บทละครโทรทัศน์ เจ้าเวหา : ฝั่งน้ำจรดฝั่งฟ้า ตอนที่ 25 หน้า 3

"ฝันไปเหอะ" เคลวินหันหลังไป จับเชือกวิ่งกระโดดออกไป กะจะเหนี่ยวเชือกโหนตัวลงไปข้างล่าง แต่เชือกขาด ร่างเคลวินตกกระแทกพื้น นาวินวิ่งโผล่หน้าออกไปดู เห็นร่างเคลวินนอนบนพื้นปูน เลือดไหลทะลักออกมา

"เคลวิน" นาวินรีบวิ่งลงบันไดไปอย่างรวดเร็ว

นาวินวิ่งลงมา มีตำรวจมาถึงตัวเคลวินก่อน กำลังดูอาการ รวมทั้งคนงานในบริเวณนั้น นาวินไม่สนใจใคร แหวกคนงานกับตำรวจเข้าถึงตัวเคลวิน  เคลวินยังไม่ตายแต่ร่อแร่ มองมาที่นาวิน

“Where is TiGer?  Where is it?” (พวกไทเกอร์อยู่ที่ไหน)

เคลวินแค่นยิ้ม กระอักเลือด ไม่ตอบ  ชูนิ้วกลางให้นาวินแล้ว หมดลมไป

นาวินรื้อค้นตามตัวเคลวินแล้วก็เจอมือถือ จึงเก็บมือถือเข้ากระเป๋า "ใครรับผิดชอบพื้นที่"

"ผมครับ" ตำรวจคนหนึ่งตอบ

นาวินพาตำรวจมาคุยกันสองคนเอ่ยกำชับ"ผู้กองทำตามขั้นตอนได้เลย แต่ต้องปิดข่าวให้เงียบที่สุด ห้ามสื่อรู้ ห้ามให้ใครถ่ายรูป ห้ามเซลฟี่ ห้าม โซเชียล ผมต้องการให้เรื่องนี้เป็นความลับที่สุด"

“เข้าใจครับ" ตำรวจนายนั้นเดินไปสั่งลูกน้อง

สักพักก็เอาผ้าใบที่คลุมปูนก่อสร้างเอามาคลุมร่างเคลวิน ขณะที่ตำรวจอีกส่วนก็กันคนไม่ให้เข้าใกล้ที่เกิดเหตุ   นาวินก้มหน้าเดินออกไปโดยไม่มีใครสนใจ

สุปรียาที่เดินช้อปปิ้งอยู่กำลังคุยมือถือกับเจษฎา

"ว่าไงครับคุณสุ" เจษฎาเอ่ยทักทาย

"เรื่องที่หมอให้สุพูดกับพ่อน่ะ เรียบร้อยแล้วนะคะ"

"หมายความว่าคุณพ่อคุณจะช่วยหรือครับ"

"ไม่ใช่จะช่วยค่ะ แต่ช่วยไปแล้ว พอสุบอกท่านว่าเป็นการช่วยเหลือบุคลากรของประเทศไทย ท่านบอก ท่านยินดีแล้วโทรไปคุยให้ ทางนั้นตอบรับทันที คิดว่าเดี๋ยวเรื่องคงมาถึงแล้วค่ะ"

"ขอบคุณคุณสุมาก และขอบพระคุณคุณพ่อคุณด้วยนะครับ"

"คุณได้โอกาสแล้ว สุจะดูว่าคุณจะทำได้ดีแค่ไหน"

"คอยดูแล้วกันครับ" เจษฎาเอ่ยตอบอย่างมั่นใจ

"แน่นอนค่ะ" สุปรียาวางสาย

ที่โรงพยาบาล เจษฎานั่งคุยกับช่อฟ้าในห้องอาหารของโรงพยาบาล

"ช่อ พี่ลองค้นเรื่องอาการป่วยของแม่ช่อดูแล้ว เอ่อ..." เจษฎาลังเล

"เป็นยังไงเหรอคะ"

"เป็นเคสที่ยากมากครับ มีข้อมูลให้ดูน้อยมาก"