บทละครโทรทัศน์ บ่วงรักซาตาน ตอนที่ 15 หน้า 4
“คุณหนูนิดกะคุณขวัญนี่เล่นกันเหมือนตอนเด็กๆเลยนะ”
“คุณๆสองคนเป็นเพื่อนตั้งแต่เด็กๆเลยเหรอลุง”
“ใช่” แล้วจู่ๆโอลีฟมาจากไหนก็ไม่รู้ โผล่เข้ามา “ก็ครอบครัวคุณหนูนิดกับคุณอิงขวัญรู้จักกันมานานแล้ว”
สองลุงหลานตกใจ “เฮ้ย !! ตกใจหมด”
“นังโอลีฟ มาไม่ให้ซุ่มให้เสียง”
“จากสถิติของฉัน เพื่อนสาวที่คบกันตั้งแต่เด็กๆก็จะเป็นเพื่อนที่รักกันจนแก่ แต่จะผิดใจกันก็ต่อเมื่อ
สองคนถามพร้อมกัน “ต่อเมื่ออะไร ?” โอลีฟมองไปที่อิงขวัญวิ่งไปถึงตัวชมพูนิษฐ์
“ต่อเมื่อมีปัญหากันเรื่องผู้ชายน่ะสิ” ทั้งหมดรีบหันไปที่สองสาวที่กอดคอกันหัวเราะชอบใจ
ลุงเติมหันมาด่าโอลีฟ “แกก็พูดไปเรื่อย คุณหนูสองคนไม่มีทางทะเลาะกันแน่”
“ใช่ลุงพูดถูก”
“คนที่ทะเลาะกับเพื่อนเพราะเรื่องผู้ชาย ก็มีแต่เพื่อนที่ไม่เห็นคุณค่าของคำว่าเพื่อนเท่านั้นแหละ”
“พูดแรงๆก็พวกบ้าผู้ชาย เหมือนช้านนี่แหละ ฮ่าๆ” โอลีฟหันไปสบตากระตั้ว
กระตั้วสะดุ้ง “อะไรเจ้ โนๆๆ อย่าได้คิดเลยนะ”
อีกมุม โบนิตายืนมองชมพูนิษฐ์กับอิงขวัญอยู่ สายตาโบนิตาพุ่งเป้าไปที่ชมพูนิษฐ์ โบนิตามองชมพูนิษฐ์กอดคออิงขวัญ
ห้องนอนอิงขวัญ อิงขวัญอาบน้ำเสร็จ เดินเช็ดผมเข้ามา แล้วเสียงชมพูนิษฐ์ก็ดังขึ้น
“คุณกวินทร์ของอิงขวัญ”
อิงขวัญนึกถึงคำพูดชมพูนิษฐ์ก็หน้าแดง “ไอ้บ้านิด นายนั่นไม่ใช่ของฉันซะหน่อย”
อิงขวัญนึกอะไรขึ้นมาได้ก็เศร้า “เค้ามีคนอื่นในใจอยู่แล้ว” อิงขวัญเศร้าๆ
ในครัวทำเบเกอร์รี่ของร้านกาแฟธามัน เห็นมิลินในชุดผ้ากันเปื้อนน่ารักๆกำลังร่อนแป้งอยู่ ใกล้ๆกันนั้นมีธามันเตรียมอุปกรณ์ช่วยสอนมิลินทำเค้ก ธามันหันมาดูมิลิน ธามันมองมิลินแล้วยิ้มมีแผนร้าย ก่อนเดินยิ้มเข้าไปหา
“แบบนี้ใช้ได้ไหมคะคุณครู” ธามันยิ้ม แล้วเอื้อมมือไปโอบมิลินจากด้านหลัง มิลินชะงัก “ขอโทษนะครับ”
มิลินสีหน้าเขินๆ ธามันเอื้อมไปจับมือมิลินแล้วร่อนแป้งอย่างชำนาญ หน้าธามันแนบติดชิดหน้ามิลิน มิลินแอบมองหน้าเค้าในระยะใกล้ที่ดูจริงจังแล้วเท่ แอบหน้าแดง
“ที่ต้องร่อนแป้งหลายรอบแบบนี้เพราะทำให้ผงฟูกระจายตัวในแป้ง แล้วยังลดการเกิดฟองในเค้กนะครับ”
มิลินพยักหน้าเขินมาก แทบระทวย ธามันแอบยิ้ม