บทละครโทรทัศน์ บัลลังก์เมฆ ตอนที่ 26 หน้า 4
“อย่าพูดอย่างนี้สินิชา..นายแม่อาจจะใจร้ายกับแม่คุณเรื่องธุรกิจ แต่ท่านก็เอ็นดูคุณนะ ท่านให้น้าน้อยกับเด็กในบ้านจัดห้องผมเพื่อต้อนรับคุณ”
“อ้าว ..นี่นิชาต้องย้ายเข้าไปอยู่บ้านคุณเหรอคะ นิชาคิดว่าคุณจะมาอยู่บ้านนิชาซะอีก เพราะนิชา มีแม่คนเดียว ถ้านิชาย้ายออกใครจะดูแลคุณแม่”
“กลางวันนิชาก็ไปอยู่กับคุณแม่ ส่วนกลางคืนก็กลับมานอนที่บ้าน ตอนนี้เราทำให้คุณแม่สบายใจก่อน หลังจากนั้น เราค่อยขยับขยายออกจากบ้านสมุทรเทวา” ปรกเอ่ยอย่างรอมชอม
“แล้วถ้าฉันไม่ยอมลาออก..ไม่ยอมย้ายเข้าบ้านคุณ แม่คุณจะไม่ให้เราแต่งงานกันใช่ไหม ?”
ปรกจับมือนิชา “ไม่หรอก ไม่ว่ายังไงผมก็จะแต่งงานกับคุณ”
นิชามองปรก แล้วถอนใจ “นี่ขนาดยังไม่แต่ง ฉันก็เริ่มโดนแม่คุณควบคุมชีวิตแล้ว ถ้าแต่งไป ฉันจะต้องตื่นมาวิ่งรอบสนาม ตอนเจ็ดโมงเช้า ทำอาหารตอนแปดโมง ล้างห้องน้ำตอนเก้าโมง ..ทำผิดต้องปั่นจิ้งหรีด ร้อยรอบด้วย ไหมเนี่ย!”
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวผมปั่นเป็นเพื่อนคุณ ..ผมนี่แชมป์ปั่นจิ้งหรีดเลยนะ” ปรกปั่นจิ้งหรีดโชว์ แล้วแกล้งมึนเซไปกอดนิชา
นิชาผลักปรกออก “ฉันไม่ได้พูดเล่นนะคุณปรก!!”
“ผมขอโทษที่นายแม่ทำคุณลำบากใจ ..แต่ผมอยากให้คุณเชื่อว่าทุกอย่างที่ท่านทำเพราะรักลูก”
“แต่รักลูกจนไม่แคร์ความรู้สึกคนอื่น..ระวังนะคะ ..มันจะเป็นผลเสียมากกว่าผลดี!”
ภายในห้องรับแขกบ้านกติยา กติยานั่งถักโครเชต์อยู่
ดรุณีเดินเข้ามาหาลูกสาว “ยา ..เมื่อกี้แม่เข้าบ้านสวนกับโดม โดมบอกว่ายาให้ออกไปเคลียร์ปัญหา ปัญหาอะไรเหรอลูก?”
กติยาตอบอย่างสบายใจ“ปัญหาหัวใจค่ะ”
“ห๊ะ ..อะไรนะ ?”
“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ คุณแม่ไปดูเด็กทำกับข้าวเถอะ ยาหิวแล้ว” กติยารีบเปลี่ยนเรื่อง ดรุณีมองกติยาอย่างสงสัย แล้วเดินออกไป กติยาเห็นดรุณีเดินออกไปแล้ว ก็ใช้เข็มถักโครเชต์แทงกลงกับม้วนไหมพรมอย่างแรง “นังปานรุ้ง กรรมตามแกทันแล้ว..แกกำลังจะเจ็บเพราะคนที่แกรัก!” กติยาเอ่ยอย่างพยาบาท
ที่บ้านสมุทรเทวา ปกรณ์ถือจานใส่แซนด์วิชเข้าห้องนอนปานวาดมา เห็นพี่สาวนั่งเงียบๆ หน้าเศร้า อยู่ในห้อง
ปกรณ์เดินเข้าไปหาปานวาด “พี่วาด..ผมเอาแซนด์วิชมาให้ พี่ไม่ยอมลงไปกินทั้งอาหารเช้า อาหารกลางวัน อาหารเย็น เดี๋ยวจะไม่สบายไปนะพี่”
“พี่ไม่กิน” ปานวาดคิดบางอย่างได้ รีบลุกพรวดไปหาปกรณ์ “ปกรณ์ ! เอาโทรศัพท์มารึเปล่า ขอพี่ยืมหน่อยสิ พี่จะโทรหาพี่โดม ป่านนี้เขาคงเป็นห่วง พี่แย่แล้ว”
“ไม่มี..นายแม่สั่งห้ามทุกคนเอาเครื่องมือสื่อสารใดๆ เข้ามาในห้องพี่”