บทละครโทรทัศน์ หัวใจปฐพี ตอนที่ 21 หน้า 6

1 เมษายน 2558 ( 13:21 )
357.9K
ภูริชกำลังเก็บของที่โต๊ะทำงานเพื่อกลับบ้าน แล้วหันไปมองทิชาอย่างแปลกใจที่ยังเห็นทิชายังรัวแป้นพิมพ์ง่วนอยู่
“จะค้างที่ออฟฟิศรึไง” ทิชาเงยหน้าขึ้นมาเบะปากใส่ภูริช แล้วก็ก้มหน้าต่อ ภูริชส่ายหน้าใส่ทิชา เก็บของเสร็จแล้วจะเดินออกจากห้อง “ไปแล้วนะ พรุ่งนี้เจอกัน”
“เดี๋ยวก่อน” ทิชายกมือห้ามแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดอย่างเร็ว ภูริชหยุดชะงักแล้วแปลกใจ อึดใจโทรศัพท์ของภูริชก็มีเสียงข้อความเข้า
ภูริชหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู “ส่งอะไรมาทิ”
“พิกัดของเบอร์โทรลึกลับที่ชอบส่งข้อความให้ภูไง” ภูริชยิ้มดีใจกดเปิดอ่านข้อความได้แค่พักเดียวก็คิ้วขมวดจนทิชาสังเกตได้ “มีอะไรรึเปล่า”
ภูริชฝืนยิ้ม “ไม่มีอะไรหรอก แค่งงๆ ว่าจะหาเจอมั้ย งั้นเราไปก่อนนะ” เขาโบกมือลา
ทิชาโบกมือรับอย่างงงๆ กับท่าทางของภูริช
ภูริชยืนอยู่ที่ทางเดินระหว่างไปตัวบ้านของเกริก เขามองมือถือตัวเองด้วยสีหน้าเครียดๆ แล้วเงยหน้ามองไปที่ตัวบ้านเกริก
จงเดือนเดินชะเง้อมองหาภูริชพอเจอก็ดีใจ “แม่เห็นจอดรถตั้งนานแล้ว ไม่เข้าบ้านซะทีล่ะลูก”
“พ่อกับแม่ใหญ่อยู่รึเปล่าครับ”
“เห็นออกไปกินข้าวนอกบ้านซักพักแล้ว”
ภูริชคิดแผนการออกอย่างเร็ว “ผมมาเอาของแป๊ปเดียว แม่ไปนอนเถอะครับเดี๋ยววันหลังผมมาหาใหม่”
ภูริชโน้มตัวลงหอมแก้มจงเดือนแล้ววิ่งเข้าไปที่ตัวบ้านอย่างเร็ว ปล่อยให้จงเดือนยืนงงๆ ไม่เข้าใจว่าภูริชรีบร้อนอะไร
ภูริชเข้ามาหาโทรศัพท์ที่ส่งข้อความหาตนในห้องทำงานของเกริกในความมืด ภูริชรื้อหาที่ตู้และโต๊ะต่างๆ ซักพักก็คิ้วขมวดเหมือนได้ยินเสียงอะไรบางอย่าง
ด้านนอกสวนติดกับห้องทำงาน แม่ใหญ่หน้าตามีความสุขเดินควงแขนมากับเกริก โทรศัพท์ของเกริกดังขัดขึ้น
ที่ห้องทำงานภูริชเขยิบตัวเข้ามาใกล้กับหน้าต่างเพื่อแอบฟังเกริก
เกริกมองดูชื่อที่โทรเข้ามาก็หันไปบอกแม่ใหญ่ที่ยืนรออยู่ข้างๆ “คุณขึ้นบ้านไปก่อน นอนได้เลยไม่ต้องรอ” แม่ใหญ่หน้างออ้าปากจะทักท้วง แต่เกริกทำหน้าดุใส่ แม่ใหญ่เลยได้แต่เดินฟึดฟัดตรงเข้าบ้าน เกริกกดรับสาย “ได้ เดี๋ยวเจอกัน” เกริกกดวางสายแล้วเดินย้อนกลับไปตามทางเดิมที่เดินมา
ภูริชมองอย่างสงสัยว่าใครโทรหาเกริกตอนนี้ ภูริชตัดสินใจรีบออกจากห้องทำงานตามเกริกไป
รถของเกริกเข้ามาที่โรงแรมจอดเทียบแล้วให้พนักงานรับรถเอารถไปจอดให้
ริมถนนไม่ห่างกันรถของภูริชเทียบจอด เขารีบลงจากรถแล้วรีบวิ่งตามไปเข้าในโรงแรม