บทละครโทรทัศน์ หัวใจปฐพี ตอนที่ 25 (ตอนจบ) หน้า 2
พสุ ภูริช มองหน้ากันอย่างไม่สบายใจ ทิชาหันไปมองดุภาคินที่พูดไม่คิด
เดวิดเดินมาที่ลานจอดรถด้วยสีหน้านิ่งๆ กดรีโมทปลดล็อครถ ได้ยินเสียงเอวาแทรกมาแบบโกรธๆ
“พี่เรน อย่าเดินหนีเอวาอย่างนี้นะ มาคุยกันให้รู้เรื่องก่อน”
เดวิดหันไปมองทางต้นเสียงอย่างแปลกใจ เห็นเรนเดินหนีเอวาตรงไปที่รถตัวเองขณะที่เอวาเดินหน้าบึ้งตามไปอย่างไม่ยอมแพ้ เอวาตรงเข้าไปกระชากแขนเรนอย่างแรงเพื่อยื้อไว้ “เอวาบอกให้หยุดไง”
เรนฝืนแขนเอวาแล้วสะบัดออกอย่างแรง “พี่จะทำอะไรมันก็เรื่องของพี่ เอวาไม่เกี่ยว”
“Dad ทำกับพี่เรนขนาดนี้ก็ยังจะดื้อไม่ฟังเอวาอีก”
“พี่บอกเอวาแล้วไงว่าต่อให้ Dad อยากได้ชีวิตพี่พี่ก็ยกให้ได้”
“เกือบตายมาแล้วยังไม่เข็ดอีก ทำไมพี่เรนถึงได้โง่อย่างนี้นะ Dadเค้าไม่เคยรักพี่เลย พี่ไม่รู้รึไง เค้าก็แค่หลอกใช้งานพี่เรนเท่านั้นแหละ”
เดวิดทนฟ้งไม่ได้เดินคิ้วขมวดตรงมาหาทั้งคู่พร้อมกับพูดปราม“หยุดทะเลาะกันได้แล้ว”
เรนและเอวาหันไปทางเดวิด เรนเบือนหน้าหนีไม่สู้หน้าเดวิด ส่วนเอวาจ้องหน้าเดวิดอย่างเอาเรื่อง “ที่ Daddy ให้พี่เรนย้ายกลับมา เพราะต้องการให้พี่เรนไปทำงานผิดกฎหมายให้อีกใช่มั้ยคะ Daddy เห็นแก่ตัว แล้วก็ใจร้ายมากเลยรู้มั้ย”
“อย่าพูดจาลามปาม Dad ยังงี้นะเอวา”
“ไม่หยุด เอวาจะพูดจนกว่าพี่เรนจะคิดได้”
“พี่บอกให้หยุด”
เอวาอ้าปากจะพูดต่อ เรนเลยพุ่งเข้าใส่ตั้งท่าจะกระชากแขนเอวาให้หยุดพูด เดวิดเห็นรีบเข้ามาขวาง เอวาก็ไม่ยอมอยู่เฉยๆ กลายเป็นว่าเดวิดยืนอยู่ตรงกลางต้องห้ามทั้งสองคนที่ทะเลาะกัน
มือของเรนจิกแขนเสื้อเชิ๊ตของเดวิดแล้วกระชากออกจนขาดดังแควก จนเห็นรอยสักตัวอักษร “A” สีจางๆ ที่ต้นแขนขวาของเดวิด
ทั้ง เรน เอวา ต่างคนต่างอึ้งไป เรนกับเอวาจ้องรอยสักที่ต้นแขนแล้วก็รีบปรับสายตาเป็นปรกติหันไปจ้องหน้ากัน
เรนหันไปสบตาเดวิด “เรนขอโทษค่ะ Dad ถ้าไม่เลิกพูดเรื่องนี้ ต่อไปก็ไม่ต้องมาคุยกัน” เรนพูดจบก็สะบัดหน้าขึ้นรถสตารท์เครื่องขับออกไปอย่างเร็ว
เอวากับเดวิดมองตามรถของเรนขับออกไป เดวิดหันกลับมามองหน้าเอวาถามด้วยความเป็นห่วงพร้อมกับยื่นมือมาจับหน้าเอวา “เอวาเจ็บตรงไหนรึเปล่าลูก”
เอวาปัดมือเดวิดที่กำลังเอี้อมมาจับออกไปพร้อมพูดด้วยความไม่พอใจ “อย่ามาโดนตัวเอวา ถ้า Dad ยังไม่เลิกหลอกใช้พี่เรน เราก็ไม่ต้องมาคุยกัน” เอวาพูดจบก็เดินสะบัดหน้าแยกไป ปล่อยให้เดวิดมองตามอย่างหัวเสีย