บทละครโทรทัศน์ สะใภ้รสแซ่บ ตอนที่ 8 หน้า 3
คืนนั้น ปทุมวดีในชุดนอนนั่งอยู่บนเตียงหน้าตาหงุดหงิด กดมือถือหาคุณหญิงราตรี “คุณน้องราตรีคะ ยาที่ให้มาไม่เห็นจะได้ผลเลยนะคะ เอายาหมดอายุมาให้รึเปล่า”
“ใครจะกล้าเอาของหมดอายุให้พี่หญิงปทุมล่ะคะ ของดีแน่นอนค่ะ ไม่เชื่อมาดูกับตาที่บ้านน้องก็ได้นะคะ” คุณหญิงราตรีคุยโทรศัพท์หน้าเคลิ้ม เพราะขณะนั้นสามีของคุณหญิงราตรีคลอเคลียเล่นปูไต่ตามแขนของเธออยู่ ทำให้คุณหญิงราตรีหัวเราะ คิกคัก
“แค่นี้ก่อนนะคะ คุณน้องราตรี” ปทุมวดีตัดบท เมื่อหันไปเห็นปรีชาชาญอาบน้ำเสร็จแล้วยืนมองจ้องอยู่ ปทุมวดีทำหน้าเนียนๆ ยิ้มหวานถามกลบเกลื่อน “คุณพี่มองน้องทำไมคะ”
“คุณหญิง ผมขอร้องอย่าวุ่นวายกับตากรอีกเลย ถ้าชีวิตคู่ของลูกจะพัง ขอให้พังด้วยมือลูกเอง ไม่ใช่พังด้วยมือแม่บังเกิดเกล้า”
ปทุมวดีเชิดหน้า ไม่สำนึกว่าตัวทำผิด ปรีชาชาญ ได้แต่ระอาใจกับความดื้อของเมีย
เช้าวันรุ่งขึ้น ที่บ้านนรินทร์จรรยา ประภาพรรณยื่นขวดใส่น้ำส้มคั้นสดๆ ให้พันกรไปกินที่ทำงาน “น้ำส้มค่ะ มิวคั้นเองสดๆ คุณกรจะได้ไม่ต้องกินของของคนแปลกหน้า เดี๋ยวนี้พวกไม่ประสงค์ดีมันมีเยอะ ใส่ยงใส่ยาอะไรให้กินเราก็ไม่รู้”
ปทุมวดีร้อนตัวแทนแพน“หล่อนว่าใครยะ ใครใส่ยาให้ใคร”
แพนรีบพูดยุยง“คุณหญิงป้าขา มันว่าคุณหญิงป้าค่ะ”
“มิวพูดกว้างๆ รวมๆ ไม่ได้ว่าใครนะคะ คุณแม่สามี เอ๊ะ หรือคุณแม่สามีเคยใส่ยาให้ใครกิน”
พันกรได้แต่ถอนใจที่สงครามจะเริ่มอีกแล้ว “ผมขอตัวไปทำงานก่อนนะครับทุกคน”
ทั้ง 3 คน ยืนเขม่นกัน อยู่อย่างนั้นไม่มีใครยอมใคร
ที่ห้องพักของกล้า กล้าและแต้วงัวเงียตื่นขึ้นมาบิดขี้เกียจ ขยี้หูขี้ตาตามประสา กล้าและแต้วหันมามองสบตากันนิ่ง เริ่มงง ทั้งสองก้มลงมองพบตัวเองในสภาพกึ่งเปลือยแล้วตกใจโวยวายลั่น “เฮ้ย!”
แต้วรีบเอาผ้าห่มขึ้นมาปิด ในขณะที่กล้าถลาลงจากวิ่งไปเปิดตู้เสื้อผ้าแล้วยืนแอบอยู่ตรงนั้น
กล้าสับสนมาก “นี่มันอะไรกันเนี่ย!”
ที่หน้าห้อง เดชและสมหมายแอบฟังแล้วหันมาหัวเราะคิกคักอย่างสะใจ
“เออเว้ย! แผนเอ็งนี่ตลกดีว่ะ ไอ้เดช”
“ก็มันอยากไล่ปล้ำไอ้กล้าจนไม่ทำงานเองนี่ เจอจัดฉากเข้าไปแบบนี้ นังแต้วมันน่าจะหายคันขึ้นมาบ้างนะ”
เดชและสมหมายตีมือกันอย่างถูกใจแล้วเอาหูแนบแอบฟังทั้งสองคนต่อ
แต้วคิดถึงเรื่องเมื่อคืนแล้ว เข้าใจผิด บิดผ้าห่มไปมาอย่างเขินๆ “แหม พี่กล้าล่ะก็ทำเป็นจำเมียไม่ได้…ที่เมื่อคืนพี่ยังไล่ปล้ำชั้นในครัวอยู่เลย”