่อยากมาทำงานแล้ว พรุ่งนี้ก็ไม่ต้องมา”
จ๋าเศร้า “คุณจะไปไหนคะ วันนี้ไม่ได้มีนัดข้างนอกนี่คะ”
“ออกไปหาความสุขสดชื่น” เมืองแมนดี๊ด๊าหน้าระรื่น รีบออกไปหาหนูมาลี
จ๋ามองเมืองแมนด้วยความเจ็บปวด