บทละครโทรทัศน์ เพลิงบุญ ตอน 9 หน้า 13

ใจเริงเดินไปเดินมาอยู่ข้างล่าง ด้วยความร้อนใจ กลัวจะโดนไล่ออกจากบ้าน พิมเดินลงมา ใจเริงหันมาเห็นรีบเดินเข้ามาถาม “พิม...พี่ฤกษ์ว่ายังไงบ้าง ? ให้เราอยู่ต่อหรือเปล่า ? หรือว่า...จะไล่เราออกจากบ้าน”

ใจเริงรอคำตอบด้วยความลุ้นระทึก พิมยิ้มนิดๆ “พี่ฤกษ์เค้าให้อยู่ต่อจ้ะ เค้าไม่ไล่เริงหรอก”

ใจเริงถอนหายใจ อย่างแรง “เฮ่ออออออ...โล่งอกไปที เห็นหน้าพี่ฤกษ์เมื่อกี๊แล้วนึก ว่าจะตะเพิดเราออกจากบ้านซะอีก แสดงว่ายังมีเมตตาธรรมอยู่บ้าง”

“แต่ก็ตามที่เราคุยกันไว้เนอะ..ถ้าเริงมีที่อยู่อื่นเมื่อไหร่ ก็...” พิมไม่กล้าพูดตรงๆ “บอกเรานะ”

ใจเริงรู้ทัน “พูดมาตรงๆ ก็ได้ว่า “หาที่อยู่ใหม่ได้ ก็รีบย้ายออกไป” เราเข้าใจ ไม่โกรธพิมหรอก แค่พิมยอมให้เราอยู่บ้านตอนนี้ ก็ซึ้งใจมากๆ แล้ว”  ใจเริงกอดพิมอีกทีด้วยความโล่งอก

“ขอบใจพิมมากๆ เลยจ้ะ...เพื่อนรักของเริง” ใจเริงกอดพิมด้วยความขอบคุณและโล่งอก  พิมยิ้มรับนิดๆ..แต่เป็นรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความกังวลอยู่ลึกๆ

ฤกษ์อาบน้ำด้วยความร้อนรุ่มใจอย่างประหลาด สายน้ำที่ไหล่ผ่านตัวไม่ได้ทำให้ความคิดเย็นลง

พิมยืนอยู่ที่ระเบียง..ครุ่นคิดบางอย่างด้วยความกังวล..กังวลถึงสิ่งที่ก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร

ใจเริงทิ้งตัวลงนอนบนเตียงอย่างมีความสุข..ใจเริงอยู่ในชุดนอนเซ็กซี่ แล้วก็นึกถึงตอนที่ฤกษ์สวมกอด

พร้อมกับหอมแก้มตอนเย็น  “แก้มเมียหอมที่สุดเลย”

ใจเริงยิ้มนิดๆ.. ในใจมีกระแสไฟฟ้าวิ่งไปมา..ราคะจริตที่หายไปเพราะความยากจนที่เข้ามาในชีวิต ค่อยๆ ถูกตีฟูขึ้นอย่างเงียบๆ

ฤกษ์ทิ้งตัวนอนบนเตียง..เงียบ..และรู้สึกว่านอนไม่หลับ พิมนอนอยู่ข้างๆ .. พิมคิดๆ แล้วหันมากอดฤกษ์เหมือนอยากจะขอโทษอีกครั้ง และกอดเพราะข้างในลึกๆ มีความไม่มั่นใจบางอย่างซ่อนอยู่... ฤกษ์หันมากอดตอบ ทั้งสองกอดกันแน่น..สัมผัสของพิมจุดไฟในอารมณ์ของฤกษ์ขึ้นมาอย่างรวดเร็ว และรุนแรงอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ฤกษ์ทั้งกอดและจูบพิมอย่างเร่าร้อน ไม่รู้ตัวเลยว่าพลังบางอย่างของใจเริงส่งผลต่อราคะในจิตใจที่เขาพยายามกดทับไว้ ค่ำคืนนั้นด้านมืดในความเป็นเพศชายของฤกษ์ได้ถูกปลุกขึ้นมา แม้จะยังไม่มากแต่ก็อาจจะยากที่จะควบคุมในอนาคต

บ้านฤกษ์ตอนเช้า...ท้องฟ้าจากสีเหลืองค่อยๆ กลายเป็นสีน้ำเงินสดใส ที่โต๊ะอาหาร..แอ๊ดจัดจานไว้ ๒ ที่ ใจเริงแต่งตัวเตรียมไปทำงาน ใจเริงเดินหน้าผ่อง อารมณ์ดีมาที่โต๊ะอาหาร แต่พอเห็นจานสองที่ก็ถามแอ๊ดที่กำลัง

จัดเครื่องดื่มอยู่ข้างๆ “อ้าว..พี่ฤกษ์ไม่ทานอาหารเช้าเหรอ ?” แอ๊ดหันมางงๆ “ทานค่ะ”

“แล้วทำไมจัดจานให้ “ฉัน” กับ “พิม” แค่สองที่ ?”