บทละครโทรทัศน์ เด็ดปีกนางฟ้า ตอนที่ 5 หน้า 2
ป้าชุนกับได๋ที่หิ้วตัววรวีออกมาด้วย สองคนเดินออกมาหน้าบ้านเพื่อจะไปรอขึ้นรถตู้โรงเรียน
“น้องได๋คะ ชุนว่าเราให้คุณวรวีอยู่ที่บ้านดีกว่าค่ะ”
“ทำไมล่ะ ก็คุณวรวีเคยไปโรงเรียนกับได๋ทุกวัน”
“มันไม่เหมือนกันค่ะ โรงเรียนนี้เขาอาจจะเข้มงวดไม่อยากให้คุณวรวีไปก็ได้”
“ป้าชุนจะรู้ได้ยังไง ได๋ยังไม่ได้ลองพาคุณวรวีไปเลย”
“เถียงอะไรกันจ๊ะชุน เอาเถอะให้น้องได๋ลองพาคุณวรวีไปก่อนก็ได้ คงไม่น่าจะเป็นอะไร”
“ค่ะๆ งั้นเดี๋ยวชุนพาน้องได๋ออกไปรอรถตู้โรงเรียนก่อนนะคะ”
“สวัสดีค่ะแม่ ได๋ไปเรียนแล้วนะคะ”
รัศมีนั่งลงดึงได๋มากอดอย่างสงสาร ใจอดเป็นห่วงไม่ได้ ได๋สัมผัสได้ในความรักและความเป็นห่วงนั้น
“ไม่ต้องเป็นห่วงได๋นะแม่ ได๋จะค่อยๆปรับตัวกับโรงเรียนใหม่” รัศมีน้ำตารื้น เอาแต่ลูบหน้าลูบหลังได๋
“น้องเขาแค่ไปโรงเรียนใหม่ค่ะคุณนาย ไม่ได้ไปสามจังหวัดชายแดนภาคใต้” รัศมีค้อนป้าชุน “รู้แล้วน่า”
ป้าชุนพาได๋เดินหนีบวรวีออกไป รัศมีโบกมือลาแล้วซับน้ำตาด้วยสีหน้าเศร้าสร้อย ความหวังของชีวิตเหมือนแกว่งอยู่บนเส้นด้าย
ในห้องโดยสารจำลอง Vow Airlines ทุกคนอยู่ในยูนิฟอร์มกำลังฝึกการให้บริการที่เหมือนจริงทุกอย่างในห้อง Mock Up
“วันนี้เราจะฝึกการต้อนรับและการให้บริการผู้โดยสารแบบเหมือนจริง ขอให้ทุกคนลองใช้ความรู้ที่เราได้เรียนกันมา รวมทั้งไหวพริบปฏิภาณในการแก้ไขปัญหาสถานการณ์เฉพาะหน้าให้ดีที่สุด แล้วเราจะมาวิเคราะห์กันว่าแต่ละคนทำได้ดีแค่ไหน และต้องปรับปรุงแก้ไขอะไรบ้าง”
เห็นการเตรียมงานต่างๆในการบิน อาทิการจัดหนังสือพิมพ์ในชั้นด้านหน้าทางเข้าเครื่อง การเตรียมอาหารในห้องครัว การตรวจตราตามที่นั่งผู้โดยสารและช่องสัมภาระ ฯลฯ ถุงผ้าห่มที่แจกผู้โดยสารถูกหมุนจับวางให้เข้าที่โดยให้สัญญลักษณ์โลโก้ของ Vow Airlines
กลุ่มผู้โดยสารทะยอยขึ้นมาบนเครื่อง คะนึงนางกับไวน์ยืนต้อนรับอยู่คนละช่องทางเดิน คะนึงนางไหว้ต้อนรับสวยงาม เช็คบอร์ดดิ้งพาส แล้วผายมือบอกทางผู้โดยสารชาวต่างชาติอย่างคล่องแคล่ว
“สวัสดีค่ะ Welcome to Vow Airlines, madame. May I have your boarding pass? (เช็คบอร์ดดิ้งพาส) 32A, please go straight and the seat will be on your right hand side.”
ไวน์ก็ทำได้ดี ปริยามองทั้งสองด้วยความพอใจ