บทละครโทรทัศน์ สะใภ้รสแซ่บ ตอนที่ 4 หน้า 3
ที่ห้องรับแขก ปรีชาชาญ กำลังนั่งอ่านหนังสือพิมพ์รอ ปทุมวดีมองแพนที่แต่งตัวสวยจัดเต็มเดินลงมาจากห้องอย่างชื่นชม “วันนี้หนูแพนของคุณหญิงป้าสวยมากลูก หนูต้องทำคะแนนกับพี่กรหน่อยนะ ต้องเอาใจพี่เขามากๆ”
“ค่ะคุณหญิงป้า แต่แพนกลัวพี่กรเค้าจะรำคาญเอาซิคะ”
“ไม่หรอกจ้ะ ถ้าตากรทำอะไรให้หนูแพนเสียใจนะ ป้าจะจัดการเอง”
“นั่นซิ ไม่ต้องห่วงหรอกลูกแพน ผู้ชายที่ไหนก็ชอบให้ผู้หญิงเอาใจทั้งนั้น จริงมั้ยคะ คุณพี่ผู้ชาย” ดวงแก้วหันมามองปรีชาชาญ
“ใช่ครับ คุณดวงแก้ว ร้อยทั้งร้อย ผู้ชายชอบผู้หญิงเอาใจทั้งนั้น ยิ่งเป็นเมียตัวเองเอาใจก็ยิ่งชอบครับ จริงมั้ยคุณหญิง” ปรีชาชาญพูดกระทบปทุมวดี
ปทุมวดีค้อนเล็กๆ แล้วหันมองนาฬิกา “เดี๋ยวก็ไปไม่ทัน ตกเครื่องกันพอดี”
“งั้นเราก็ไปกันเลย ผมจะได้ไม่ตกเครื่องไง” ปรีชาชาญทำท่าจะลุกทันที
“เดี๋ยวๆๆๆ ห้ามลุกไปไหนทั้งนั้นค่ะ แต้ว! ไปตามคุณกรซิ ให้รีบลงมาเดี๋ยวนี้เลย บอกว่าคุณผู้ชายต้องรีบ ไปสนามบิน”
“ค่ะ คุณหญิง” แต้วรีบวิ่งขึ้นไปข้างบน น้อยแอบยืนยิ้มอยู่
“ไม่เห็นต้องไปส่งกันให้เอิกเกริก ทำอย่างกะผมจะไปเป็นปี ปล่อยลูกนอนไปเถอะ คุณหญิงไปส่งผมคนเดียวก็พอ”
ดวงแก้วแย้ง “แหม คุณพี่ผู้ชายพูดอย่างกะไม่อยากดวงแก้วกับลูกแพนไปส่งด้วยนะคะ”
ปรีชาชาญหัวเราะเบาๆ ไม่ตอบอะไร แต้ววิ่งกลับลงมาท่าทีตกใจ จนเกือบตกบันได
“เป็นอะไร นังแต้ว” ปทุมวดีร้องถาม
“ไม่มี ไม่มี ไม่มีใครอยู่ข้างบนเลยค่ะคุณหญิง คุณกรก็ไม่อยู่ นังมิวเอ๊ย..คุณมิวก็ไม่อยู่ หายไปไหนกันหมด ก็ไม่รู้ค่ะ”
“เป็นไปได้ยังไง เป็นไปไม่ได้!!” ปทุมวดีเด้งจากโซฟาทันที ใจร้อนเป็นไฟ รีบเดินเกือบจะวิ่งไปที่บันได
ปทุมวดีเดินเข้ามาในห้องนอนของลูกชายด้วยสีหน้าถมึงทึง ตามมาด้วยดวงแก้ว แพน ที่ถือโอกาสสำรวจ ห้องไปรอบๆ ด้วย “นี่มันอะไรกันเนี่ย!! หายไปไหนกันหมด” ปรีชาชาญทำเป็นเดินตามขึ้นมาดูด้วยแบบเนียนๆ พร้อมกับแต้ว และน้อย “คุณพี่คะ ไม่รู้ลูกหายไปไหน แต้ว น้อย ไปดูรอบๆ บ้านซิ โอ๊ย!! จะทำยังไงดีล่ะคะ”
ปรีชาชาญทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ “เราก็ไปสนามบินกันเองก็แค่นั้นไม่เห็นจะยาก”
“แต่ลูกบอกว่าจะไปส่งคุณพี่ที่สนามบินนะ”
“นั่นซิคะคุณลุง แพนอุตส่าห์แต่งตัวมารอคุณกรตั้งแต่เช้า”
“อ้าว นี่หนูแพนจะมาส่งลุง หรือจะมารอเจอเจ้ากรกันจ๊ะ” ปรีชาชาญย้อนถาม
แพนอ้ำอึ้ง รีบแก้ตัว “ก็...ทั้งสองอย่างค่ะ”