บทละครโทรทัศน์ สะใภ้รสแซ่บ ตอนที่ 21 หน้า 5
“ยอมๆ ไปเถอะ เมียทั้งคน” สองพ่อลูกหัวเราะออกมาพร้อมกัน “ก็เหลือแต่แม่แกแหละ ไม่รู้จะใจอ่อนเมื่อไหร่”
พันกรมีสีหน้าเคร่งเครียดขึ้นมา “นั่นสิครับคุณพ่อ ผมก็ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน”
ปรีชาชาญรู้สึกกังวล เครียดตามพันกรขึ้นมา“อือ..แม่แกเวลาดีก็ดีใจหาย บทจะดื้อก็ดื้อซะ..เฮ้อ!”
“เราเอายังไงกันดีครับพ่อ ให้คุณแม่ยอมเปิดใจ รับมิวเป็นสะใภ้ซะที”
ปรีชาขมวดคิ้ว ส่ายหน้าคิดไม่ออก “พ่อก็ไม่รู้เหมือนกัน รู้แต่ว่าแม่แกไม่ล้มเลิกเรื่องหนูแพนง่ายๆ แน่”
“คุณแม่นะคุณแม่ ไม่เห็นใจลูกชายมั่งเลย อยากจะบ้าตาย!” พันกรถอนหายใจเซ็งๆ
ปรีชาชาญมองพันกรอย่างเห็นใจ เดชที่ขับรถอยู่ แอบมองเจ้านายทั้งสองคนอย่างเอาใจช่วย
ที่คอนโด ภายในห้องนอนของแพน แพน และดวงแก้วนั่งเซ็งกันอยู่คนละมุมห้อง กล้าก็นั่งอยู่ข้างๆ แพน
“โอ้ย! เบื่อๆๆ จะเอายังไงดีแม่ เรื่องพี่กรเนี่ยๆ!” แพนหันไปหาดวงแก้ว ถามความเห็น
“จะไปรู้เรอะ! ก็แกอยากได้คุณกรเป็นผัวนี่ ก็หาทางเข้าสิ!”
“ชั้นก็ทำทุกอย่างแล้วนะแม่ก็เห็น นังมิวมันมีนะหน้าทองหรือไงนะ ขนาดโดนใส่ร้ายว่ามีชู้ยังทำอะไรมัน ไม่ได้เลย น่าเบื่อ!” แพนทำหน้าปลงๆ “ชั้นชักจะถอดใจแล้วนะแม่..”
“เฮ้ย! แค่นี้ทำเป็นถอดใจ อย่าเพิ่งสิวะนังแพน ลองคิดหาทางอื่นดูก่อน”
กล้ายิ้มออกมาที่ได้ยินแพนพูดว่าถอดใจ “ดีๆ! ไม่ต้องคิดเรื่องคุณกรก็ดีนะเตง! เตงจะได้ไม่เหนื่อย” ดวงแก้วหยิบหนังสือที่วางใกล้มือขว้างใส่กล้า “โอ๊ย!” กล้าร้อยโอดโอย
“เสือกไม่เข้าเรื่อง! ถ้าไม่ให้นังแพนมันจับคุณกร แล้วเราจะเอาเงินที่ไหนมาใช้กันเล่า ไอ้โง่!”
แพนส่ายหน้ามองกล้าอย่างรำคาญใจ
กล้าเข้าไปประจบแพน บีบนวดให้อย่างเอาใจ “เตงไม่ต้องไปบ้านคุณหญิง เตงก็ยังมีงานที่โมเดลลิ่งของเสี่ยเป้นี่นา” กล้ายิ้มอย่างคิดว่าตัวเองฉลาด “เสี่ยเป้ก็ให้เงินเดือนเตงเยอะใช่ม้า! เราก็ ค่อยๆ เก็บทีละนิดทีละหน่อย พอได้เยอะๆ เราก็เอาไปปลูกบ้าน แต่งงานมีครอบครัวกัน เหมือนที่เตงบอกเค้าไง?” กล้าทำสายตาชวนฝันเมื่อนึกถึง อนาคตร่วมกับแพน “เค้าก็จะขยันทำงานเก็บเงินด้วย! ดีมั้ยเตง!!”
สองแม่ลูก มองหน้ากันเซ็งๆ ในความซื่อบื้อของกล้า
ที่คอนโด Safe House เอกราชพยักหน้าให้ทุกคน “เราจะให้น้ำเริ่มวันนี้เลย!”
น้ำแกล้งแอ๊บทำเป็นไม่มั่นใจว่าจะทำงานนี้ได้“น้ำไม่ค่อยมั่นใจเลยคะ ว่าจะทำแบบที่พี่เอกบอกได้รึเปล่า”
ประภาพรรณยิ้มให้กำลังใจ“ได้สิน้ำ พวกเราช่วยกันดูอยู่ ไม่ต้องห่วงหรอก”
เอกราชเอ่ยมองน้ำอย่างมีความหวัง“พี่มั่นใจว่าน้ำทำได้ เป็นถึงลูกศิษย์ลุงเสริมบุญเนี่ย ไม่ธรรมดาแน่”
จ่าพนมพยักหน้าให้น้ำอย่างมั่นใจ“ไม่ต้องกลัวนะ จ่าพนมอยู่ทั้งคน มีปัญหาบอกจ่าพนมได้!”
หมวดบัญญัติแซว“แหม! เห็นสาวสวยๆ รีบอยากเป็นบอดี้การ์ดขึ้นมาเชียวนะจ่า”
“ก็นิดนึงครับหมวด น้องเค้าจะได้มั่นใจ”