บทละครโทรทัศน์ สะใภ้รสแซ่บ ตอนที่ 6 หน้า 5
ประภาพรรณนั่งมองกิริยาดิบเถื่อนของสองแม่ลูกแล้วแอบยิ้มออกมา ในที่สุดหางของดวงแก้ว และแพนก็ค่อยๆ โผล่ออกมาจนได้ พันกรได้แต่อมยิ้มไม่ว่าอะไร
หลังอาหารทุกคนพักผ่อนในห้องนั่งเล่น แพน ดวงแก้วอิ่มอร่อยมากกับอาหารมื้อนี้มาก
“คุณน้องดวงแก้วกับหนูแพนนี่เก่งจังเลยนะคะ อาหารรสจัดขนาดนี้ คุณพี่ขอบายเลยค่ะ” คุณหญิงราตรีเอ่ย
แก๊งปทุมวดีต่างมองสองแม่ลูกด้วยความอึ้งและทึ่งที่นั่งทานส้มตำและแกงส้มรสจัดจ้านได้หมดจาน
ดวงแก้ว รู้สึกเมามันกับอาหารมื้อนี้มากเผลอลืมตัวอีกรอบเลยคุยเขื่องใหญ่โต “แหม คุณพี่คะ แบบนี้ไม่เรียกว่ารสจัดนะคะ เค้าเรียกว่าถึงเครื่องค่ะ แซ้บแซบ ปลาร้าเน้นๆ…”
แพนเห็นปทุมวดีและผองเพื่อนมองดวงแก้วที่เมามันในการเม้าท์อย่างหวั่นใจ เลยขยับเท้าเข้าไปพยายาม สะกิดให้ดวงแก้วหยุดพูด
ปทุมวดีหันมาเห็นแพนยุกยิก สงสัย “หนูแพน เป็นอะไรหรือเปล่าจ๊ะ นั่งยุกยิกเชียว”
รัตนาตกใจ “เอ๊ะ! หรือว่าอาการลมบ้าหมูจะกำเริบคะ”
แพนและดวงแก้วตกใจหน้าซีด พยายามจะแก้ตัว แต่พวกปทุมวดีไม่ฟัง รีบกระวีกระวาดเข้ามาบีบนวดดูแลแพนเป็นอย่างดี
ปทุมวดีคิดอะไรออก แล้วยิ้มร้ายออกมา“ตากร พาน้องแพนไปตรวจที่โรงพยาบาลทีสิลูก เผื่อน้องเป็นอะไรมาก จะได้รักษาทัน...”
พันกรและประภาพรรณอึ้ง ไม่คิดว่าปทุมวดีจะใช้มุขนี้ ประภาพรรณรีบพูดขึ้น“งั้นก็ให้กล้า….”
ปทุมวดีสวนทันควัน “ให้กล้าเป็นคนขับรถ ส่วนกรคอยนั่งดูแลน้องที่เบาะหลัง เผื่อน้องชักตาตั้งกัดลิ้นขึ้นมาจะได้ช่วยทัน” ผู้เป็นแม่สามีมองสบตาลูกสะใภ้อย่างเยาะหยัน ในที่สุดเธอก็เป็นฝ่ายชนะสักครั้ง “ความเป็นความตายมันนับเป็นเสี้ยววินาที อย่าใช้ความหึงหวงต่ำๆ ของเธอ ทำให้ชีวิตคนดีๆ อย่างหนูแพน เป็นอะไรเลย” ประภาพรรณอึ้งไปที่ถูกปทุมวดีตอกกลับมาแบบนี้ “เร็วสิตากร พาน้องไปโรงพยาบาลเร็วๆ” ปทุมวดีหันกลับไปสั่งพันกร ที่จำใจอุ้มแพนออกไปตามคำสั่ง ของแม่
“ครับ คุณแม่”
แพนและดวงแก้วลอบส่งสายตาให้กันว่าเริด เพราะไม่คิดว่าอาการตื่นตูม ของแก๊งคุณหญิง จะทำให้ส้มหล่น ประภาพรรณมองตามพันกรที่อุ้มแพนเดินไปอย่างเซ็งๆ
กล้าขับรถไป มองแพนออเซาะพันกรผ่านกระจกมองหลังอย่างหงุดหงิด
“แพนเวียนหัวจังเลยค่ะ พี่กร”