บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร กระทิง ตอนที่ 18 หน้า 3
บ้านพักเฉียง โบตั๋นหลับตาพริ้มอยู่บนเตียง สักครู่เฉียงเข้ามาหอมที่แก้มอย่างทะนุถนอม โบตั๋นค่อยๆลืมตาตื่น “ตื่นนะครับ ผมทำข้าวต้มรอคุณแล้ว เดี๋ยวจะเย็นซะหมด”
โบตั๋นมองไปที่โต๊ะเห็นข้าวต้มควันฉุยตั้งรอ พร้อมกับข้าว 2-3 อย่าง “ขอบคุณมากนะอาเฉียง ไม่มีใครต้มข้าวรอฉันมานานแล้วนอกจากกู๋ซ้ง คุณทำให้ฉันนึกถึงกู๋ ฉันอยากให้กู๋อยู่กับฉันที่นี่ กู๋จะได้เห็นว่าวันนี้ฉันมีความสุขมากแค่ไหน”
“อีรับรู้ครับ อีไม่ได้ไปไหน อีรักคุณก็จะวนเวียนอยู่ใกล้ๆคุณ แต่สักวันอีคงต้องไป”
โบตั๋นใจหาย “ทำไมพูดอย่างนั้น”
“เพราะอีรู้ว่ามีคนที่ดูแลคุณแทนอีได้ ให้อีหลับอย่างสงบเถอะครับ ผมจะหน้าที่นั้นแทนอีเอง ผมจะดูแลคุณจนลมหายใจสุดท้าย ผมสัญญา”
โบตั๋นน้ำตาหยดติ๋ง ปลื้มปิติ “อาเฉียง” เฉียงสวมกอดโบตั๋น ประกาศให้รู้ว่าเขาไม่มีวันทิ้งเธอ
โต๊ะอาหารบ้านธาม ย่าหยาจัดข้าวต้มบนโต๊ะ พร้อมกับข้าวหน้าตาหน้ากินอย่างใส่ใจ
ธามเดินหล่อเป็นพิเศษเข้ามาในห้อง ความรักทำให้เขาร่าเริงสดใส ธามดอดเข้ามากอดย่าหยา “กับข้าวหอมจัง แต่น้อยกว่าคน”
“นี่คุณธามหรือคะเนี่ย เมื่อวานยังตีหน้ายักษ์พูดกระโชกโฮกฮากกับฉันอยู่เลย”
ธามเขินเหมือนกัน “ก็สถานภาพเธอเมื่อวานกับวันนี้มันต่างกันนี่ วันนี้เธอเป็นคนตระกูลตั้งโดยสมบูรณ์แล้ว ป๊าม้าฉันถือมาก ผัวเมียต้องพูดจากันดีๆ”
“กินข้าวเถอะค่ะ ถ้าไม่อร่อยห้ามตินะคะ เพราะฉันทำสุดฝีมือแล้ว”
ธามนั่งลงกินข้าวอย่างว่าง่าย ย่าหยานั่งตาม “อร่อยมาก”
ย่าหยาค้อน “ยังไม่ทันกลืนเลย”
“แค่ลิ้นแตะก็รู้แล้วว่าอร่อย” ธามจ้วงตักเข้าปากโชว์ “แล้ว..เธอไม่ไปทำงานเหรอวันนี้”
“ฉันลางานคุณสุ่ย แล้วก็เขียนจดหมายบอกเสี่ยเล้งว่า ฉันจะไปหาญาติที่ภูเก็ต”
ธามชะงัก “เธอเตรียมการไว้แล้ว”
“ค่ะ พอฉันรู้จากพี่โบตั๋นว่าเสี่ยเล้งจะถล่มคุณที่สมาคม ฉันก็ตัดสินใจไปช่วยคุณ ทันที ถ้ารอด..ฉันจะบอกคุณว่าฉันรู้สึกยังไง ถ้าคุณไม่รับฟังหรือไม่ได้รู้สึกอย่างเดียวกับฉัน ฉันก็ตั้งใจไว้แล้วว่า จะไม่กลับมาให้คุณเห็นหน้าอีกเลย”
“ใจดำ แต่เสียใจด้วยนะที่ฉันรับฟัง และเธอก็ต้องอยู่กับฉันไปตลอดชีวิต”
“ถ้าเรารอดและผ่านเสี่ยเล้งไปได้นะคะ”