บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร กระทิง ตอนที่ 1 หน้า 3
หน้าบ้านธามที่กรุงเทพฯ บนโต๊ะเซ่นไหว้ตั้งรูปถ่ายของตั้งเช็งเอี๊ยงและหลิวเจียหลินคู่กัน พร้อมเครื่องเซ่นไหว้ตามประเพณีจีนชุดใหญ่อลังการ ธามในชุดสูทนั่งคุกเข่าอยู่กับพื้นกลางลาน ชายหนุ่มถือธูปในมือจ้องมองภาพถ่ายของทั้งคู่นิ่ง น้ำตาคลอ “ผมจะกู้เกียรติและศักดิ์ศรีของตระกูลกลับคืนมาให้ได้”
เฉียง ถือหมวกเดินเข้ามายืนด้านหลังธาม “ได้เวลาแล้วครับเฮีย”
ธามลุกขึ้นยืนปักธูปลงกระถาง คารวะหญิงชายในรูป เฉียงยื่นหมวกให้ธาม ธามสวมหมวกก่อนจะหันมามองเฉียงด้วยสีหน้าที่บ่งบอกว่าพร้อมแล้วเช่นกัน
รถธามแล่นเข้ามาจอดหน้าศาลเจ้าตั่วเหล่าเอี๊ย เห็นผู้คนเดินถือของเซ่นไหว้เข้าไปด้านใน จิวลงจากรถมาเปิดประตูให้ธามที่นั่งอยู่ทางด้านหลัง เฉียงตามลงมา ทั้งคู่จะเดินประกบธาม
ธามยกมือห้าม“ไม่ต้องวันนี้วันมงคล กลับไปเตรียมบัญชีอาปาให้พร้อมก่อนเดินทาง” เฉียงกับจิวหันมาสบตากัน ธามผละจากทั้งคู่มาเจอซินแสง้วง ธามถอดหมวกยิ้มให้ซินแสแล้วก้มหัวให้อย่างนอบน้อม “ซินแส”
ซินแสง้วงยืนมองธาม ยิ้มก่อนจะพูดแฝงนัยยะบางอย่าง “คนเราเปลี่ยนแปลงไปทุกวัน 7 ปีก่อนกับวันนี้ย่อมต่างกัน วันนี้อาธามงามสง่ามีพลังสมกับที่จะขึ้นเป็นผู้นำ”
“ขอบคุณครับซินแส”
ซินแสง้วงยิ้ม แล้วตบไหล่ธามเบาๆ ราวกับไม่ได้รู้จักชายหนุ่มคนนี้แค่ 7 ปี แต่..นานกว่านั้น
บริเวณรอบศาลเจ้า ธามเข้ามา ตามด้วยภรพ ทรงกลดและคณิน ทรงกลดยื่นมือให้ธามจับก่อนใคร ตามด้วยภรพและคณินตามลำดับ
“ยินดีล่วงหน้าด้วยนะครับคุณธาม” ทรงกลดล้อเลียน
ภรพจับมือ “ขอต้อนรับสู่ครอบครัวใหญ่ของเราครับ”
คณินจับมือ “ชมรมคนหน้าหล่อมีสมาชิกเพิ่มอีกคนแล้ว สาวๆคงดีใจ ยินดีด้วยครับคุณธาม”
“ขอบคุณครับ แต่อาปายังไม่แต่งตั้งใครเป็นทางการ ตำแหน่งอาจจะเป็นของคนที่เหมาะสมกว่าผมก็ได้”
เสี่ยเล้งเดินส่งเสียงเข้ามาก่อนตัว ทุกคนหันไปมอง “ไม่มีพ่อคนไหนมองข้ามลูกตัวเองได้หรอก เฉินอี่เสียงต้องมอบตำแหน่งให้ลื้ออยู่แล้ว ถึงลื้อจะเข้ามาช่วยงานป๊าลื้อที่นี่ไม่กี่ปี แต่ทองหย่งจินก็รุ่งเรืองขึ้นมาก ไม่มีใครเหมาะกับตำแหน่งหัวหน้าแก๊งกระทิงเท่าลื้อแล้วล่ะ..อาธาม ยินดีล่วงหน้าด้วยนะ..หลานชาย” เสี่ยเล้งส่งมือไปให้ธามจับ
ธามยิ้มให้แต่แววตาแอบกร้าว ทุกคนยิ้มแสดงความเป็นมิตรกัน เสี่ยเล้งพยักหน้าให้ทุกคน ก่อนจะเดินเข้าไปในศาลเจ้า ธามมองเสี่ยเล้งแล้วก้าวตามออกมาก้าวหนึ่ง ก่อนจะเอามือล้วงกระเป๋ากางเกงแล้วผิวปากเป็นเพลง
ภรพ ทรงกลด คณินกำลังจะขยับตัวเข้าไปในศาลเจ้า ทุกคนชะงักเมื่อจับเสียงผิวปากของธามได้ถนัดถนี่เพราะรู้ดีว่าเพลงนี้เป็นเพลงประจำตัวของใคร ทุกคนหันมาสบตากัน แล้วหันไปมองธามที่ยืนผิวปาก