บทละครโทรทัศน์ บัลลังก์เมฆ ตอนที่ 31

ภายในห้องรับแขก บ้านชูนาม ชูนามมีสีหน้าเครียด ปานเทพมีอาการร้อนรน ร้อยกรองยืนที่หน้าต่างเพื่อคอยดูต้นทางอย่างร้อนใจ

ชูนามกระวนกระวาย “ต้องเป็นฝีมือนังนวรัตน์แน่ๆ!!! มันคงส่งลูกน้องตามเรา!! นี่มันหวังเล่นเราให้ถึงตาย”

“แล้วเราจะทำยังไงดีล่ะครับพ่อ ? ...ผมไม่อยากติดคุก”

ชูนามตบไหล่ลูกอย่างปลอบ “ไม่ต้องกลัว ! ..พ่อไม่ยอมให้เราติดคุกแน่!!” เขาหันไปบอกร้อยกรอง “แม่! รีบไปเก็บของ..แล้วหลบไปอยู่กับญาติที่ปราจีนสักพักก่อน”

“แล้วชูนามกับปานเทพล่ะ?”

“เดี๋ยวหนูจะพาปานเทพหลบตำรวจไปอยู่กับเพื่อนแถวชายแดนสักพัก” ชูนามคิดถึงนวรัตน์ด้วยสีหน้าแค้น “แล้วค่อยกลับมาจัดการกับนังทรยศให้สาสม!!!”

ภายในห้องรับแขก บ้านพักที่ต่างประเทศของนวรัตน์ นวรัตน์กำลังคุยมือถือกับธีรพงษ์ “ต่อให้มันหนีไปนรก เธอก็ต้องตามจัดการสองพ่อลูกนั่นให้ได้ !!  อย่าปล่อยให้มันย้อนมาทำลายฉัน!!”

ภายในห้องทำงานปานรุ้ง ที่บ้านสมุทรเทวา ปานรุ้งกำลังเถียงกับวาสุเทพและเกื้อ

“เธอมีพรรคพวกในกรมตำรวจตั้งมากมาย..ต้องมีใครสักคนช่วยปานเทพได้สิเกื้อ!!” 

เกื้อหนักใจ “ผมพยายามอยู่ครับคุณหนู ..แต่มันไม่ใช่เรื่องง่ายเพราะคุณปานเทพมีทั้งคดีฆ่าคนตาย ทั้งฉ้อโกงบริษัทและทุกคดีก็มีหลักฐานมัดตัวคุณปานเทพชัดเจน” 

“ฉันบอกแล้วไงว่าปานเทพไม่ได้ทำ!! ฉันเลี้ยงลูกมากับมือ ฉันรู้จักเขาดีว่าเขารักแม่ เขาไม่มีวันทำให้แม่เสียใจ  แต่ที่ทุกอย่างเป็นอย่างนี้ เพราะชูนามเสี้ยมให้ปานเทพเกลียดฉัน ! ชูนามเป็นคนบงการให้ปานเทพโกงบริษัท! เป็นคนส่งปืนให้ลูกฆ่าคน !! ชูนามคือคนทำให้ชีวิตปานเทพตกนรก!!” ปานรุ้งหันไปอ้อนวอนวาสุเทพ “ได้โปรดเถอะค่ะพี่เทพ..ช่วยปานเทพด้วย ..พี่เทพจำได้ไหมตอนที่รุ้งตั้งชื่อปานเทพ รุ้งตั้งตามชื่อพี่เทพ เพราะรุ้งรู้ว่าถ้าปานเทพมีพ่ออย่างชูนาม ชีวิตเขาต้องเป็นอย่างพ่อเขา ..รุ้งถึงอยากให้ปานเทพมีพ่ออย่างพี่เทพ ถ้าพี่เทพรักลูก ช่วยลูกของเราด้วยนะคะ”

วาสุเทพเข้าไปกอดปานรุ้ง “พี่จะช่วยลูกของเราให้ได้” 

ปานรุ้งกอดวาสุเทพเหมือนเป็นที่พึ่ง เกื้อกับปรกมองปานรุ้งอย่างสงสาร