บทละครโทรทัศน์ แผนรักฉบับออร์แกนิค ตอนที่ 1 หน้า 3
“เข้าเรื่องเลย จะได้ไม่เสียเวลา ผมชอบบรรยากาศที่นี่มาก อยากจะซื้อไปทำรีสอร์ท ผมรู้ว่ามันยากที่คุณจะยอมขาย แต่คุณลองพิจารณาตัวเลขนี้ก่อน” เสี่ยสองหยิบสมุดเช็คขึ้นมาแล้วกรอกตัวเลขลงไป แล้วฉีกยื่นให้
คุณหนูรับเช็คมายังไม่มองตัวเลข “หึหึหึ คิดเหรอว่าเงินแค่นี้จะซื้อฟาร์มที่นี่ได้ ไหนขอดูหน่อย ซิ” คุณหนูมองดูเช็ค แล้วตะลึง “แฮ๊ สองร้อยล้าน!!! จะบ้ากะละมัง! ขายเลยลูกพี่!”
มาลัยคว้าถังน้ำแถวๆ นั้นฟาดหัวคุณหนู “จะบ้าเหรอ ไม่ขายเฟ้ย”
“หูยยย ตั้งสองร้อยล้าน ให้ราคาสูงกว่าเสี่ยกำธรอีก”
เสี่ยสองหว่านล้อม “คิดดูให้ดีนะ เราจะวินๆ ด้วยกันทั้งคู่ ผมได้ที่ดิน ส่วนคุณได้เงินไปทำฟาร์มที่อื่นได้อีก รับเงินไปซะ แล้วเอาโฉนดมา ง่ายๆ เคลียร์ๆ”
ภาคินหยิบเช็คจากลูกหนูขึ้นมาปรายตามอง ภาคินมองเห็นอะไรยุกยิกๆ อยู่หลังพุ่มไม้ “เสี่ยกำธรส่งคุณมาใช่มั้ย”
เสี่ยสองชะงัก “อะไร ไม่เกี่ยว เสี่ยกำธรไหนไม่รู้จัก”
ภาคินยิ้ม “ก็เสี่ยที่แอบอยู่ใต้รังมดแดงทางโน้นไง”ภาคินชี้ ทุกคนหันมอง เสี่ยสองและลูกน้องหน้าเจื่อนๆ ภาคินหันไปหาคุณหนู มองตาก็รู้ใจ “คุณหนูเชิญแขกหน่อย ไม่รู้จะหลบหน้าหลบตาทำไม”
คุณหนูยิ้ม “ไม่มีปัญหา ลูกพี่ขอมา ป๋าจัดให้” คุณหนูหยิบหนังสติ๊กที่เหน็บหลังไว้ออกมา แล้วหยิบหินที่พื้น เหนี่ยวหนังสติ๊กเล็งไปทางต้นไม้ใหญ่
ลูกหินที่คุณหนูยิง ลอยฟิ๊ววววว มาโดนรังมด รังมดตกลงมาตรงพุ่มไม้ สักพักพุ่มไม้สั่นไหวอย่างหนัก เสียงร้องลั่นดังขึ้นพร้อมๆ กับเสี่ยกำธรและเจ้านวยพรวดออกมาจากพุ่มไม้ เสี่ยกำธรปัดมดมือเป็นระวิง “โอ๊ยๆๆๆ มดแดงๆๆ มาจากไหนวะเนี่ย”
นวยปัดมด ”โอ๊ยย อย่าๆๆ” นวยล้วงมดออกจากกางเกง “อย่ากัดตรงนั้น อย่า ซี๊ดดดด”
“เฮ้ยๆๆ ซี๊ดดดดด ง่ามก้น เข้าแล้วๆ เข้าซอกหลืบแล้ว ซี๊ดดดด”
“นวยช่วยเอาออกเอง แล้วเสี่ยช่วยเอามดออกให้นวยด้วยนะ”
“เออๆ เร็วๆ ซี๊ดดดด โอ๊ยยยย ไอ้มดบ้า”
กำธรล้วงกางเกงเอามดออกให้นวย นวยล้วงกางเกงกำธรเอามดออกให้
“โอ๊ยย เสี่ย ที่เสี่ยกำอยู่ไม่ใช่มด ซี๊ด ไอ้นั่นมันไข่มด!”
กำธรกับนวยช่วยกันเอามดออก พร้อมร้องเป็นระยะเพราะถูกมดกัด!
บริเวณคอกม้า เสี่ยสองกับลูกน้องกำลังช่วยกันหยิบมดออกจากตัวเสี่ยกำธร และนวย เสี่ยกำธรและนวยเกาตัวเองอย่างแสบๆ คันๆ ภาคิน คุณหนู มาลัย ยืนประจันหน้าทุกคนไว้
“เกาจะเป็นลิงอยู่แล้ว มีคาราไมน์สักขวดมั้ย” นวยอ้อน
“มีแต่” คุณหนูชูมะเหงก “มะเหงกให้เว้ย เดี๋ยวปั๊ดเขกเหม่งแตก”
“เสี่ยกำธรผมว่าคุณเลิกตื้อจะดีกว่า แล้วไม่ต้องส่งใครมาเป็นตัวแทนอีกแล้ว เพราะยังไงผมก็ไม่มีวันขาย”