บทละครโทรทัศน์ สะใภ้รสแซ่บ ตอนที่ 4
ที่บ้านนรินทร์จรรยา ประภาพรรณเดินตามพันกรออกมาคุยกันตามลำพัง “คุณกรต้องเชื่อมิวนะ มิวไม่ได้แกล้ง คุณแม่สั่งให้มิวปีนไปเก็บมะม่วง มิวไม่ทันเห็นว่ามีรังมดแดง แค่..มือมันปัดไปโดน มดแดงก็เลยตกลงมา...มิวไม่ได้ตั้งใจ”
พันกรยังจ้องหน้าประภาพรรณ คาดคั้นเอาความจริง “มิวอย่าโกหกเลย ผมรู้จักนิสัยมิวดี ไม่ยอมให้ใครรังแกฝ่ายเดียว บอกความจริงผมมาดีกว่า”
“ก็ได้ มิวปีนขึ้นไปเก็บมะม่วง แต่คุณแม่กับเพื่อนก็ด่ามิวว่าไม่มีหัวนอนปลายเท้า ไม่เป็นผู้ดีบ้างล่ะ แล้วยัยแพนด้าตาดำนั่นอีกคน ล้อว่ามิวเป็นชะนีจ้องจะหาผัว สารพัดจะเอาคำเลวๆ มาว่ากัน มิวก็โมโหเป็นนะ ทีนี้คุณกรจะด่าว่าอะไรมิวก็ว่ามาเลย” ประภาพรรณมองหน้าพันกรว่าจะด่าเธออีกคนรึเปล่า
พันกรอมยิ้มก่อนถามเสียงไม่ได้ซีเรียส “มิวคิดมากไปรึเปล่า คุณแม่ก็คงบ่นๆ ไปตามประสา ไม่เห็นจะต้องแกล้งคุณแม่ขนาดนั้นเลยนี่”
“บ่นๆ เหรอ นี่ถ้ารู้ชื่อพ่อ แม่ ปู่ ย่า ตา ยาย โคตรเหง้าของมิว ก็คงขุดมาด่าไม่เหลือซากแน่ ทำไมคุณกร ไม่เชื่อที่มิวพูดบ้าง” ประภาพรรณหันหน้าหนี รู้สึกน้อยใจที่พันกรไม่เข้าใจ
พันกรเข้าไปโอบภรรยา “โอ๋ โอ๋ เชื่อแล้วๆ เชื่อทุกอย่างที่มิวพูดเลยจ้ะ”
“คุณกรต้องเชื่อซิ เพราะมันเป็นความจริง”
“แต่ว่า..มิวก็ไม่ควรไปแกล้งคุณแม่แบบนั้น ผมไม่สบายใจเลยนะ เวลาเห็นคุณแม่กับมิวทะเลาะกัน นี่ก็เมีย นั่นก็แม่ ผมเป็นคนที่อยู่ตรงกลาง จะเข้าข้างใครก็ไม่ได้”
ประภาพรรณหันไปมองพันกร ด้วยสายตาที่เริ่มจะเห็นใจ “มิว...มิวขอโทษนะ คุณกร”
ปรีชาชาญเดินมาหาทั้งคู่ “ตามพ่อมานี่ ทั้งคู่เลย”
พันกร และประภาพรรณทำหน้างงๆ ที่เห็นปรีชาชาญ ออกมาหา แต่ก็ทำตามที่ปรีชาชาญบอกคือ เดินตามไป
ที่สาวนนอกบ้าน ปรีชาชาญมองไปรอบตัว ดูว่าไม่มีใครใกล้ๆ แถวนั้นแล้วหันมาพูดกับพันกรและประภาพรรณ
“อืม..บ้านเรามันไม่ได้ครึกครื้นแบบนี้มานานแล้ว แกว่ามั้ย?”
พันกรยิ้ม “พ่อประชดใช่มั้ยเนี่ย ผมก็...คิดเหมือนพ่อเลย”
“มิว...อย่าเพิ่งเบื่อแม่เค้านะ” ปรีชาชาญหันมาทางลูกสะใภ้
“เอ่อ..ค่ะ” ประภาพรรณตอบทั้งที่ยังงงๆ อยู่