บทละครโทรทัศน์ ปดิวรัดา ตอนที่ 21 หน้า 5
“ขอบคุณครับ ถ้าอย่างนั้น ผมออกไปหาข่าววันนี้เลย ได้ข่าวอย่างไรจะมาเรียนท่านครับ” ศรัณย์ลุกขึ้นยืนก้มหัวให้ ก่อนออกจากห้องไป
ศรัณย์เดินออกมา ดวงสวาทนั่งรออยู่แล้ว “ดวงสวาท รู้ได้ยังไงว่าผมมาที่นี่”
“เพื่อนคุณที่นี่ มีหลายคนที่เป็นเพื่อนฉัน ได้เวลาเลิกงานแล้ว เราออกไปหาที่นั่งคุยกันหน่อยมั้ยคะ”
ศรัณย์จำใจต้องไปด้วย
ห้องทำงานช้องนาง รินกำลังนั่งมองรายการยกทรัพย์สินต่างๆ ที่ช้องนางลิสต์มาให้ดู
“ทั้งหมดนี้จะยกให้ดิฉันหรือคะ ทำไมเยอะแยะมากมายแบบนี้”
“พี่บอกแล้วไง เป็นไปตามสิทธิ์ที่น้องจะได้”
“เอ๊ะอันนี้ คฤหาสน์ ศิวะเวทย์นี่ ... นี่ใช่บ้าน”
ชรัตน์พยักหน้า “บ้านเก่าของ ศรัณย์”
“หา...” ชรัตน์พยักหน้าว่าใช่ รพิพันธ์คือเจ้าหนี้ของศิวะเวทย์ ความลับกำลังจะเปิดเผย
ในร้านอาหาร ศรัณย์ ดวงสวาท ทั้งสองนั่งทานไปคุยกันไป
“ไม่มีใครรู้ใจคุณเท่าฉัน ถ้าไม่มีเรื่องงาน คุณไม่มีวันขึ้นมาพระนครคราวนี้หรอก”
“ทำไมล่ะ” ศรัณย์แกล้งถามกลับ
“ถ้าคุณขึ้นมา คุณก็ต้องไปบ้านรพิพันธ์ คุณคงไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับรพิพันธ์เพราะความหลังบางอย่าง แต่จู่ๆ เมียแต่งของคุณก็กลายเป็นทายาทบ้านรพิพันธ์ โชคชะตากลั่นแกล้งคุณชัดๆ”
ชรัตน์กำลังเล่าเรื่องราวในอดีตให้รินฟัง “เมื่อตอนเด็กๆ บ้านพี่ บ้านศรัณย์ และบ้านของดวงสวาทอยู่ละแวกเดียวกัน เวลาที่ท่านเจ้าคุณนิติ ขาดเหลืออะไร ก็จะมาหยิบยืมจากคุณแม่พี่”
“เจ้าหนี้รายใหญ่ของศิวะเวทย์ คือรพิพันธ์หรือคะ”
“ใช่ เมื่อหนี้สินพอกพูนมากเข้า จนกระทั่งวันหนึ่งทางบริษัทต้องขอร้องให้ท่านเจ้าคุณชำระคืน พอไม่มีคืน ทางเราก็ต้องยึดบ้านหลังนั้น” ช้องนางเล่าเสริม
“แล้วคุณพี่กับคุณศรัณย์ก็ยังเป็นเพื่อนกันได้อยู่หรือคะ”
ชรัตน์ตอบซื่อๆ เพราะเป็นคนไม่คิดมาก “แล้วเป็นไม่ได้หรือ มันเรื่องสมัยคุณพ่อคุณแม่ คนรุ่นเราไม่ได้รู้เรื่องด้วย ไม่เห็นต้องโกรธกันนี่”
“ก็จริง” รินคิดตามชรัตน์ เหตุผลของชรัตน์ก็ถูก
“พอพี่รื้อรายการทรัพย์สินขึ้นมาดู พี่ก็รู้ทันทีว่าบ้านหลังนี้ จะต้องเป็นของน้อง เป็นของศรัณย์”
รินคิดตาม