บทละครโทรทัศน์ สะใภ้รสแซ่บ ตอนที่ 14 หน้า 5
ประภาพรรณ เห็นปทุมวดีสั่งแต้ว และป้าม้วนทำความสะอาดเครื่องเพชรอยู่ในห้องนั่งเล่น ประภาพรรณยืนมองด้วย สายตามุ่งมั่น มีแผนการอะไรบางอย่าง “เครื่องเพชรในงานการกุศลเหรอ ช่างเป็นของล่อตาล่อใจโจรจริงๆ แต่มิวซะอย่าง...มีหรือจะยอมอยู่เฉย...”
คืนนั้น ที่กองปราบปราม พันกรและลูกทีมของพันกร 2 คน กำลังปรึกษาวางแผนงานอยู่ในห้องประชุม บรรยากาศเคร่งเครียด
พันกรรบรรยาย “สายรายงานว่าพรุ่งนี้เสี่ยเป้จะพาพวกผู้หญิงไปส่งให้เสี่ยชัย เจ้าพ่อคาเฟ่ที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ” ที่หน้าจอโปรเจ็กเตอร์ขึ้นภาพของเสี่ยชัย พันกรมองภาพเสี่ยชัยแล้วครุ่นคิด
“ถึงจะเป็นคาเฟ่ถูกกฎหมาย แต่มีการส่งตัวสาวๆ กันแบบนี้ แสดงว่าข้างในต้องลักลอบค้าเนื้อสดใช่มั้ยครับ” ลูกทีมคนนึงเอ่ยออกความเห็น
“ใช่ พวกเราถึงต้องนำทีมออกไปจับเสี่ยเป้และพรรคพวก พร้อมหลักฐานให้ได้คาหนังคาเขา งานนี้ท่านรอง โทรประสานกับทีมเอกราชให้คอยเป็นกำลังเสริมให้กับเราอีกแรงด้วย ผมรับรองว่างานนี้ เราได้ปิดคดีเสี่ยเป้แน่ๆ!” พันกรมองสบตากับท่านรองวิเชียรด้วยสายตามุ่งมั่น ถึงเวลาที่ต้องกำจัดคนอย่างเสี่ยเป้เสียที!
ตอนดึก ที่บ้านนรินทร์จรรยา น้ำมายืนรอแห้งที่บริเวณกำแพงบ้านด้วยท่าทางกระวนกระวาย แห้งปีนกำแพงเข้ามาหาน้ำ
น้ำหันรีหันขวางเหมือนกลัวถูกคนจับได้เอ่ยกระซิบกระซาบ “ไอ้แห้ง...ได้ของที่ชั้นสั่งมั้ย”
“ได้สิเจ๊ มือชั้นนี้แล้ว” แห้งยิ้มร้าย หยิบถุงผ้าเล็กๆ ออกมาเทใส่มือ
น้ำมองเครื่องเพชรชิ้นเล็กๆ เช่น ต่างหู สร้อยข้อมือ อย่างดีใจ “โห…สวย...เหมือนของจริงมากๆ!” น้ำรีบคว้าเครื่องเพชรปลอมชุดนั้นมาส่องดูใกล้ๆ
แห้งสงสัย “ว่าแต่เจ๊จะสั่งเพชรปลอมพวกนี้มาทำอะไร”
น้ำยิ้มร้ายมีแผนการ “ก็เอามาหาค่าขนมเล็กๆ น้อยๆ ก่อนงานใหญ่ที่ชั้นจะให้แกกับลูกน้องทำไง”
แห้งร้องอ้อออกมาอย่างเข้าใจ แล้วฉีกยิ้มเจ้าเล่ห์ให้น้ำอย่างหมายมั่น
“โฮ้ย! เมื่อยๆๆๆๆ…” เสียงของแต้วร้องดังขึ้นมาขัดจังหวะ
น้ำและแห้งตกใจมาก เมื่อเห็นแต้วกับป้าม้วน กำลังเดินมา ต่างคนต่างหาที่ซ่อนของตัวเอง แห้งกระโดดข้ามกำแพงหนีออกไปได้พอดี น้ำหลบวูบ อาศัยเงามืดของมุมตึกเป็นที่พรางตัว
แต้วเดินบ่นกระปอดกระแปด “กะอีแค่ขัดเพชรเนี่ย คุณหญิงจะอะไรนักหนาก็ไม่รู้นะป้าม้วน สั่งให้เราขัดแล้ว ขัดอีก ขัดแล้ว ขัดอีก ขัดๆๆ จนมือจะถลอกอยู่แล้วเนี่ย!”
“แล้วเอ็งจะบ่นหาอะไรวะนังแต้ว นี่เอ็งไม่ดีใจเหรอถ้าเครื่อเพชรของคุณหญิงจะวาววับจับตากว่าของคนอื่นๆ ในงานน่ะ”