บทละครโทรทัศน์ ตอนจบ สะใภ้รสแซ่บ ตอนที่ 24 หน้า 3
แก๊งคนใช้และน้ำพากันมาส่งประภาพรรณที่ขับรถในบ้านไปตามปทุมวดี
น้ำส่งแผนที่ให้ประภาพรรณ “แผนที่ค่ะ น้ำก็จำได้คร่าวๆ นะคะ”
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวพี่หาทางเอง น้ำดูแลบ้านให้ดีนะ มีอะไรพี่จะส่งข่าว”
“ได้ค่ะ พี่มิว” ประภาพรรณรีบขับรถออกไปอย่างไว แก๊งคนใช้มองดูน้ำไม่ค่อยแน่ใจว่าจะ ไว้ใจได้มั้ย น้ำหันมาตวาดใส่ “มองอะไร…”
แก๊งคนใช้ได้แต่ทำปากขมุบขมิบแล้วพากันเดินไป น้ำเชิดหน้าใส่แล้วเดิน กลับไปเหมือนเป็นเจ้าของบ้าน
ประภาพรรณรีบขับรถไป ตั้ง GPS ตามพิกัดที่น้ำวาดแผนที่มาให้ แล้วกำลังจะต่อมือถือบอกพันกร “ต้องบอกคุณกร...” มือถือของหญิงสาวดังขึ้นซะก่อน หญิงสาวมองเห็นว่า เอกราชโทรมารีบกดรับแล้ว พูดผ่านบลูทูธ “พี่เอก เราช้าไปก้าวนึง แพนกับแม่มาหลอกคุณหญิงว่าจะพาไปบ่อนเปิดใหม่ แต่จริงๆ เป็นแผนการของเสี่ยเป้ที่จะจับตัวไปเรียกค่าไถ่”
“นั่นไง ไอ้เสี่ยเจ้าเล่ห์มันคิดจะหนี ไม่มีเงินเพราะถูกอายัดเลยเล่นวิธีสกปรก แล้วมิวรู้ได้ไงอะ” เอกราชพูดมือถืออยู่ที่กองปราบปราม
“น้ำบอก ตอนนี้มิวกำลังขับรถตามไป”
“เฮ้ย พี่ไปด้วย”
“พี่เอก ฟังดีๆ นะ พี่ไม่ต้องไป พี่แค่ไปบอกท่านรองให้ส่งทีมตามไปสมทบ มิวจะส่งข่าวเป็นระยะๆ”
“ได้ๆ แล้วมิวบอกผู้กองพันกรหรือยัง”
“ก็ว่าจะบอก แต่พี่โทร.มาก่อนไง”
พันกรเห็นเอกราชคุยมือถืออยู่แล้วเอ่ยชื่อมิวก็ทำหน้าเป็นเครื่องหมายคำถาม
“แค่นี้ก่อนนะ มิว พอดีผู้กองพันกรอยู่ตรงนี้ พี่จะเล่าให้ฟังเอง”
พันกรถามขึ้นทันที “คุณเอก มิวเป็นอะไร”
รถตู้ที่มีกล้าขับมา แล่นมาจอดที่หน้าบ้านชั้นเดียวที่ห่างไกลจากถนนสายหลักหลายกิโล รอบๆ เป็นป่าหญ้าท่วมสูงเหนือศีรษะ มองไปไม่มีบ้านใครเลยในละแวกนี้
ปทุมวดีนอนหลับมาในรถ พอรู้สึกตัวว่า รถหยุดก็ลืมตาตื่นแล้วงัวเงียถาม ยังไม่รู้ชะตากรรมว่าตัวเองอยู่ที่ไหน“ถึงแล้วเหรอ นายกล้าเนี่ยขับรถดีนะ ชั้นเผลอหลับไปได้ไงเนี่ย”
กระเทยหน้าดุกับชายผอมหน้าเหี้ยมต้องหลบซ่อนตัวมาตลอดทางรีบพูดขึ้น พร้อมสะบัดเนื้อตัวเตรียมลง จากรถตู้...
“ป้าสบาย แต่พวกชั้นเมื่อยจะแย่อยู่แล้ว” กระเทยร่างใหญ่เอ่ย
“ใช่ ลงจากรถสักที จะได้จบงาน รับเงิน”
ปทุมวดีตกใจที่เจอกระเทยหน้าดุกับชายผอมหน้าเหี้ยมอยู่ ในรถด้วย หันไปถามแพนกับดวงแก้ว“พวกแกสองคนเป็นใคร คุณดวงแก้ว หนูแพน...”
“ถ้าคุณหญิงป้าอยากรู้ก็ลงจากรถสิคะ” แพนเอ่ยขึ้น
“ใช่ อย่ามัวลีลา ชั้นเองก็เมื่อยเหมือนกัน...” ดวงแก้วเร่ง
กล้ารีบลงไปเปิดประตูรถตู้ด้านข้างแล้วผายมือเชิญปทุมวดีอย่างลืมตัว “เชิญครับ คุณหญิง”
แพนหันไปแหวใส่กล้าเสียงดัง “ไอ้พี่กล้า ไม่ต้องต้อนรับขับสู้ขนาดนั้นก็ได้...”