บทละครโทรทัศน์ เพลิงบุญ ตอน 18
บทประพันธ์ - กฤษณา อโศกสินบทโทรทัศน์ – ณัฐิยา ศิรกรวิไล และ Sanctuary
ร้านอาหารหรูโรแมนติก พิมเดินออกจากห้องน้ำ...เดินมาที่โต๊ะ พยายามระงับอารมณ์และทำนิ่งที่สุดเท่าที่จะทำได้ พิมเดินมานั่งข้างๆ ฤกษ์หันมายิ้ม...จับมือมากุมไว้ “พิมจะทานของหวานมั้ย ? หรือจะเป็นผลไม้ดี ?”
ฤกษ์ใช้อีกมือเปิดเมนูขนม พิมดึงมือออกอย่างช้าๆ .. และถามเสียงนิ่งๆ “พี่ฤกษ์คะ”
ฤกษ์หันมา พิมพูดต่อ เสียงนิ่งๆ แต่กรุ่นไปด้วยอารมณ์ขัดเคือง “พี่ฤกษ์มีอะไรปิดบังพิมมั้ยคะ”
ฤกษ์ใจหายแว๊บ ตามประสาวัวสันหลังหวะ ฤกษ์คุมเสียงนุ่มๆ “ทำไมถามแบบนี้หล่ะพิม”
“มีมั้ยคะ ?” เสียงพิมเข้ม ดุ แต่ไม่เหวี่ยง ฤกษ์คิด...เครียด แล้วก็ตอบแมนๆ “มี”
คราวนี้ คนที่ใจหายแว๊บบบบบ คือพิม .. พิมเริ่มใจสั่น เสียงสั่น “บอก – มา – ค่ะ”
ฤกษ์ตอบอย่างหนักใจ “เริงเค้า....มาสมัครงานที่บริษัท แต่พี่กับคุณพ่อไม่รับ เค้าก็เลยมานั่งเฝ้าที่บริษัท คงหวังว่าพี่กับคุณพ่อจะใจอ่อน แต่ไม่สำเร็จ” พิมมองหน้าฤกษ์ .... แววตาค้นหาคำตอบ จับพิรุธสุดๆ “แล้วทำไมไม่บอกพิม”
“พี่เห็นว่ามันไม่สำคัญ”
“ไม่สำคัญ”
“ใช่ ก็พี่กับคุณพ่อ ไม่คิดจะจ้างเค้าอยู่แล้ว ก็ไม่รู้จะบอกทำไม .. อีกอย่างนะ ถ้าบอกแล้วพิมขอให้พี่รับเค้า พี่จะลำบากใจมากขึ้นไปอีก ก็เลยไม่บอกดีกว่า” พิมยังมองเหมือนไม่เชื่อ...ฤกษ์ดึงมือมาจับอีกที .. อ้อน
“นี่อย่าบอกนะ..ที่ไปห้องน้ำ กลับมาหน้าบึ้ง เพราะเรื่องนี้” พิมเงียบ “โธ่...ไม่เอาน่า เรื่องไม่เป็นเรื่อง ก็แค่...คนจนตรอก ทำได้ทุกอย่างเพื่อความอยู่รอด อย่าไปใส่ใจเลยนะ โอเคมั้ย” พิมยังเงียบ .. ฤกษ์ง้อต่อ
“โอเคๆ ขอโทษ ก็พี่ไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องสำคัญจริงๆ พี่ก็เลยไม่ได้บอก งั้นเอางี้..นับจากนี้ไป พี่จะบอกพิมทู๊กกกเรื่องเลย ไม่ว่ามันจะสำคัญหรือไม่สำคัญ จะบอกให้หมด”
“ดีค่ะ !! ไม่ใช่แค่บอกอย่างเดียว ... ต้อง “บอกความจริง” เท่านั้น ห้ามโกหก”
ฤกษ์จึ้กนิดๆ แล้วก็ยิ้มกลบ “ครับผม !!! ตามนั้น” ฤกษ์อ้อน “หายโกรธแล้วนะ”
พิมคิด .. คิด ... คิด ฤกษ์ ลุ้น..ลุ้น .. ลุ้น แล้วพิมก็จำต้องพยักหน้ารับ “อื้อ ที่พิมยอมหายโกรธเพราะเห็นว่าพี่ฤกษ์พูดความจริงออกมาเองนะคะ แต่ถ้าพิมถามแล้วยังไม่ตอบ..ไม่จบง่ายๆ”
ฤกษ์ยิ้ม “ก็พี่บอกแล้วไง ว่าพี่ไม่คิดว่ามันสำคัญถึงไม่บอก ไม่ได้คิดจะปิดบังจริงๆ”