บทละครโทรทัศน์ บ่วงรักซาตาน ตอนที่ 15
บ่วงรักซาตาน ตอนที่ 15
บทประพันธ์ ชมจันท์ / บทโทรทัศน์ กังสดาล
บ้านชลัช ชมพูนิษฐ์ถามกวินทร์สีหน้ายังมีแววสงสัย ไม่ไว้ใจ
“เพราะคุณเหมราชทำร้ายคุณ คุณก็เลยหันมาช่วยฉันงั้นเหรอคะ ?”
“ไม่ใช่หรอกฮะ สิ่งที่ผมทำ คือการช่วยอดีตเจ้านายของผมอยู่ต่างหาก” กวินทร์จริงจัง สามสาวมองหน้ากัน
“อ้าว ยังไงๆกันนายกะเวร”
“ผมอยากทำให้เค้ารู้จักคำว่าแพ้บ้าง และวิธีนี้แหละคือวิธีเดียวที่จะทำให้คนอย่างเค้ารู้สำนึก”
ชมพูนิษฐ์กับอิงขวัญมองหน้ากัน กวินทร์คิดถึงในอดีต
“เฮียบอกผมมาตามตรงดีกว่าที่ไล่ผมออก อยากให้ผมทำอะไร” เหมราชยิ้มที่กวินทร์รู้ความจริงแล้ว
กวินทร์มองแปลกใจ
“ผมคิดไว้อยู่แล้วว่าทำไมเฮียแปลกๆ ปกติเฮียไม่เคยหูเบาเชื่อคนง่ายแบบนี้ แล้วเฮียทำแบบนี้มีแผนอะไร ?”
“แกต้องเข้าไปตีสนิทชมพูนิษฐ์ แล้วทำให้ยัยเด็กนั่นติดบ่วงที่ฉันวางไว้จนหมดตัว!!!”
กวินทร์ตกใจ “นี่เฮียอยากได้ที่ดินนั่นขนาดต้องวางแผนแบบนี้เลยเหรอ”
“แกก็รู้ว่ามันเป็นความตั้งใจของพ่อฉัน และที่สำคัญคนอย่างเหมราชไม่เคยแพ้ อยากได้อะไรต้องได้”
“เฮียมีเหตุผลมากกว่านั้นรึเปล่า” กวินทร์เค้นอยากรู้ความจริง
“นี่คือเหตุผลทั้งหมดของฉัน” ยังไงเหมราชก็ไม่ยอมบอก
“ถ้างั้นผมก็ช่วยอะไรเฮียไม่ได้ เพราะผมไม่เห็นด้วยกับวิธีการนี้ของเฮีย”
เหมราชแปลกใจ “แกไม่เคยปฏิเสธฉัน”
“ผมไม่ใช่เครื่องมือที่เฮียจะใช้ทำร้ายใครก็ได้”
“ไอ้วิน...???” เหมราชไม่คาดคิดว่าจะถูกปฏิเสธ
“สุดท้ายผมก็เป็นแค่เครื่องมือที่เฮียเอาไว้ใช้งาน เหมือนที่ไอ้ธามมันบอก”
“ฉัน...”
“เฮียไล่ผมออกเอง ตอนนี้ผมไม่ใช่ลูกจ้างเฮียแล้ว เฮียไม่มีสิทธิ์มาสั่งผม ผมมีความคิดและผมจะทำตามรู้สึกของผม” กวินทร์กำลังจะเดินไป เหมราชพูดขึ้น “ฉันขอโทษไอ้วิน”
“ผมจะไม่ยกโทษให้เฮีย จนกว่าเฮียจะมีเหตุผมที่ดีกว่านี้” กวินทร์หันหลังกำลังจะเดินกลับ เหมราชมองตาม