บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร กระทิง ตอนที่ 8 หน้า 7
“แล้วก็ไม่บอกตั้งแต่แรก” โบตั๋นหยิบกระโปรงขึ้นมาดูทีละชุด “สวยๆทั้งนั้นเลย ที่เฮียไม่พาฉันไป คงเพราะอยากจะเซอร์ไพรส์นี่เอง เฮียให้เธอห่อเป็นของขวัญให้ฉันใช่มั้ย ไม่ทันแล้ว”
ย่าหยาอยากปฏิเสธ เพราะกลัวโบตั๋นจะเข้าใจผิดไปกันใหญ่ แต่พอเห็นหน้าตาที่เต็มไปด้วยความสุขของหญิงสาวแล้ว ย่าหยาก็ไม่กล้าที่จะทำลายความสุขนั้น
จิวขับรถมาส่งธามที่หน้าโรงฝิ่น เฉียงซึ่งนั่งข้างจิวลงมาเปิดประตูรถให้ธามลงทางด้านหลัง
“ลื้อกับอาจิวแยกไปจัดการเรื่องนั้นเลยนะ ไม่ต้องตามเข้าไป มีหมวดชานนท์อยู่ด้วย มันไม่กล้าเผยตัวเองต่อหน้าตำรวจหรอก”
“ได้ครับเฮีย” เฉียงจะกลับเข้ารถ
ธามนึกได้หันมาถาม “โบตั๋นเป็นยังไงบ้าง”
“อั๊วะพาอีไปทำบุญที่ศาลเจ้า แล้วพาไปซื้อของแต่อีไม่ซื้ออะไร หน้าตาดูเศร้าๆ วันเกิดอี อีคงคิดถึง อยากอยู่กับเฮียน่ะครับ”
ธามพยักหน้ารับรู้ “ไปได้แล้ว”
เฉียงพยักหน้ารับคำสั่งก่อนจะกลับเข้ารถ ในขณะที่ธามยืดตัวตรงแล้วเดินไป
ป้ายหน้าโรงฝิ่นเขียนเป็นภาษาจีน มีความหมายประมาณ..ค้าขายรุ่งเรือง ธาม เสี่ยเล้ง หมวดชานนท์และตำรวจติดตาม 2 คน เดินเข้ามา
“เชิญ” เสี่ยเล้งเดินนำเข้าไปด้านใน ธามกับหมวดชานนท์สบตากัน
“ถ้าพบหลักฐาน ผมแจ้งข้อหาทันที”
ธามพยักหน้ารับ ก่อนจะเดินตามหมวดชานนท์เข้าไปด้านใน
ในโรงฝิ่นเดิมแต่ปรับเปลี่ยนภายในเป็นร้านขายยาจีนโบราณ เสี่ยเล้งยืนรออยู่ หมวดชานนท์และตำรวจติดตามเดินนำธามเข้ามา แล้วทุกคนก็ต้องอึ้งกิมกี่เมื่อเห็น...คนกำลังเข้าคิวกันซื้อยาสมุนไพรจีนที่อยู่ในโหลและตามชั้นต่างๆ มีหมอสมุนไพรซักถามและจัดยาให้คนที่มาซื้อเป็นเรื่องเป็นราว โดยมีฮกยืนเป็นผู้ช่วยหมออยู่ข้างๆ ธามสบตาฮก ฮกหลบวูบ
“ในหมายแจ้งว่าที่นี่เป็นโรงฝิ่น มีการลักลอบขายยา”
เสี่ยเล้งอธิบาย “ยาที่ว่านี่คงเป็นยาต้ม ยาบำรุงกำลัง อั๊วะลักลอบที่ไหน ก็ขายอยู่ทุกวัน ถามลูกค้าอั๊วะดูก็ได้ว่าจริงมั้ย”
ธามสบตาหมวดชานนท์
ชานนท์ชี้แจง “ไม่ใช่ยาจีนพวกนี้ ยาที่ว่าเป็นยาเสพติด เขาเรียก “เฮโรอีน””
เสี่ยเล้งปฎิเสธ “อั๊วะไม่เคยได้ยิน”