บทละครโทรทัศน์ บ่วงรักซาตาน ตอนที่ 13 หน้า 3
มาครอบจมูกบีบช่วยหายใจตลอดเวลา
ที่หน้าห้องฉุกเฉิน ชมพูนิษฐ์กับลิมเปงเชียงรออยู่สีหน้าร้อนรน ใจคอไม่ดี ชมพูนิษฐ์ยกมือไหว้พระ
“คุณพระคุณเจ้า สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย แม่ขาช่วยคุ้มครองพี่นกด้วยนะคะ”
ห้องฉุกเฉิน อรรณพเอา paddle ทาบที่หน้าอกตรงตำแหน่ง พยาบาลถออยออกห่าง อรรณพสั่งการ
“1..2..3. ช็อก” ร่างชิดชนกกระตุกตามแรงกระตุ้นของไฟฟ้า
หน้าห้องฉุกเฉิน ชมพูนิษฐ์กับลิมเปงเชียงรอลุ้นเป็นห่วงอยู่หน้าห้อง ประตูห้องเปิด เห็นอรรณพเดินออกมา ชมพูนิษฐ์รีบพุ่งไปหาทันที “พี่หมอ พี่นกเป็นไงบ้าง” อรรณพยังไม่ตอบ
ในห้อง ICU ชิดชนกนอนอยู่ มีสายเครื่องมือช่วยชีวิตระโยงระยาง ชมพูนิษฐ์ ลิมเปงเชียง อรรณพยืนอยู่ข้างเตียง “นกเป็นโรคลิ้นหัวใจไมตรัลตีบอยู่แล้ว โรคนี้พอเจอเรื่องตื่นเต้น หัวใจจะเต้นเร็วมาก เลือดจะไหลผ่านลิ้นหัวใจไปได้ยาก เลยทำให้ไหลจากห้องบนไปห้องล่างไม่ได้ เลยหัวใจวายเฉียบพลัน”
“พี่นก...” ชมพูนิษฐ์มองพี่สงสารมาก
“โชคดีที่หมอช่วยทัน ขอบคุณหมอมากๆนะครับ”
อรรณพชะงักนิด “นกเป็นเพื่อนผม มันเป็นหน้าที่ของผม ไม่ต้องขอบคุณหรอกครับ”
ลิมเปงเชียงรู้ว่าอรรณพกำลังหวงก้างแน่ๆ อรรณพไม่สนใจหันไปบอกชมพูนิษฐ์
“เมื่อกี้หมอหัวใจมาตรวจแล้ว อาจารย์หมอบอกว่า นกต้องทำบอลลูนขยายลิ้นหัวใจนะนิด”
ชมพูนิษฐ์กับลิมเปงเชียงมองหน้ากัน สีหน้าวิตก “แล้วจะอันตรายไหมคะพี่หมอ”
“ไม่หรอก สบายใจได้”
“ถ้างั้นวันนี้นิดขอเฝ้าพี่นกที่นี่ได้ไหมคะ”
“พี่ว่านิดกลับไปพักผ่อนที่บ้านดีกว่า ไม่ต้องเป็นห่วง ทางนี้พี่จะอยู่เฝ้าให้เอง”
“ค่ะ นิดฝากพี่นกด้วยนะคะพี่หมอ”
“ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก พี่จะไม่ยอมให้นกเป็นอะไรไปแน่นอน”
อรรณพหันไปมองหน้าชิดชนก เหมือนรู้ใจตัวเอง กลัวการสูญเสีย เหมือนเพิ่งรู้ใจตัวเอง ลิมเปงเชียงมองสายตาอรรณพที่มองชิดชนกแล้วรู้เลย ชิดชนกนอนหมดสติอยู่
โรงพยาบาล ลิมเปงเชียงสีหน้าไม่สบายใจ