บทละครโทรทัศน์ เพลิงบุญ ตอน 20 หน้า 11
“ผมว่า..คุณพิมไม่ต้องอยากรู้ ไม่ต้องสนใจ รู้แค่ว่าเค้าออกไปจากชีวิตได้ก็พอแล้ว” พิมคิด แล้วแววตาก็แข็งขึ้น
“ไม่ค่ะ! พิมปิดหูปิดตาตัวเองมานานแล้ว พิมจะไม่หนีอีกต่อไป !! สิ่งที่พิมอยากรู้มากที่สุดคือ ความจริง”
พิมยืนยันเสียงหนักแน่น .... เทิดพันธ์เห็นแล้วยิ่งหนักใจแทน พูดไม่ออก น้ำท่วมปาก
พิมเดินออกมาหน้าร้านกาแฟ กับเทิดพันธ์
“ขอบคุณคุณพิมอีกครั้งนะครับที่ช่วยเรื่องบ้าน”
“ขอบคุณคุณเทิดเช่นกันค่ะ ที่เสียเวลามานั่งฟัง”
“ด้วยความยินดีมากๆเลยครับ” เทิดพันธ์คิดแล้วค่อยพูด “เอ่อ คุณพิมครับ เรื่องใจเริง เชื่อผม ไม่รู้ ไม่โง่ .. ปล่อยเค้าไป ไม่ต้องไปสนใจ ไม่ต้องอยากรู้อะไรทั้งนั้น ผมพูดได้แค่นี้” เทิดพันธ์พูดจบก็เดินไป....พิมคิด...ยิ่งเทิดพันธ์ห้ามยิ่งทำให้อยากรู้มากขึ้น พิมนึกได้หยิบมือถือมาดู แล้วก็เปิดปุ่มเปิดเสียง ก่อนจะเช็ค หน้าจอเห็นชื่อ ฤกษ์ โทรมาไม่ได้รับสาย ๒ ครั้ง พิมกดเปิดอ่านข้อความ “วันนี้รีบกลับบ้านนะ พี่ให้แอ๊ดเตรียมอาหารไว้แล้ว มีเซอร์ไพรส์ ^^”
พิมคิด “เซอร์ไพรส์??”
ห้องทำงานฤกษ์ แต๋วยื่นตั๋วเครื่องบินพร้อมกับตารางทัวร์ให้
“ตั๋วเครื่องบินฝรั่งเศสและเอกสารการจองโรงแรม รายการเที่ยวที่ทางบริษัททัวร์แนะนำอยู่ในนี้หมดแล้วค่ะ”
“ขอบใจมาก ป้าแต๋วไม่ต้องบอกพิมเรื่องนี้นะครับ” ฤกษ์ชูตั๋วเครื่องบิน “ผมจะเซอร์ไพรส์คืนนี้”
“ค่ะ” แต๋วยิ้มกรุ้มกริ่ม แฮปปี้กับนาย ฤกษ์ยิ้มๆ คิดว่าทุกอย่างจะดีขึ้น
บ้านใจเริง ใจเริงเดินลงมาจากบ้าน เห็นเงาคนวูบๆอยู่หน้าบ้าน ใจเริงเพ่งมอง ที่หน้าบ้านพนักงานขาย กำลังติดกระดาษอะไรบางอย่าง ใจเริงรีบเดินออกมาทันที
พนักงานขายกำลังติดกระดาษ เห็นคำว่า สนใจ “เช่า” ติดต่อนิติบุคคล ทันใดนั้นใจเริงก็เดินพรวดออกมายังยิ้มให้
“ติดกระดาษอะไรคะ?”
“อ๋ออออ...ประกาศให้คนมาเช่าบ้านน่ะค่ะ” ใจเริงขมวดคิ้ว “เช่า? ผิดบ้านหรือเปล่าคะ?”
“ไม่ผิดหรอกค่ะ ก็เนี่ยบ้านคุณฤกษ์ คุณฤกษ์เป็นคนให้ดิฉันมาติดเอง” ใจเริงชักสีหน้า
“คุณฤกษ์บอกว่าอีกไม่นาน “เพื่อน” ก็จะย้ายออกแล้ว บ้านว่าง หาคนมาเช่าได้เลย” ใจเริงชะงักกึก
“อ้อ อีกอย่าง..ดิฉันต้องขอโทษด้วยนะคะที่เคยเข้าใจผิดคิดว่าคุณเป็นภรรยาคุณฤกษ์ เพิ่งรู้ว่าที่แท้ก็เป็นแค่ “เพื่อน” ที่จริงฉันก็เห็นใจนะคะ เพื่อนของสามีดิฉันก็มีตั้งหลายคนที่พยาย๊าม พยายามจะขึ้นมาเป็น “เมีย” แทนดิฉัน แต่อย่าหวังเลยว่าจะได้เลื่อนชั้น” พนักงานขายอินสุดๆ “แซะ” แล้วก็เชิดหน้า เดินออกไป ใจเริงแทบกรี๊ดดดด โกรธสุดๆ รีบเดินมาที่ประตูแล้วก็กระชากกระดาษประกาศเช่าออกอย่างแรง ขาดกระจุยกระจาย แล้วก็ขยำๆ ปาลงพื้น
กระทืบๆ ด้วยความไม่ได้ดั่งใจ...