บทละครโทรทัศน์ หัวใจปฐพี ตอนที่ 2 หน้า 3
ตุลย์ในชุดสูทสีขาวกระเป๋าหนังสีดำเดินเข้าไปปนกับคนในงาน ภูริชหันไปเห็นชายใส่สูทสีขาวกระเป๋าหนังสีดำเดินผ่านเข้าไปในงานแว่บๆ ภูริชพยายามมองหาอีกครั้ง แต่ชายคนนั้นเดินหายเข้าไปในงานเสียแล้ว
ภูริชยกมือขึ้นกดหูฟังในรูหูหน้าเครียด พูดกับไมโครโฟนที่ข้อมือ “เป้าหมายเข้าไปในงานแล้ว”
ภูริชรีบเดินเร็วกลับเข้าไปในงาน โดยมีเอวาแอบมองอยู่ เอวามองด้วยความสงสัยรีบเดินตามภูริชไป
ในงานพสุกำลังมองหาชายสูทขาว ตุลย์ในชุดสูทสีขาวถือกระเป๋าหนังสีดำเดินอยู่มุมหนึ่งในงาน พสุเห็นตุลย์จากด้านหลัง รีบแหวกผู้คนตามไปอย่างนุ่มนวล ไม่ให้แตกตื่น เพื่อดูว่าชายคนนั้นเดินไปหาใครและใครคือนายใหญ่
ตุลย์เดินตรงไปหาศักดิศร ศักดิศรเห็นพสุเดินตามมาด้านหลังของตุลย์ห่างๆ ศักดิศรรีบใช้สีหน้าแววตาส่งสัญญาณบอกตุลย์ ตุลย์เข้าใจได้ทันที ทำเป็นเดินตรงเข้าหาศักดิศรแล้วเดินเลยไป ก่อนจะเดินเร็วขึ้น และกึ่งเดินกึ่งวิ่งหลบไป
พสุรีบตามเข้ามาอย่างเร็ว ศักดิศรเดินมาขวางหน้าพสุไว้ “ไง จะมาหาเรื่องอะไรอีก”
พสุไม่สนใจผลักศักดิศรออกแล้วรีบตามตุลย์ไป พสุยังไม่เห็นหน้าตุลย์
พสุวิ่งไล่ตามหลังตุลย์มาตามทางเดินในโรงแรม ทันใดนั้นเรนในชุดดำ ใส่หน้ากากสวมแจ็คเก็ตสวมฮู๊ด ปิดบังจนดูเพศไม่ออก ถือมีดในมือโผล่มาขวางทางพสุไว้ ไม่ให้ตามตุลย์ พสุกับเรนต่อสู้กัน เรนใช้มีดสั้นเป็นอาวุธ ส่วนพสุใช้มือเปล่า
ทางด้านภูริชกำลังเดินตามหาพสุ เขาหยุดเดินเพราะได้ยินเสียงการต่อสู้ของพสุก็เลยรีบวิ่งตามเสียงไป
เอวาที่ตามภูริชมาก็วิ่งตามไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น
พสุกับเรนยังคงต่อสู้กันอยู่ พสุกระชากฮู๊ดบนเสื้อของเรนจนเปิดออกมา จังหวะเดียวกับที่เรนยกมีดขึ้นมาปัดป้องจนมีดบาดโดนแขนของพสุ “โอ๊ย” ชายหนุ่มยกมือขึ้นจับแขน
ผมเรนสยายยาวออกมาทำให้รู้ว่าเป็นผู้หญิง… พสุตะลึงว่าคู่ต่อสู้ของตนคือผู้หญิง เรนชะงักไปนิดนึงที่เห็นพสุบาดเจ็บโดยที่ตนไม่ได้ตั้งใจ พสุแปลกใจที่เห็นเรนชะงัก ทั้งสองสบตากันเล็กน้อย
พอดีกับเสียงกรี๊ดของเอวาซึ่งตกใจที่เห็นพสุโดนฟันดังขึ้นขัดก่อน “กรี๊ดดดดดดดดด”
เรนและพสุหันมองไปตามเสียง ภูริชหันไปมองทางเอวาที่ตามตนมาเช่นกัน
ภูริชรีบวิ่งตรงมาช่วยพสุ เรนฉวยโอกาสหนีไปทันที แต่พสุพยายามคว้าแขนเรนเอาไว้ แต่เกี่ยวได้แค่สร้อยหนังถักที่ข้อมือของเรนก่อนหนีไปได้ ความแรงทำให้สร้อยข้อมือหนังขาดหลุดกระเด็นไป
ภูริชรีบวิ่งมาเข้ามาดูพสุ พสุเงยหน้ามอง “พี่ไม่เป็นไร รีบตามมันไปเร็ว”
ภูริชหันไปบอกเอวาอย่างดุๆ แกมเป็นห่วง “อย่าตามมา มันอันตราย”