บทละครโทรทัศน์ เด็ดปีกนางฟ้า ตอนที่ 9 หน้า 2
ไวน์ขับแซงรถเมล์ที่กำลังจอดเข้าป้ายอยู่ จังหวะมีรถเลี้ยวออกมาจากซอย ไวน์ตกใจเหยียบเบรกแต่ไม่ทัน
“กรี๊ดดดดดด” ไวน์จิ้มท้ายรถคันหน้าไปอย่างจัง “โว้ย...อะไรกันวะเนี่ย? วันนี้มันวันดวงซวยชัดๆ”
ไวน์ทุบพวงมาลัยอย่างคับแค้น น้ำตาเริ่มไหล แล้วเลยร้องไห้ฟุบหัวลงบนพวงมาลัย สักพักมีเสียงเคาะกระจกเบาๆ ไวน์รู้สึกตัวเงยหน้าขึ้นแล้วหันไปมอง หน้าปฐพีก้มต่ำมา ไวน์กรีดร้องด้วยความยินดี รีบเปิดประตูลงไปหาปฐพีทันที “พี่ปฐพี ไวน์เองค่ะ จำไวน์ได้ใช่มั้ยคะ”
“อ้อ จำได้ครับ แล้วไวน์เป็นอะไรหรือเปล่า เจ็บตรงไหนมั้ย”
ไวน์ได้ยินน้ำเสียงนุ่มๆของปฐพีที่พูดด้วยความห่วงใย เลยน้ำตาแตกขึ้นมาอีกรอบ “พี่ปฐพี..” ไวน์ร้องไห้โฮ
“อ้าว”
ร้านกาแฟน่ารักๆ ไวน์นั่งร้องไห้ฟูมฟาย ปฐพียื่นผ้าเช็ดหน้าให้ “เพื่อนไวน์คนนี้ร้ายขนาดนั้นเลยเหรอครับ”
“ใช่ค่ะ เขาร้ายมาก เขาอิจฉาไวน์แล้วก็อยากเอาชนะไวน์ตลอดเวลา ตั้งแต่สมัยเด็กๆจนโต ไวน์มาเจอเขาที่ VOW ก็คิดว่าเราโตกันแล้วคงเป็นเพื่อนร่วมงานกันได้ ไวน์มองโลกในแง่ดีเกินไป ไม่คิดว่าเขายังเห็นไวน์เป็นศัตรูและยังจ้องทำร้ายไวน์อยู่เหมือนเดิม”
“เพื่อนไวน์คนนี้ชื่ออะไรครับ พี่รู้จักมั้ย”
“พี่ปฐพียังไม่เจอหรอกค่ะ แต่คงอีกไม่นานเขาก็ต้องมาเสนอตัวทำความรู้จักกับพี่ปฐพีแน่ๆ”
ปฐพีงง “ทำไมล่ะครับ”
“ก็เขาสนใจพี่ปฐพีน่ะสิคะ เห็นว่าพี่รวย หล่อ ออร่า เขาก็เลยประกาศไปทั่วเลยค่ะว่าเขาจองพี่ปฐพีแล้ว”
“ห๊ะ!!??”
“จริงๆนะคะ แอร์รุ่นไวน์น่ะเขารู้กันทั้งนั้นแหละค่ะ ไม่เชื่อพี่ปฐพีคอยดู เดี๋ยวเขาก็มาไล่ล่าหาตัวพี่เอง ว่าแต่พี่อย่าไปใจอ่อนนะคะ นางน่ะเขาลูกเล่นเทคนิคแพรวพราว เพราะผ่านมาเยอะแล้วค่ะ”
“เขาชื่ออะไรนะครับ”
“ชื่อนางค่ะ คะนึงนาง จิตรไพศาล” ปฐพีแทบไม่เชื่อหูตัวเอง
ที่จอดรถหน้าร้านกาแฟ รถสองคันจอดใกล้ๆกัน ท้ายรถปฐพีมีรอยจิ้มไปนิดหนึ่ง ไวน์ส่งเอกสารที่เซ็นแล้วให้ปฐพี “ไวน์ขอโทษนะคะสำหรับอุบัติเหตุวันนี้”
“ไม่เป็นไรครับ ชนนิดเดียวเอง ไม่มีใครเป็นอะไรก็ดีแล้ว”
“ถ้าพี่ปฐพีจะเอารถไปซ่อมช่วงไหนบอกไวน์นะคะ เดี๋ยวไวน์มาคอยรับส่งพี่ได้ค่ะ”
“เอ่อ.. ขอบคุณครับ”