บทละครโทรทัศน์ บัลลังก์เมฆ ตอนที่ 31 หน้า 4
“คนเดียวที่ช่วยผมได้คือพ่อ ! พ่อทำทุกอย่างเพื่อรักษาสิ่งที่ควรเป็นของผม ในขณะที่นายแม่กับคนอื่นคิดจะแย่งไป !!”
ชูนามเห็นพวกบอดี้การ์ดกำลังจะออกมาจากบ้าน เลยหันมาดึงปานเทพ “ไปลูก รีบขึ้นรถเร็ว !!!” ชูนามกับปานเทพรีบวิ่งหนีไปขึ้นรถ
วาสุเทพกับเกื้อจะเข้าไปห้ามปานเทพ “ปานเทพ !!! ปานเทพ!!”
ปานเทพขึ้นรถปิดประตู ชูนามรีบขับรถพาปานเทพหนีออกไป !!!
วาสุเทพ เกื้อมองตามรถของชูนามด้วยสีหน้าเครียด
ปานเทพนั่งในรถด้วยสีหน้าอึ้งๆ “ที่พ่อพูดถึงนายแม่เมื่อกี้ ..มันเป็นความจริงใช่มั้ยครับ?”
ชูนามชะงัก รู้ว่าปานเทพเสียใจ แต่คิดว่าดีแล้วเพราะลูกจะได้เชื่อฟังตนมากกว่าปานรุ้ง “จริงสิลูก!! แม่เค้าแค่ต้องการใช้ลูกเป็นเครื่องมือแก้ปมที่ผิดพลาดของเค้า คนที่รักลูกมากที่สุดก็คือพ่อ จำไว้!!!”
ปานเทพทั้งเสียใจ และผิดหวังกับเรื่องที่เพิ่งรู้จากชูนาม ชูนามแอบมองปานเทพ เห็นปานเทพนิ่งไปก็ยิ้มสะใจที่ลูกเกลียดปานรุ้ง
ภายในห้องนอนปานเทพ ที่บ้านสมุทรเทวา ปานรุ้งนั่งบนเตียงของปานเทพคุยมือถือกับวาสุเทพ “ปานเทพหนีไปกับชูนามเหรอคะพี่เทพ!!” มือของปานรุ้งที่ถือโทรศัพท์ค่อยๆหมดแรง วางโทรศัพท์ลง แล้วมองรูปปานเทพที่โต๊ะข้างเตียง ปานรุ้งหยิบรูปมากอดไว้แล้วร้องไห้ “ปานเทพ ..ลูกไปไหน ทำไมไม่กลับมาหาแม่”
ปรกค่อยๆเปิดประตูเข้ามา ปรกมองปานรุ้งอย่างสงสาร ปรกจะเดินเข้าไปปลอบปานรุ้ง “นายแม่ครับ ...”
ปานรุ้งไม่แม้แต่จะหันไปมองปรก “ออกไปซะปรก ..แม่ไม่อยากคุยกับใคร”
“นายแม่ ...”
“แม่บอกให้ออกไปไง!!”
ปรกมองปานรุ้งอย่างเสียใจ แล้วออกจากห้องไป ปานรุ้งนั่งกอดรูปปานเทพร้องไห้ลำพัง
ปรกปิดประตูห้องปานเทพด้วยสีหน้าเศร้า
ปกรณ์เดินเข้ามาหา “นายแม่เป็นยังไงบ้างพี่ปรก”
“กำลังแย่ ..ปกรณ์เข้าไปดูนายแม่หน่อยสิ”
“ไม่เอาอ่ะ ขนาดพี่ปรกยังโดนดุ ผมเข้าไปก็คงโดนเหมือนกัน”
ปรกขมขื่น “ปกรณ์กับพี่ไม่เหมือนกันหรอก ..” เขาลูบหัวน้องชาย “นายแม่รักปกรณ์มากนะ ตอนนี้ นายแม่ไม่เหลือใคร ปกรณ์อย่าทำให้นายแม่ต้องเสียใจนะ” ปรกพูดจบ แล้วเดินออกไป