บทละครโทรทัศน์ มนต์รักอสูร ตอนที่ 16 หน้า 3
“ก็มันจริงนี่พ่อ” อ้อยชี้หน้าแพรว “นังเนี่ยมันสตรอเบอร์รี่ตัวแม่ นายดูไม่ออกเหรอไง อ้อยทนมานานแล้ว อ้อยจะไม่ทน!”
เทิดไม่พอใจ “ขอโทษคุณแพรวเดี๋ยวนี้นะอ้อย!”
“อ้อยไม่ผิด ทำไมอ้อยต้องขอโทษด้วย!”
ผันปราม “นังอ้อย!”
“ฉันสั่งให้ขอโทษคุณแพรว!” เทิดย้ำ
“ไม่! นายไม่ยุติธรรม! นายเข้าข้างคนผิด!”
เทิดโกรธมากที่อ้อยไม่ฟัง “ถ้าไม่ฟังกัน ก็ออกไป อย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีก!”
อ้อยอึ้ง เสียใจ “นายไล่อ้อยเหรอคะ”
“ใช่!”
ผัน ป้าพรและชมพู่ตกใจที่เทิดไล่อ้อยออก
“นายใจร้าย นายไม่มีเหตุผล!” อ้อยวิ่งร้องไห้ออกไป
หอม ป้าพรและชมพู่รีบตามอ้อยไป “อ้อย!”
น้ำผึ้งสงสารอ้อย มองเทิดอย่างน้อยใจ ผันลำบากใจ แพรวกับเมญ่าแอบยิ้มสะใจที่กำจัดอ้อยไปได้
อ้อยนั่งร้องไห้ หอมตามมาปลอบใจ
“เจ็บใจจริงๆ ทำไมนายต้องเข้าข้างพวกนั้นด้วย นายใจร้าย!”
“แกก็ใจร้อน ไม่น่าไปเถียงนาย”
“พี่ซ้ำเติมฉันเหรอ”
“ไม่ได้ซ้ำเติม เขาเรียกเตือนสติ”
น้ำผึ้งตามเข้ามา
“คุณครู...”
น้ำผึ้งสงสารอ้อย “เธอเดือดร้อนเพราะครูแท้ๆ ครูขอโทษนะ”
“ไม่ต้องขอโทษหรอกค่ะ ไม่ใช่ความผิดคุณครู แต่เป็นเพราะสองคนนั้นต่างหาก!”
“ครูจะลองคุยกับคุณเทิดให้”
“จะดีเหรอครับครู ทำอย่างนั้นครูจะเดือดร้อนไปด้วย”
“เป็นไงเป็นกันค่ะ ครูว่าครั้งนี้คุณเทิดทำเกินไป” น้ำผึ้งไม่เห็นด้วยกับการตัดสินใจของเทิด
หอมและอ้อยเป็นห่วงน้ำผึ้ง
เทิดกำลังสงบสติอารมณ์เพราะหงุดหงิดจากเรื่องที่เกิดขึ้น น้ำผึ้งเข้ามาหา เทิดเห็นหน้าน้ำผึ้งก็หงุดหงิด “มีอะไรอีก”