บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร กระทิง ตอนที่ 18

ธามทั้งช็อกทั้งอึ้ง “เธอเล่นเกมอะไร”

“เรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้ทำให้ฉันรู้ว่า ชีวิตฉันกับคุณแขวนอยู่บนเส้นด้ายเหมือนกัน ฉันคิดว่าถึงเวลาแล้วที่ฉันจะทำอะไรตามใจตัวเองสักครั้ง ก่อนที่ฉันจะตาย..สิ่งแรกที่ฉันอยากทำคือบอกคุณว่า ฉันรักคุณ”

ธามอยากจะวิ่งตะโกนให้ลั่นบ้านด้วยความดีใจ  แต่อะไรบางอย่างทำให้ไม่แน่ใจ “เธอจะมาไม้ไหนกันแน่”

ย่าหยาสะอึก..เสียใจ “ถ้าคุณระแวงฉันก็ลืมมันซะ ขอโทษที่รบกวนเวลา” ย่าหยาพูดจบก็สะบัดหน้าเดินน้ำตาคลอออกมา 

ธาม..สับสนวุ่นวายในใจ..เอาไงจะทำไงดีวะ

บ้านพักเฉียง โบตั๋นยังคงกอดเฉียงแน่น  

เฉียงขยับออกมาอย่างเกรงใจ “ผม..เอ่อ..ขอไปใส่เสื้อก่อนนะครับ”

เฉียงจะผละออกมา โบตั๋นรวบตัวชายหนุ่มไว้ “อย่าไปไหนเลยนะ...อาเฉียง อยู่กับฉัน ให้ฉันกอดแบบนี้นานๆ”

เสียงหัวใจทั้งคู่เต้นแรง หัวใจที่อัดอั้นมานาน ถูกความรักทะลายทะลุทะลวง เฉียงเชยคางโบตั๋นแล้วก้มจูบด้วยความรักทั้งหมดที่มี โบตั๋นกอดรัดเฉียงแน่น ปล่อยกายไหลไปอย่างที่ใจต้องการ

ย่าหยาเปิดประตูผัวะ เดินน้ำตาคลอออกมา 

ธามเปิดประตูตามมารวบเอวโอบกอดย่าหยาทางด้านหลังไว้ทันควัน  ก่อนจะกระซิบข้างหูเสียงละห้อย “เธอจะมาไม้ไหนจะเล่นเกมอะไรฉันไม่สนใจ ขอแค่คืนนี้เธออยู่กับฉันที่นี่ก็พอ”

ย่าหยาน้ำตาร่วง เพราะถ้าผ่านคืนนี้ไปแล้วธามไม่เข้าใจ ย่าหยาสัญญากับตัวเองแล้วว่าจะไม่มาให้ธามเห็นหน้าอีกเลย

ธามประคองย่าหยานอนลงบนเตียง

“ถ้าพรุ่งนี้ฉันต้องตาย ฉันก็ไม่กลัวอะไรอีกแล้ว”  

“ฉันรักเธอ” ธามโน้มตัวลงมาหอมหน้าผากย่าหยา น่าแปลกที่ย่าหยาไม่ได้หวนกลับไปคิดถึงชลธี ธามไล่หอมจากหน้าผากมาที่แก้มและเลยมาที่ปาก