บทละครโทรทัศน์ เพลิงบุญ ตอน 19 หน้า 10
“สังคมวางกรอบให้ผู้หญิงต้องเป็นฝ่ายอดทน หลายคนเก็บกด หดหู่ สุดท้ายกลายเป็นคนที่มองไม่เห็นคุณค่าในตัวเอง” ภายนอกสถานปฏิบัติธรรมเอกชน พิมอึ้ง ... คำพูดมันโดนใจมาก พิมกับหมี่กำลังสัมภาษณ์คุณมยุรฉัตร
“คุณแม่จิ๋มก็เลยสร้างสถานที่แห่งนี้ขึ้นมาเพื่อเป็นที่พักใจของคนเมืองโดยเน้นไปที่กลุ่ม ผู้หญิง.. มีผู้รู้มาสอนเกี่ยวกับการนั่งสมาธิ เจริญสติ”
“ใช่ค่ะ แม่คิดว่า..ถ้าผู้หญิงเรามีสติ และ ปล่อยวางได้ เราจะไม่ต้องวิ่งไล่ตาม ไขว่คว้าให้ใจเป็นทุกข์ .. แม่รู้ว่าทุกข์แบบนั้นมันเหนื่อยค่ะ แม่เจอมาเยอะ” คุณมยุรฉัตรยิ้ม พิมถามเสียงเครียด..อิน “แต่การปล่อยวาง วางเฉย ทำเหมือนมันไม่มีอะไรเกิดขึ้น มันไม่ทำให้เราดู “โง่!!!” ในสายตาคนอื่นเหรอคะ ?”
พิมอินมาก..ทุกคนในกองอึ้ง เปรม พิชชี่ แมนมองหน้ากัน... “เราพยายามนิ่ง พยายามมองทุกอย่างในแง่ดี มองคนในแง่ดี ทั้งๆที่จริงๆแล้ว เค้าอาจจะไม่ดีกับเราก็ได้ การปล่อยวางมันช่วยทำให้เราเป็นสุขจริงๆเหรอคะ”
หมี่อึกอักๆ มองเปรมจะให้หยุดถ่าย เปรมกำลังจะอ้าปากให้คัท แต่คุณมยุรฉัตรตอบขึ้น
“เราต้องพิจารณาทีละประเด็นนะคะคุณพิม”
เปรมมองหน้าหมี่...หมี่พยักหน้าให้อัดต่อ...เปรมส่งสัญญาณให้กล้องเคลื่อนภาพเข้าไปใกล้คุณมยุรฉัตร
“สิ่งแรก .. การที่เราพยายามมองทุกอย่างให้มัน “ดีเกินไป” ทั้งที่ความจริง “มันไม่ดี” แสดงว่าเรามองไม่เห็น “ความจริง” และการที่เราพยายามคิดว่ามันดี..เราหลอกตัวเองหรือเปล่า เราไม่กล้ารับความจริงหรือเปล่า”
พิมสะอึก เปรมให้กล้องตัดรับหน้าพิม ...
“ก่อนที่เราจะปล่อยวาง .. เราต้องเรียนรู้ที่จะมองให้เห็นความจริงก่อน.. รู้ .. เห็น .. เข้าใจ .. แล้วเราจะปล่อยวางได้เองโดยไม่ต้องพยายามอะไรเลย” พิมจุกคิดตาม “เราต้องถามตัวเองก่อนว่า.. เรามองเห็นความจริงหรือยัง ? ถ้าเรายังไม่เห็น..เพราะมันมีสิ่งปิดบังสายตา...หรือเราปิดตาตัวเราเอง” พิมสะอึก..พูดไม่ออก..หมี่ต้องพูดปิดเบรค
“โหยยยยย !! เป็นคำตอบที่ดีมากๆเลยค่ะ เห็นภาพชัด เสียดายจริงๆที่เรามีเวลาน้อย พักสักครู่เดี๋ยวมาพบกับเบรกสุดท้าย ..ห้ามพลาดค่ะ” ขณะที่หมี่พูดไปนั้น..หน้าพิม...ครุ่นคิด..
ภายนอกสถานปฏิบัติธรรมเอกชน มาลัยวรรณยืนอยู่ที่มุมเตรียมอาหารว่าง .. แมน พิชชี่ มาลัยวรรณยืนเม้า .. ถามด้วยความตกใจ “พี่พิม… หลุด”
พิชชี่รับ “ใช่! อยู่ๆก็ถามคำถามนอกบท ดูอินมาก เหมือนถามจากเรื่องจริง มันต้องเกี่ยวกับเรื่องที่น้องวรรณเล่าว่าใจเริงย้ายออกจากบ้าน แล้วไม่บอกว่าไปอยู่ที่ไหนแน่ๆ”
“พอโดนจับได้ว่าเล่นละครหลอกว่าโดนปล้ำ ยังไม่ทันจะเคลียร์นางก็ย้ายออก เป็นใครก็ต้องคาใจ”
“แต่เมื่อเช้า ชีโทรหาพี่พิม ชีบอกว่าวันนี้ชีจะมาหาพี่พิมที่นี่ค่ะ”