บทละครโทรทัศน์ เด็ดปีกนางฟ้า ตอนที่ 17 หน้า 5
หน้าร้านเหล้า คะนึงนางอึดอัดอยู่ท่ามกลางหนุ่มบิ๊กไบค์สองคนขนาบซ้ายขวา
“ถ้าไม่เจอเพื่อนก็ไม่เป็นไรนะ เดี๋ยวผมเทคแคร์เอง”
“ไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวกลับเลยดีกว่า”
“แถวนี้หารถยากนะ ให้ผมไปส่งมั้ย”
คะนึงนางไม่ตอบ เริ่มกลัว “กลัวเหรอ ไม่ต้องกลัวหรอก ไม่มีใครทำอะไรคุณหรอก”
บอมยิ้มให้ แต่คะนึงนางก็ไม่กล้าวางใจคนแปลกหน้าต่างถิ่นอยู่ดี มีเสียงมอเตอร์ไซค์คำรามฮึ่มๆ เข้ามาใกล้
“ก็เขาบอกว่าไม่ไปก็ยังตื้ออยู่ได้”
ทั้งคะนึงนางและแก๊งค์นักบิดหันไปดู ปฐพีขี่รถมาจอดข้างหน้า มีไวน์หน้าหงิกซ้อนท้ายอยู่
“แล้วจะทำไมคุณ อยากเป็นฮีโร่เหรอ”
“อย่ามาแมนๆแถวนี้เลย เดี๋ยวจะเจ็บตัวซะเปล่าๆนะจะบอกให้”
“เดี๋ยวก็รู้ว่าใครจะเจ็บตัว”
ปฐพีลงจากรถเดินตรงเข้าไปหาชายทั้งสอง ทำท่าเหมือนจะมีเรื่องกัน คะนึงนางกับไวน์มองอย่างเสียวไส้
“อยากเจ็บตัวใช่ป่ะ ได้.. เดี๋ยวจัดให้”
“จัดมาเลย..หนักๆ” สองหนุ่มเดินเข้าหาเหมือนจะรุมปฐพี เงื้อจะต่อยแต่แล้วกลายเป็นแตะมือกันซะงั้น คะนึงนางกับไวน์งง “อ้าว”
“ท่านประธาน! เป็นไงครับ”
“โหพี่ ไม่ได้เจอตั้งนาน หล่อเหมือนเดิมเลย”
“พูดเพราะมากไอ้น้อง จะกินอะไรวันนี้พี่เลี้ยงเอง”
“โอเคเลย” บอมตั้งท่าผายมือให้ทุกคนเดินเข้าไปในร้าน แต่ปฐพีท้วงไว้ “ไม่ใช่ร้านนี้ พี่มีร้านที่จะไปอยู่แล้ว”
“อ้าวเหรอ งั้นไปเลยพี่” ปฐพีเดินนำบอมกับไมค์เข้ามาหาสองสาว
“สองคนนี่เพื่อนรุ่นน้องพี่เองนะ ไม่ต้องกลัว นี่ไวน์ นี่นาง”
“ผมบอมครับ”
“ผมไมค์ครับ”
ปฐพีพูดกับสาวๆ “เดี๋ยวเราไปนั่งหาอะไรดื่มกันนะ”
ไวน์รีบเดินไปรอท่าที่รถปฐพีพร้อมพูดกันท่าคะนึงนางไว้ก่อน
“เสียใจด้วยนะนาง รถมันซ้อนสามไม่ได้หรอก ไม่ปลอดภัยแล้วก็ผิดกฎหมายด้วย”
ปฐพีกับคะนึงนางมองสบตากัน บอมได้ทีรีบมาขันอาสา