บทละครโทรทัศน์ สะใภ้รสแซ่บ ตอนที่ 21

ภายในห้องนั่งเล่น พันกรหันไปมองที่ประภาพรรณแล้วหันกลับมาหาปทุมวดี “มิวไม่ได้ทำอะไรผิดอย่างที่คุณแม่เข้าใจ ไม่ได้ทำอะไรเสื่อมเสียกับครอบครัวเรา แต่สิ่งที่มิวทำ มันเป็นเรื่องที่ผมยังบอกคุณแม่ไม่ได้ตอนนี้”  ปทุมวดี และปรีชาชาญก็หันมองไปที่หญิงสาว “มิวทำในสิ่งที่ดี น่ายกย่องที่สุด ผมรับประกันด้วยเกียรติของผม” ปทุมวดีมองพันกรด้วย สายตาของความรักที่แม่มีต่อลูกชาย พันกรจับมือปทุมวดีขึ้นมากุมไว้เบาๆ “ผมขอร้องคุณแม่ได้มั้ยครับ เอ็นดูมิวบ้าง..ซักนิดนึง ไม่ต้องมากก็ได้ มิวอาจจะแก่นๆ ดื้อกับคุณแม่บ้าง แต่ไม่เคยคิดร้ายกับคุณแม่เลย มิวเอาใจคุณแม่ทุกอย่าง ถึงจะโดนด่าโดนว่าสารพัด มิวก็ทนได้ มิวแค่อยากให้ คุณแม่รักเธอบ้าง.. แค่นั้นเองครับ” พันกรมองผู้เป็นแม่อย่างขอความเห็นใจ 

ปทุมวดีรับฟังแล้วค่อยๆ หันไปมองประภาพรรณด้วยสายตาที่อ่อนโยนลง

ประภาพรรณลงมานั่งคุกเข่าต่อหน้าปทุมวดี“คุณแม่สามีขา ถ้ามิวทำอะไรให้คุณแม่สามีโกรธ รำคาญ หมั่นไส้ มิวขอโทษนะคะ” 

“ผมก็ขอโทษคุณแม่ด้วยนะครับ ถ้าทำอะไรให้คุณแม่ไม่สบายใจ” 

ประภาพรรณก้มลงกราบที่เท้าของปทุมวดี แต่ปทุมวดีรีบเอามือมารับไว้ “ไม่ต้องขนาดนั้นหรอกย่ะ” ปทุมวดีหันไปเอ่ยกับพันกร “ถ้าลูกมั่นใจว่าไม่มีเรื่องนอกลู่นอกทางจริงๆ...” ปรีชาชาญ และพันกรมองหน้ากันยิ้มอย่างดีใจที่ปทุมวดีเริ่มใจอ่อน ปทุมวดีลืมตัวแอบ ยิ้มให้ประภาพรรณแล้วก็รีบหุบยิ้ม “แม่จะลองคิดดูก็ได้ เรื่องนี้สงบศึกชั่วคราว เพราะชั้นเห็นแก่ความสุขของตากรนะเนี่ย” 

“ขอบคุณนะคะคุณแม่สามี”

ปทุมวดีทำเชิดหน้าแต่แววตาอ่อนลงมาก

อีกด้านหนึ่ง น้อย และแต้วยืนตัวติดกันอยู่ที่มุมหนึ่งใกล้ๆ ห้องนั่งเล่น หลังจากแอบฟังเจ้านายคุยกัน น้อยยิ้มแก้มแทบปริ ผิดกับแต้วที่หน้าหงิกเหมือนโดนใครเอาไม้มาตีหน้า

“ในที่สุด..คุณหญิงก็เอ็นดูคุณมิวแล้ว” น้อยเอ่ยอย่างยินดี

“แกอย่าเพิ่งฝันหวานนังน้อย คุณหญิงเค้าสับขาหลอกให้นังมิวตายใจโว้ย!” 

“ทำไมแกไม่ยอมรับซะทีวะ ว่าคุณมิวเป็นคนดีจริงๆ” 

แต้วทำตาค้อนประหลับประเหลือกใส่น้อย“ชั้นเป็นขี้ข้าคุณหญิง! คุณหญิงเกลียดใคร ขี้ข้าอย่างชั้นก็ต้องเกลียดด้วยสิวะ!” 

น้อยขำแต้วที่ทำตัวเป็นคนใช้ดีเด่นได้โล่ “แล้วถ้าคุณหญิงรักคุณมิวล่ะ แกจะรักด้วยมั้ย?” แต้วเงิบพูดไม่ออก