บทละครโทรทัศน์ บ่วงรักซาตาน ตอนที่ 14 หน้า 2
คริสแอบกัดๆ “คุณสนิทกับคุณวินกว่าพวกผมอีก มาถามพวกผมทำไม?” อิงขวัญหน้าไม่สบายใจ
หน้าร้านอาหาร อิงขวัญพยายามโทรศัพท์หากวินทร์ แต่ไม่รับสาย
“ทำไมไม่รับสายเนี่ยนายกะเวร ไปมุดหัวอยู่ที่ไหนวะ” อิงขวัญสีหน้าเป็นห่วงกวินทร์
ตอนเย็น สวนสาธารณะแห่งหนึ่ง กวินทร์เดินคอตกเพราะโดนเหมราชไล่ออกจากบริษัท แล้วชะงักเห็นใครบางคนขวางทางอยู่ กวินทร์เงยหน้าขึ้น เห็นเป็นธามัน “ไอ้ธาม !!”
“ไง ได้ข่าวว่าตกงาน”
กวินทร์กระชากเสื้อธามัน “ฝีมือแกใช่ไหมวะไอ้ธาม”
ธามันยิ้ม “ใช่!”
“ไอ้เลว ! แกทำให้เฮียเข้าใจฉันผิด !!” กวินทร์ชกหน้าธามัน เปรี้ยง !
“นาย...” คนสนิทของธามันที่อยู่ใกล้ๆทำท่าจะเข้ามาช่วย แต่ธามันยกมือห้าม แล้วธามันก็ชกสวนตอบกลับกวินทร์ไป เปรี้ยง ! “ถ้าฉันไม่ทำแบบนี้ แกจะรู้ไหมวะว่าเหมราชเป็นคนยังไง”
“ไอ้ชั่ว แกมันชั่วจริงๆ” ทั้งสองซัดกันนัว ขณะที่เถียงกันไปด้วย
“แต่แกมันโง่ไอ้วิน พี่เหมของแกไม่ได้ดีกับแกแบบที่แกคิด”
“ไม่จริง มันเป็นเพราะแกต่างหาก แกทำให้เป็นแบบนี้”
“ตาสว่างสักทีไอ้วิน แกมันเป็นแค่เบ๊ พี่เหมเค้าหลอกใช้แกเพื่อประโยชน์ตัวเองมาตลอด ไม่เห็นรึไง พอแกพลาด เค้าก็เฉดหัวแกทิ้ง!!” กวินทร์กำลังง้างหมัดจะชกแต่ก็ชะงัก “เค้าให้โอกาสแกไหม ทั้งๆที่แกทำเพื่อเค้ามาตลอด”
กวินทร์มองเพื่อนรักอย่างเสียใจสุดๆ น้ำตาลูกผู้ชายไหล... “วันนี้...ฉันเสียทั้งพี่ที่รักกับเพื่อนรักในวันเดียวกัน”
“ไอ้วิน ฉันแค่อยากให้เห็นสันดานของไอ้ซาตานนั่นเท่านั้น ส่วนฉันกับแกเรายังเหมือนเดิมได้นะโว้ย...”
“ไม่!!” กวินทร์ตะคอกใส่ “เพราะแกมันเลวกว่าที่ฉันคิดไว้มากไอ้ธาม!!”
“เอ่อ !!ถึงฉันมันเลวยังไง ก็ไม่เท่าพี่เหมของแกหรอก รู้เอาไว้ด้วย”
“ใช่ !แกไม่มีวันเทียบเท่าพี่เหมได้ ต่อให้แกพยายามมากกว่านี้อีกล้านเท่า แกก็แทนที่พี่เหมไม่ได้หรอกไอ้ธาม”
ทั้งคู่มองหน้ากัน
“ต่อไปแกกับฉันไม่ต้องถือว่าเป็นเพื่อนกันอีก !!” กวินทร์ปาดน้ำตาลูกผู้ชายเดินหันหลังไป สีหน้าเจ็บปวดสุดๆ
ธามันมองตามกำมือแน่น เจ็บปวดและแค้นใจสุดๆ