บทละครโทรทัศน์ เด็ดปีกนางฟ้า ตอนที่ 5 หน้า 2

ป้าชุนกับได๋ที่หิ้วตัววรวีออกมาด้วย สองคนเดินออกมาหน้าบ้านเพื่อจะไปรอขึ้นรถตู้โรงเรียน

“น้องได๋คะ  ชุนว่าเราให้คุณวรวีอยู่ที่บ้านดีกว่าค่ะ”

“ทำไมล่ะ  ก็คุณวรวีเคยไปโรงเรียนกับได๋ทุกวัน”

“มันไม่เหมือนกันค่ะ โรงเรียนนี้เขาอาจจะเข้มงวดไม่อยากให้คุณวรวีไปก็ได้”

“ป้าชุนจะรู้ได้ยังไง  ได๋ยังไม่ได้ลองพาคุณวรวีไปเลย”

“เถียงอะไรกันจ๊ะชุน เอาเถอะให้น้องได๋ลองพาคุณวรวีไปก่อนก็ได้ คงไม่น่าจะเป็นอะไร”

“ค่ะๆ งั้นเดี๋ยวชุนพาน้องได๋ออกไปรอรถตู้โรงเรียนก่อนนะคะ”

“สวัสดีค่ะแม่ ได๋ไปเรียนแล้วนะคะ”

รัศมีนั่งลงดึงได๋มากอดอย่างสงสาร ใจอดเป็นห่วงไม่ได้  ได๋สัมผัสได้ในความรักและความเป็นห่วงนั้น

“ไม่ต้องเป็นห่วงได๋นะแม่ ได๋จะค่อยๆปรับตัวกับโรงเรียนใหม่” รัศมีน้ำตารื้น  เอาแต่ลูบหน้าลูบหลังได๋

“น้องเขาแค่ไปโรงเรียนใหม่ค่ะคุณนาย ไม่ได้ไปสามจังหวัดชายแดนภาคใต้” รัศมีค้อนป้าชุน “รู้แล้วน่า”

ป้าชุนพาได๋เดินหนีบวรวีออกไป รัศมีโบกมือลาแล้วซับน้ำตาด้วยสีหน้าเศร้าสร้อย ความหวังของชีวิตเหมือนแกว่งอยู่บนเส้นด้าย

ในห้องโดยสารจำลอง Vow Airlines ทุกคนอยู่ในยูนิฟอร์มกำลังฝึกการให้บริการที่เหมือนจริงทุกอย่างในห้อง Mock Up

“วันนี้เราจะฝึกการต้อนรับและการให้บริการผู้โดยสารแบบเหมือนจริง  ขอให้ทุกคนลองใช้ความรู้ที่เราได้เรียนกันมา  รวมทั้งไหวพริบปฏิภาณในการแก้ไขปัญหาสถานการณ์เฉพาะหน้าให้ดีที่สุด แล้วเราจะมาวิเคราะห์กันว่าแต่ละคนทำได้ดีแค่ไหน และต้องปรับปรุงแก้ไขอะไรบ้าง”

เห็นการเตรียมงานต่างๆในการบิน อาทิการจัดหนังสือพิมพ์ในชั้นด้านหน้าทางเข้าเครื่อง การเตรียมอาหารในห้องครัว การตรวจตราตามที่นั่งผู้โดยสารและช่องสัมภาระ ฯลฯ ถุงผ้าห่มที่แจกผู้โดยสารถูกหมุนจับวางให้เข้าที่โดยให้สัญญลักษณ์โลโก้ของ Vow Airlines

กลุ่มผู้โดยสารทะยอยขึ้นมาบนเครื่อง คะนึงนางกับไวน์ยืนต้อนรับอยู่คนละช่องทางเดิน คะนึงนางไหว้ต้อนรับสวยงาม เช็คบอร์ดดิ้งพาส แล้วผายมือบอกทางผู้โดยสารชาวต่างชาติอย่างคล่องแคล่ว

“สวัสดีค่ะ  Welcome to Vow Airlines, madame. May I have your boarding pass? (เช็คบอร์ดดิ้งพาส) 32A, please go straight and the seat will be on your right hand side.”

ไวน์ก็ทำได้ดี ปริยามองทั้งสองด้วยความพอใจ