รีเซต

บทละครโทรทัศน์ ปดิวรัดา ตอนที่ 1 หน้า 3

บทละครโทรทัศน์ ปดิวรัดา ตอนที่ 1 หน้า 3
6 มกราคม 2559 ( 11:14 )
28.2M
2
ปดิวรัดา ตอนที่ 1
13 หน้า

เจ้าหน้าที่อำเภอ ตะโกนอย่างภาคภูมิใจเจ้านายตน “ปลัดศรัณย์  จับเสือชินได้แล้ว” เจ้าหน้าที่ปรบมือกันใหญ่ 

ศรัณย์หอบเหนื่อย เหงื่อเต็มหน้า ควงปืนท่าประจำตัวแล้วเหน็บที่เอว ยิ้มกว้าง  

 

วันใหม่ หน้ากรมการปกครอง กรุงเทพ ศรัณย์ในชุดปลัดอำเภอ เต็มยศหล่อเท่ เดินเข้าไปรายงานตัว

 

ในห้องทำงานอธิบดี อธิบดีเทพได้รับรายงานแล้ว ตบโต๊ะไม่พอใจเสียงเข้มดุ ต้องการกำราบ “บุกเดี่ยวเข้าไปจับเสือชินคนเดียว ต้องการอะไร !” 

ศรัณย์ยืนตรง สีหน้าเรียบเฉย เพราะรู้ว่า อธิบดีเทพรู้จักส่วนตัว และมีความเมตตาต่อตนเป็นพิเศษ  “เงินรางวัล  ตำแหน่ง เกียรติยศ ชื่อเสียง ผมต้องการทั้งหมด !”

อธิบดีเทพอ่อนใจ  เสียงอ่อนลง เรียกศรัณย์ เหมือนที่เคยเรียกเมื่อศรัณย์เป็นเด็ก “ผมเตือนดีๆ ใจร้อน มุทะลุแบบนี้ รังแต่จะอายุสั้นนะ....คุณหนู”

ศรัณย์เจ็บปวดเมื่อได้ยินคำเรียกนี้ “ผมไม่ใช่คุณหนูอีกแล้ว” 

อธิบดีเทพนึกถึงอดีต ในสมัยที่ศรันย์เพิ่งอายุ 16 ปี

 

ที่คฤหาสน์ศิวเวทย์ อธิบดีเทพมาเยี่ยมเจ้าคุณนิติพ่อของศรันย์ อธิบดีเทพนอบน้อมนับถือเจ้าคุณนิติมาก “ผมขึ้นเหนือไปประชุม เลยแวะเอาน้ำผึ้งมาฝาก ท่านเจ้าคุณขอรับ” 

เสียงคนใช้เอะอะมาจากที่สวน เจ้าคุณนิติ และอธิบดีเทพรีบลุกไปดู

 

ที่สวนหน้าบ้าน ศรัณย์ คุณหนูคนเดียวแห่งคฤหาสน์ศิวะเวทย์ กำลังหัดขับรถคันหรู ไปตามทาง  

“คุณหนูคุณหนู อันตรายค่ะลงมา” สาวใช้ตะโกนลั่น

อีกด้าน สาวใช้อีกคนถือถาดเครื่องดื่ม ถือหนังสือมาวางกำลังจัดให้ศรัณย์ แต่เจ้าตัวไม่อยู่ หันมาอีกที เพราะเสียงโหวกเหวก วิ่งไปเห็นเข้าเลยตะโกน “คุณหนูลงมาค่ะ เฮ้ยไปขวางสิ พวกแก ดูอะไรอยู่”

ศรัณย์ ขับไปด้วยความคึกคะนองช้าๆ

“หยุดครับคุณหนู  หยุดๆ….หวาย” เสนอวิ่งมาขวาง ศรัณย์ยิ่งสนุก ขับต่อเหมือนจะให้ชน จนเสนอต้องกระโดดหลบ คนใช้คนอื่นเสียวเลยส่งเสียงกรี๊ดกันใหญ่ เสนอหน้าทิ่มลงไปในดิน โผล่ขึ้นมา ดำไปทั้งหน้า 

ศรัณย์เห็นทางกระจกหลัง หัวเราะเสียงดังลั่น “ฮู้ววว ๆ” ศรัณย์เบรกจอด หันมาชี้หน้า “ไอ้เหนอ หน้าดำเป็นเงาะเลยเอ็ง ฮะฮะฮ่า ร้องกันลั่นบ้านเลย ห่วงรถ หรือห่วงฉันกันแน่หา นี่รถฉัน พ่ออุตส่าห์ซื้อให้ ฉันต้องขับเป็นอยู่แล้ว  โวยวายโหวกเหวกน่ารำคาญ” รถที่จอดอยู่ข้างหลังค่อยๆเลื่อนหายไปช้าๆ รถไหล เพราะลืมเบรกมือ ศรัณย์ทำท่าหล่อเอามือไปทาบรถแล้วเอะใจ ทำไม โล่งๆ ไม่มีอะไรให้ทาบ ศรัณย์หันไป “เฮ้ยๆๆ  รถไหลๆ” ศรัณย์วิ่งตามรถที่ไหลลงเนินไปช้าๆ  คนใช้วิ่งตามเป็นพรวน  เป็นแถวยาวดูน่าขบขัน “เฮ้ยรถๆๆ” รถค่อยๆ พุ่งเข้าหาต้นไม้และในที่สุดก็ชนเปรี้ยง ควันพวยพุ่ง “โธ่ รถฉัน”

อธิบดีเทพกับเจ้าคุณนิติ หัวเราะเอ็นดูศรัณย์กันใหญ่


13 หน้า