บทละครโทรทัศน์ เด็ดปีกนางฟ้า ตอนที่ 9 หน้า 4
รัศมีปราม “ชุน!”
“คือนางไม่ได้ตั้งใจน่ะค่ะ มัน..บิวท์ไปตามสถานการณ์”
“ตามสถานการณ์!!” สามคนพูดประสานเสียงเสียงดัง ทำเอาคะนึงนางสะดุ้ง เสียงกดออดดังขึ้น เหมือนระฆังช่วยคะนึงนางไม่มีผิด “ใครมากดออดบ้านเราคะเนี่ย เจ้าหนี้รายไหนรึเปล่า” ไพรัชกับรัศมีมองหน้ากัน
หน้าประตูบ้านคะนึงนาง ประตูบ้านเปิดออก เห็นเป็นเพื่อนๆไฮโซของรัศมีสามคนหิ้วตะกร้าของขวัญใหญ่บึ้ม มาด้วย เพื่อนๆ เซ็งแซ่ “สวัสดีจ้ารัศมี” รัศมีกับป้าชุน ทำหน้างงๆ
“สวัสดีจ้ะ สวัสดี พวกเธอมากันทำไมเหรอ”
“ก็พวกเราได้ดูรายการทีวีก็เลยรู้เรื่องเธอน่ะสิ”
“เธอก็เหลือเกิน มีปัญหาหนักขนาดนี้ ไม่ปริปากบอกใครเลยสักคน”
“เรามาจัดงานการกุศลช่วยเหลือเธอกันมั้ย แล้วใช้แคมเปญ ‘เพื่อนช่วยเพื่อน’”
“ก็ดีนะ แต่ฉันว่าใช้ชื่อ ‘เพื่อนไม่ทิ้งเพื่อน’ จะเก๋กว่ามั้ย” รัศมีอึ้งๆงงๆ เพราะเพื่อนๆพูดกันไม่หยุดปาก
“แต่ก่อนจะจัดงานนั่นนะ เอ้านี่จ้ะรัศมี รับตะกร้าของขวัญเล็กๆน้อยๆจากพวกเราไปก่อน”
รัศมีรับตะกร้าของขวัญมา ในตะกร้ามีซองเงินสีขาวใส่ไว้ด้วย รัศมีถึงกับมองตาโต ปลาบปลื้มเป็นล้นพ้น
“อุ๊ยตายแล้ว ขอบคุณพวกเธอมากนะจ๊ะที่ยังมีน้ำใจกับเพื่อนจนๆคนนี้”
เพื่อนๆเซ็งแซ่ “ไม่เป็นไรจ้ะ คนกันเอ๊ง..กันเอง”
“โถ...ฉันละปลาบปลื้มใจ เดี๋ยวเราเข้าไปคุยต่อในบ้านดีกว่านะ”
รัศมีส่งตะกร้าให้ชุนถือ แล้วก็นึกได้รีบหยิบซองมาเก็บไว้เสียเอง แล้วก็เดินนำเพื่อนๆเข้าบ้านไป
ห้องรับแขกบ้านคะนึงนาง ไพรัชเดินถือจานปาท่องโก๋ที่ทำไว้เข้ามา
“ชิมปาท่องโก๋หน่อยมั้ยลูก มันยังไม่อร่อยหรอก แต่ก็ช่วยๆกันกินหน่อยนะ เสียดายของ”
คะนึงนางหยิบมาชิม “นางว่ามันก็โอเคนะคะ เนื้อนุ่มใช้ได้เลยค่ะ”
“ทำกินเองมันก็อาจจะใช้ได้อยู่ แต่ถ้าเราจะขายมันต้องเด็ดกว่านี้น่ะ”
รัศมีพากลุ่มเพื่อนๆเดินเข้ามา
“อ้าว คุณไพรัช – ไม่สบายอยู่ไม่ใช่เหรอคะ แล้วลุกขึ้นมาไหวหรือคะเนี่ย”
“ดูสภาพสิคะ โถๆ นี่คงป่วยหนักเลยใช่มั้ยคะ ผอมไปเลย”
“ทำไมไม่พักผ่อนละคะคุณไพรัช”