บทละครโทรทัศน์ เพลิงบุญ ตอน 4

บทประพันธ์ - กฤษณา อโศกสินบทโทรทัศน์ - ณัฐิยา ศิรกรวิไล

บ้านฤกษ์ ภาพวาดใจเริงในอิริยาบถต่างๆที่ฤกษ์เคยวาดเก็บไว้ ถูกรื้อออกมาวาง ฤกษ์มองแล้วตัดใจ เผารูปของใจเริงทิ้ง แววตาเข้มแข็งขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ฤกษ์ตัดความรักใจเริงออกไปจากหัวใจ เหลือแต่ความเกลียดชังที่ยังค้างคาอยู่ในสมอง ตอนใจเริงยิ้มยั่ว อ่อย ให้ท่า หว่านเสน่ห์ สารพัด

ฤกษ์คิดแค้น ... แววตาเกลียดชัง และรังเกียจ  เห็นรูปถ่ายของฤกษ์กับใจเริงที่สวนหน้าบ้านพิม ตอนเรียนวาดรูป ... ใจเริงนั่งแนบชิดกับฤกษ์ยิ้มสดใส ร่าเริง ข้างๆ ใจเริงเป็นพิมนั่งเรียบร้อยยิ้มนิดๆ น่ารัก ... สายตาฤกษ์เลื่อนจากใจเริงมาที่พิม ฤกษ์มองรูปพิม  แล้วนึกได้ ฤกษ์หันไปรื้อๆ ที่กองของ ฤกษ์หยิบรูปพิมที่วาดค้างไว้มาดู ... คิด และตัดสินใจเดินเอามาวางไว้ที่ขาตั้ง ... ฤกษ์ตั้งใจจะวาดรูปพิมให้เสร็จ

เช้าวันต่อมา  ป้ายรถเมล์หน้าหมู่บ้านพิม พิมยืนอยู่ที่ป้ายรถเมล์ รถเมล์มาจอด พิมเดินขึ้นรถ บนรถเห็นพิมเดินไปนั่ง และทันใดนั้นมีผู้ชายมานั่งข้างๆ พิมปรายตาไปมอง แล้วก็ชะงัก หันขวับมามองเต็มๆตา “พี่ฤกษ์ !!”

ฤกษ์ยิ้มกว้าง “สวัสดีครับ ^^”

“ปกติขี่มอเตอร์ไซค์ทำงานไม่ใช่เหรอคะ ? ทำไมวันนี้ถึงนั่งรถเมล์”

“อยากเปลี่ยนบรรยากาศ  .. อยากไปแบบช้าๆบ้าง พี่นั่งไปด้วย พิมคงไม่ว่าใช่มั้ย”

พิมยิ้ม “รถเมล์ไม่ใช่ของพิมสักหน่อย  พิมว่าไม่ได้หรอกคะ”

ฤกษ์หัวเราะ “นั่นสินะ”

รถออกตัว กระเป๋ารถเมล์มาเก็บตังค์ พิมจะจ่าย ฤกษ์รีบควักจ่ายให้ ทำมือชี้สองคน พิมยิ้มขอบคุณ ..บรรยากาศบนรถเมล์อบอวลไปด้วยมิตรภาพอันแสนงดงามที่เริ่มผลิบาน

บนรถเมล์เห็นพิมนั่งสัปหงกไป สัปหงกมา แล้วก็สัปหงกอีกทีอย่างแรงหงึก !! ทันใดนั้นก็มีหัวฤกษ์พับลงมา  หลับแปะอยู่ที่ไหล่ แหงะ! พิมปรายตามามองฤกษ์ที่หลับพับอย่างหมดสภาพ หัวฤกษ์ไถไปมาที่ไหล่พิม พิมก็เกรงใจ๊...เกรงใจ ไม่กล้าปลุก   พิมเลยต้องนั่งตัวเกร็ง หลับไม่ลงเลย..พิมมองฤกษ์แล้วขำ..

ติดตาม Dara.trueid.net ได้อีกช่องทางที่

และ แอปพลิเคชั่น