รีเซต

บทละครโทรทัศน์ ตอนจบ แผนรักฉบับออร์แกนิค ตอนที่ 24 หน้า 2

บทละครโทรทัศน์ ตอนจบ แผนรักฉบับออร์แกนิค ตอนที่ 24 หน้า 2
12 กรกฎาคม 2558 ( 23:36 )
114.6K
ตอนจบ แผนรักฉบับออร์แกนิค ตอนที่ 24
25 หน้า

เพลินมีอาการน้อยใจขึ้นมาทันที แล้วหันไปพูดลอยๆ ใส่สลิตาที่เดินนำไปที่รถ เพลินทำจมูกฟุตฟิด “เหม็นอะไรเน่าๆ แถวนี้ อ้าวหัวเรานี่เอง เฮ้อ หมาหัวเน่าชัดๆ”

สลิตากอดเพลิน “แซวเล่นค่ะปู่ หัวยังไม่ล้านเลย น้อยใจซะแล้ว” 

ภาคิน สลิตา ยิ้มให้กันอย่างมีความสุขที่สุด 

 

ฟาร์มภาคิน นภากับมาลัยเดินลงมาหน้าบ้าน ทั้งสองคนอยู่ในชุดคนงาน มีชายสามคนยืนคุยอยู่ด้วย ซึ่งเป็นชาวบ้านมาช่วยแม่นภาจับโจร

“แม่นภาไม่พักหน่อยเหรอคะ เมื่อวานก็ช่วยชาวบ้านทั้งวันแล้ว”

“ชาวบ้านได้หลักฐานส่งไปให้ตำรวจแล้ว มันก็ถึงเวลาที่เราต้องจัดการเรื่องของเราสักที”

มาลัยหวั่นใจ “ตกลงแม่นภาแน่ใจนะคะ ว่าวิธีนี้จะได้ผล”

นภามุ่งมั่น “แม่มั่นใจ”

มาลัยเป็นห่วง “แต่..ให้มาลัยปลอมตัวคนเดียวก็ได้นะคะ มันอันตรายเกินไป มาลัยเป็นห่วง..”

“ไม่ต้องห่วงหรอก พี่สามคนนี้จะดูแลความปลอดภัยให้เรา” ชาวบ้านทั้งสามพยักหน้ารับ นภายื่นมือถือให้กับชาวบ้าน “ถ่ายคลิปเก็บเป็นหลักฐานให้ได้นะ ไม่งั้นแผนเราจะเสียเปล่า”

“ครับ!!!”

“ขอบคุณอีกครั้งนะ ขอบคุณมากจริงๆ ที่อุตส่าห์มาช่วยเหลือกัน”

“ไม่เป็นไร แม่นภายังช่วยเหลือพวกเราเลย แล้วตอนนี้แม่นภาก็เดือดร้อน ยังไงพวกเราก็นิ่งเฉยไม่ได้หรอก”

นภายิ้มและพยักหน้าขอบใจและซึ้งในน้ำใจของชาวบ้านทั้งสาม มาลัยจับมือนภาให้กำลังใจ  ทั้งสองเอาจริง

 

นภากับมาลัย แต่งตัวเป็นคนงานทำทีเป็นทำยาหม่อง โดยมีชาวบ้านแอบอยู่ พร้อมอาวุธในมือ เฝ้าระวังความปลอดภัยให้นภากับมาลัย

“แล้วพวกมันจะรู้ได้ยังไงคะว่ามีคนงานมาทำแล้ว”

“ฉันเชื่อว่าพวกมันต้องคอยสอดส่องความเคลื่อนไหวของฟาร์มเรา” นภากับมาลัย ทำเป็นคนงานต่อไป 

 

ด้านนอกฟาร์มภาคิน ลูกน้องกำธรคนหนึ่งนอนพักผ่อนอยู่ อีกคนนั่งกินข้าวเหนียวไก่ย่าง มีกล้องส่องทางไกลวางอยู่ด้วย ลูกน้องที่หลับอยู่ รู้สึกตัวตื่น งัวเงีย “เฮ้ย...มีคนงานมาทำงานมั่งมั้ยว่ะ”

ลูกน้องอีกคนกำลังกินข้าวเหนียว “ไม่มีหรอก เมื่อเช้าส่องดู แมวสักตัวยังไม่มี”

ลูกน้องตนแรกหยิบกล้องและส่องดูไปทางฟาร์มภาคิน เห็นนภากับมาลัยกำลังทำยาหม่องอยู่

“เฮ้ย! มีคนงานอยู่ 2 คนเว้ย” 

“มันจะไปมีได้ไง ก็เมื่อเช้าส่อง..ไม่มี” ลูกน้องอีกคนมาส่องดู เพื่อความแน่ใจ “มีจริงๆว่ะ มาได้ไงว่ะเนี่ย”

“ไป!!  ได้ยืดเส้น ยืดสายแล้วเว้ย” 


25 หน้า